علمی - پژوهشی
عباس رحیمی شم آبادی؛ موسی گردانه؛ عمران اسماعیل زاده
چکیده
هدف: با تلفیق سیستم االقایی تتراسیکلین (Tet-inducible system) و ناقلین لنتی ویروسی، القا بیان ژن گزارشگر Enhanced Green Fluorescent Protein (EGFP) در سلول‌های پرندگان مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش‌ها: ژن EGFP تحت کنترل سیستم Tet-ON قرار گرفت و بیان آن در سلول‌های کبدی جوجه رده LMH بررسی شد. ابتدا باکتریهای مستعد با ناقل لنتی ویروسی القایی حامل EGFP به‌همراه ...
بیشتر
هدف: با تلفیق سیستم االقایی تتراسیکلین (Tet-inducible system) و ناقلین لنتی ویروسی، القا بیان ژن گزارشگر Enhanced Green Fluorescent Protein (EGFP) در سلول‌های پرندگان مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش‌ها: ژن EGFP تحت کنترل سیستم Tet-ON قرار گرفت و بیان آن در سلول‌های کبدی جوجه رده LMH بررسی شد. ابتدا باکتریهای مستعد با ناقل لنتی ویروسی القایی حامل EGFP به‌همراه یک ناقل دوم که فعال کننده Tet (Tet-transactivator) بهنام rtTA-M2 را حمل میکرد ترانسفورم شده و ذخیره ماکسی پرپ خالصی از هریک از ایندو DNA پلاسمیدی فراهم شدند. سپس با روش رسوب DNA-فسفات کلسیم سلول‌های LMH با ذخیره هردو پلاسمید ترانسفکت شد. در مرحله بعد، غلظت‌های سریالی از آنالوگ Tet یعنی داکسی سیکلین را به محیط کشت سلول اضافه نمودیم بهطوریکه با افزایش غلظت DOX، بیان EGFP بیشتر القا گردید. نتایج: افزایش غلظت داکسی سایکلین افزایش بیان را به دنبال داشت. در 24 ساعت اول بعد از ترانسفکشن بیان بهترتیب برای غلظت‌های 0 ، 01/0 ، 1/0 و 1 میکروگرم بر میلیلیتر داکسی سایکلین 4/0، 2/6 ، 3/10و 16 درصد و در 24 ساعت دوم بهترتیب 4/6 ، 26 ، 3/28 و7/29بود.با این .جود، افزایش بیش از حد غلظت داکسی سایکلین باعث مرگ سلول‌ها گردید. نتیجه گیری: تلفیق سیستمهای القایی Tet با منشا باکتریایی و لنتی ویروسهای نوترکیب مرتبط با انتقال ژن به سلول‌های انسانی می‌تواند باعث القا ژن در سلول‌های پرندگان شود. غلظت القا کننده بر میزان القا بیان ترانسژن تاثیر مستقیم میگذارد.
علمی - پژوهشی
یلدا صمصامی؛ فرهنگ حداد؛ مریم مقدم متین؛ شکوه الزمان سلیمانی فرد؛ حسین عباسپور
چکیده
هدف: در این مطالعه، تاثیر استرس بر القای آسیبهای ساختاری کروموزومی در شرایط in vitro در رده سلولی L929 با استفاده از آزمون میکرونوکلئوس در سلول‌های دو هستهای مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش‌ها: رده سلولی L929در محیط DMEM، حاوی 10 درصد FBS کشت داده شد. سلول‌ها به چهار گروه آزمایشی شامل کنترل، گروه تیمار با Gy2 اشعه گاما، گروه تیمار ...
بیشتر
هدف: در این مطالعه، تاثیر استرس بر القای آسیبهای ساختاری کروموزومی در شرایط in vitro در رده سلولی L929 با استفاده از آزمون میکرونوکلئوس در سلول‌های دو هستهای مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش‌ها: رده سلولی L929در محیط DMEM، حاوی 10 درصد FBS کشت داده شد. سلول‌ها به چهار گروه آزمایشی شامل کنترل، گروه تیمار با Gy2 اشعه گاما، گروه تیمار با غلظت‌های 25، 50 و 100 میکروگرم بر میلیلیتر هیدروکورتیزون و گروه تیمار با سه غلظت مختلف هیدروکورتیزون همراه با اشعه گاما تقسیم بندی شدند. سلول‌های تیمار شده، برداشت و رنگ آمیزی شدند و شمارش صدمات کروموزومی با استفاده از آزمون میکرونوکلئوس انجام شد. نتایج: نتایج نشان داد که هیدروکورتیزون در مقایسه با گروه کنترل سبب القای میکرونوکلئوس نشده است. اگر چه فراوانی میکرونوکلئوس در سلول‌های تیمار شده همزمان با غلظت‌های مختلف هیدروکورتیزون و اشعه بهطور معنیداری بیشتر از سلول‌های فقط اشعه دیده بود (05/0p <). نتیجه گیری: بر اساس یافتههای این مطالعه، هورمونهای استرسزا بهتنهایی قادر به القای آسیب کروموزومی نیستند، اما میتوانند سلول‌ها را نسبت به اثرات کلاستوژنیک اشعه آسیب پذیرتر نمایند.
علمی - پژوهشی
طاهره حسنلو؛ سحر اسکندری؛ فرزانه نجفی
چکیده
هدف: اثرات غلظت‌های مختلف کیتوزان (با وزن مولکولی کم) بهعنوان الیسیتور، بر رشد و تولید سیلیمارین و شاخص‌های بیوشیمیایی در ریشههای مویین گیاه خار مریم بررسی شد. مواد و روش‌ها: غلظت‌های مختلف کیتوزان (0، 5، 10، 20 و 30 میلیگرم در 50 میلیلیتر محیط کشت) به محیط کشت ریشههای مویین خار مریم (30 روزه) اضافه شد و نمونه برداری 12 ...
بیشتر
هدف: اثرات غلظت‌های مختلف کیتوزان (با وزن مولکولی کم) بهعنوان الیسیتور، بر رشد و تولید سیلیمارین و شاخص‌های بیوشیمیایی در ریشههای مویین گیاه خار مریم بررسی شد. مواد و روش‌ها: غلظت‌های مختلف کیتوزان (0، 5، 10، 20 و 30 میلیگرم در 50 میلیلیتر محیط کشت) به محیط کشت ریشههای مویین خار مریم (30 روزه) اضافه شد و نمونه برداری 12 ، 24، 48، 72، 96 و 120 ساعت پس از تیمار انجام شد. مقدار سیلیمارین، فعالیت آنزیمهای گایاکول پراکسیداز، آسکوربات پراکسیداز و میزان H2O2 در نمونهها اندازه‌گیری شد. نتایج: بیشترین وزن خشک 48 و 96 ساعت پس از اعمال 10 میلیگرم کیتوزان در محیط کشت مشاهده شد. تجمع سیلیمارین نیز بهطور قابل ملاحظهای از 37/0 در نمونههای شاهد، به mg g-1 DW19/1 در نمونههای تیمار شده رسید، که 4/1 برابر بیشتر از نمونههای کنترل بود. گایاکول پراکسیداز بهوسیله کیتوزان فعال شد و 120 ساعت پس از تیمار به بیشترین میزان خود رسید ∆OD g-1 FW min-1) 86/21(، که 2/2 برابر بیشتر از کنترل بود. روند افزایشی فعالیت آنزیم آسکوربات پراکسیداز تا 96 ساعت پس از اعمال ادامه پیدا کرد (∆ODg-1 FW 14/5). نتیجه گیری: نتایج نشان داد که این الیسیتور، باعث افزایش تجمع سیلیمارین می‌شود. افزایش فعالیت آنزیمها در نتیجه افزایش مهار رادیکالهای آزاد اتفاق میافتد و مبین واکنش به تنشهای اعمال شده توسط کیتوزان است.
علمی - پژوهشی
نیلوفر دربندی؛ مریم هزاوهای؛ فاطمه قدیمی؛ میترا نوری
چکیده
هدف: در تحقیق حاضر، تاثیر عصاره دانه زغال اخته بر یادگیری و حافظه و برخی پارامترهای سرم در موشهای سوری نر آلزایمری بررسی شد. مواد و روش‌ها: 48 سر موش با وزن تقریبی 25 تا 30 گرم به 6 گروه تقسیم شدند: سالین-سالین، STZ – سالین، STZ- عصاره دانه زغال اخته(25، 50 و 75 میلی گرم بر کیلوگرم) ، سالین-دوز موثر عصاره دانه زغال اخته. جهت ایجاد ...
بیشتر
هدف: در تحقیق حاضر، تاثیر عصاره دانه زغال اخته بر یادگیری و حافظه و برخی پارامترهای سرم در موشهای سوری نر آلزایمری بررسی شد. مواد و روش‌ها: 48 سر موش با وزن تقریبی 25 تا 30 گرم به 6 گروه تقسیم شدند: سالین-سالین، STZ – سالین، STZ- عصاره دانه زغال اخته(25، 50 و 75 میلی گرم بر کیلوگرم) ، سالین-دوز موثر عصاره دانه زغال اخته. جهت ایجاد بیماری آلزایمر از تزریق داخل بطنی استرپتوزوتوسین (3 میلیگرم بر کیلوگرم) استفاده شد و میزان حافظه و یادگیری از طریق آزمون احترازی غیرفعال ارزیابی شد. کلیه گروه‌ها بهمدت 3 هفته عصاره دانه زغال اخته و یا سالین را بهشکل داخل صفاقی دریافت کردند، سپس وارد آزمونهای یادگیری شدند. در پایان تمام حیوانات کشته و خونگیری از بطن راست انجام گرفت. میزان گلوکز، تری‌گلیسیرید و کلسترول تام در سرم اندازه‌گیری شد. همچنین در طول دوره تیمار وزن‌گیری از موش‌ها در ابتدای هر هفته انجام شد. دادهها توسط آنالیز واریانس یکطرفه و تست توکی و یا آنالیز واریانس با اندازهگیریهای مکرر بررسی شد. نتایج: تزریق داخل بطنی استرپتوزوتوسین بهطور معنیداری منجر به تخریب حافظه شد (001/0>p). عصاره دانه زغالاخته در دوز 50 میلیگرم بر کیلوگرم بازخوانی حافظه را بهبود بخشید (001/0>p) و منجر به کاهش معنی‌دار سطح گلوکز و تری‌گلیسیرید سرم شد (01/0>p) اما بر میزان کلسترول تام تاثیر معنیداری نداشت (05/0<p). کاهش وزن تنها در دوز 50 میلیگرم بر کیلوگرم معنی‌دار بود (01/0>p). نتیجه گیری: احتمالا زغال اخته با کاهش میزان فاکتورهای خطرساز در خون و تنظیم سوخت و ساز گلوکز و چربیها، موجب تقویت حافظه در بیماریهای تخریب کننده عصبی مانند آلزایمر می‌شود.
علمی - پژوهشی
علی نظام‌الاسلامی؛ یزدان کیوانی؛ سالار درافشان
چکیده
هدف: هدف از این پژوهش تعیین کاریوتایپ ماهی سنگ لیس معمولی Garra rufa)) متعلق به خانواده کپور ماهیان از رودخانه سمیرم )زیرحوضه کارون) در استان اصفهان بوده است. مواد و روش‌ها: هفت نمونه ماهی سنگ لیس با تور پره صید و زنده به آزمایشگاه منتقل شد. با استفاده از روش له کردن آبشش و بخش قدامی بافت کلیه و رنگ‌آمیزی گیمسا مورد مطالعه قرار گرفتند. ...
بیشتر
هدف: هدف از این پژوهش تعیین کاریوتایپ ماهی سنگ لیس معمولی Garra rufa)) متعلق به خانواده کپور ماهیان از رودخانه سمیرم )زیرحوضه کارون) در استان اصفهان بوده است. مواد و روش‌ها: هفت نمونه ماهی سنگ لیس با تور پره صید و زنده به آزمایشگاه منتقل شد. با استفاده از روش له کردن آبشش و بخش قدامی بافت کلیه و رنگ‌آمیزی گیمسا مورد مطالعه قرار گرفتند. سپس تقسیم میتوز با PHA تحریک و سایر مراحل روتین کاریولوژی انجام شد. نتایج: با شمارش تعداد کروموزومها در 50 پلاک متافازی متعلق به هفت قطعه ماهی سنگ لیس، عدد کروموزومی 48=n2 با فراوانی 52 درصد بیشترین فراوانی را داشت که شامل 34 کروموزوم متاسنتریک، 12 ساب متاسنتریک و 2 آکرو/ تلوسنتریک بود. تعداد بازوهای کروموزومی 94= FN بهدست آمد. بلندترین و کوتاهترین کروموزوم در این گونه کروموزومهای متاسنتریک بهترتیب با طول کل 40/6 و 67/1 میکرون بودند. نتیجه‌گیری: گزارش اعداد و فراوانیهای عدد کروموزومی مختلف و تنوع فرمول کروموزومی برای اینگونه و وجود تفاوتهای منطقهای نشاندهنده یا حالت پلیمورفیسم درونگونهای یا وجود گونههای مختلف از این ماهی میباشد که نیازمند بررسیهای بیشتر، خصوصاً مولکولی میباشد.
علمی - پژوهشی
راضیه کشاورز؛ مجید مهدیه؛ محمد حسین آبنوسی؛ محمد رضا امیرجانی
چکیده
هدف: دراینتحقیقاثر تنش اکسیداتیو ناشی از حضورپراکسید هیدروژنبرالقای برخی متابولیت‌های ثانویه و همچنین تغییر در محتوی پراکسید هیدروژن درون سلولی در کالوس گیاه پریوش بررسی شد. مواد و روش‌ها: بهمنظور القا کالوس، برگ گیاه پریوش استریل شد و بر روی محیط کشت جامد MS قرار گرفت. کالوس‌ها با غلظت‌های مختلف پراکسید هیدروژن(1، 5 و10 ...
بیشتر
هدف: دراینتحقیقاثر تنش اکسیداتیو ناشی از حضورپراکسید هیدروژنبرالقای برخی متابولیت‌های ثانویه و همچنین تغییر در محتوی پراکسید هیدروژن درون سلولی در کالوس گیاه پریوش بررسی شد. مواد و روش‌ها: بهمنظور القا کالوس، برگ گیاه پریوش استریل شد و بر روی محیط کشت جامد MS قرار گرفت. کالوس‌ها با غلظت‌های مختلف پراکسید هیدروژن(1، 5 و10 میکرومولار) بهمدت 6 روز تیمارشدند. محتوی آلکالوئید کل، ترکیبات فنلی و فلاونوئیدی و همچنین توان آنتی‌اکسیدانتی بر اساس احیای آهن مورد سنجش قرار گرفت ودادههاباروشهایآماریآنالیزواریانسیکطرفهتجزیهوتحلیلشدند. نتایج: تنش اکسیداتیو ناشی از حضور پراکسید هیدروژن خارجی بر مقادیر درون سلولی پراکسید هیدروژن تاثیر معنی‌دار(05/0p <) داشته و محتوی پراکسید هیدروژن درون سلولی در کالوس‌های تیمار شده با پراکسید هیدروژن بهمدتششروز نسبت به کنترل افزایش معنی‌دار نشان داد. مقایسه میانگین آلکالوئید کل، محتوی فلاونوئید و فنل کل نشان داد که تیمار با پراکسید هیدروژن باعث میزان افزایش معنی‌دار (05/0p <) محتوی این ترکیبات نسبت به کنترل شده است. از طرفی تیمار با پراکسید هیدروژن موجب افزایش توان آنتی اکسیدانتی نسبت به کنترل شده است. افزایشتوان آنتی‌اکسیدانتی احیا آهن وابسته به غلظت بود. نتیجه گیری:پراکسید هیدروژن موجب افزایش مقادیر درون سلولی پراکسید هیدروژن شد. متابولیت‌های ثانویه‌ای مانند آلکالوئید کل و ترکیبات فنلی و فلاونوئیدی نیز افزایش یافت. بنابراین ممکن است بتوان با اعمال این تنش میزان تولید برخی از آن‌ها را نیز افزایش داد.
علمی - پژوهشی
رقیه مخبری؛ آیت ا... رضایی؛ علاءالدین کردناییج
چکیده
هدف: هدف از این مطالعه بررسی اثر امواج فراصوت بر رشد و برخی شاخص‌های فیزیولوژیکی در کشت جلبک تک سلولی Dunaliella salina بود. مواد و روش‌ها: امواج فراصوت با فرکانس 40 کیلو هرتز و توان W/Cm35، به کشتهای سلولی در روز چهاردهم واکشت در قالب طرح کاملا تصادفی با 3 تکرار اعمال شد. مدت زمان تابش امواج فراصوت به سلول‌ها 0، 5/2، 5 و 10 دقیقه بود. شاخص‌های ...
بیشتر
هدف: هدف از این مطالعه بررسی اثر امواج فراصوت بر رشد و برخی شاخص‌های فیزیولوژیکی در کشت جلبک تک سلولی Dunaliella salina بود. مواد و روش‌ها: امواج فراصوت با فرکانس 40 کیلو هرتز و توان W/Cm35، به کشتهای سلولی در روز چهاردهم واکشت در قالب طرح کاملا تصادفی با 3 تکرار اعمال شد. مدت زمان تابش امواج فراصوت به سلول‌ها 0، 5/2، 5 و 10 دقیقه بود. شاخص‌های مورد اندازه‌گیری عبارت بود از: رشد سلولی، پروتئین کل، رنگیزه‌های فتوسنتزی، پتانسیل آنتی‌اکسیدانتی، میزان پراکسیداسیون لیپیدهای غشایی، مقدار ترکیبات فنلی، فلاونوئیدها، آنتوسیانین‌ها، قندهای محلول، بتا-کاروتن و گلیسرول. نتایج: نتایج نشان داد که با افزایش مدت زمان تابش امواج فراصوت رشد سلولی و مقدار رنگیزه‌های فتوسنتزی کاهش یافت. در مقابل مقدار پروتئین کل، پتانسیل آنتی‌اکسیدانتی، پراکسیداسیون لیپیدهای‌غشایی، ترکیبات فنلی، فلاونوئیدها، آنتوسیانین‌ها، بتا-کاروتن و گلیسرول افزایش یافت. بیشترین میزان بتا-کاروتن و گلیسرول بهعنوان متابولیت‌های مهم در حالت تیمار 10 دقیقه تابش امواج فراصوت بهدست آمد که بهترتیب 3/12 و 5/13 میلیگرم در لیتر بود. نتیجه‌گیری: به‌نظر میرسد امواج فراصوت با تحریک سلول‌ها و القای پاسخ‌های دفاعی و متابولیت ثانوی، باعث افزایش مقدار بتا-کاروتن و گلیسرول در سلول‌ها گردید.
علمی - پژوهشی
احمد قارزی
چکیده
هدف: در این تحقیق ویژگی‌های مورفولوژیکی، کشت سلولی، ایمونوشیمیایی و القایی سلول‌های درمی چنگال موش صحرایی مورد مطالعه قرار گرفت. مواد و روش‌ها: ابتدا انگشتان موش از محل آخرین مفصل منتهی به چنگال قطع و بخش‌های قطع شده برای مطالعات بافت شناسی آماده شد. همچنین بافت درمی زیر صفحه چنگال استخراج و در شرایط in vitro کشت داده شد. سلول‌های ...
بیشتر
هدف: در این تحقیق ویژگی‌های مورفولوژیکی، کشت سلولی، ایمونوشیمیایی و القایی سلول‌های درمی چنگال موش صحرایی مورد مطالعه قرار گرفت. مواد و روش‌ها: ابتدا انگشتان موش از محل آخرین مفصل منتهی به چنگال قطع و بخش‌های قطع شده برای مطالعات بافت شناسی آماده شد. همچنین بافت درمی زیر صفحه چنگال استخراج و در شرایط in vitro کشت داده شد. سلول‌های کشت شده در پاساژ 2 و 3 بهروی لامل متتقل و با آنتی بادی α-smooth muscle actin (ASMA) واکنش داده شدند. در نهایت سلول‌های کشت شده با DiI رنگ شده و به نیمه-فولیکول‌های ویبرسا و گوش پیوند زده شدند. نتایج: سلول‌های درمی چنگال از نظر ویژگی‌های ریخت‌شناسی، کشت سلولی، بیان پروتئین ASMA با پاپیلای درمی فولیکول مو شباهت نشان دادند. این سلول‌ها یک مورفولوژی دو قطبی و دوکی شکل را به نمایش گذاشتند که در یک ماتریکس خارج سلولی غنی از گلیکوزآمینوگلیکان قرار داشتند. اکثریت سلول‌های کشت شده پروتئین ASMA را در سیتوپلاسم خود بیان کردند و این پروتئین با شدت بیشتری در پاهای تیغه‌ای مشاهده شد. با وجود این، برخلاف سلول‌های درمی فولیکول مو این سلول‌ها قادر نبودند اپیدرم اکتوپیک را برای ایجاد یک زائده پوستی القا کنند. نتیجه‌گیری: قابلیت القایی که در سلول‌های پاپیلای درمی فولیکول مو مشاهده شده است قابل تعمیم به سلول‌های درمی سایر ضمائم پوستی از جمله سلول‌های درمی چنگال نیست. از شواهد چنین استنباط می‌شود که عامل القا کننده موجود در سلول‌های پاپیلای درمی فولیکول مو در سلول‌های درمی چنگال بیان نمی‌شود.
علمی - پژوهشی
سپیده ملامحمدی؛ عبدالحسین شیروی؛ سیده نفیسه حسنی؛ حسین بهاروند
چکیده
هدف: در این طرح تولید سلول‌های بنیادی جنینی هاپلوئید پارتنوژنتیک در حضور مهارکننده‌های مسیرهای پیام‌رسانی ERK و TGF-β بررسی شده است. مواد و روش‌ها: ابتدا بلاستوسیست‌های پارتنوژنتیک حاصل از فعال‌سازی شیمیایی اووسیت‌ها، در محیط R2i (حاوی PD0325901 و SB431542 که بهترتیب مسیرهای پیام‌رسانی ERK و TGF-β را مهار می‌کنند) کشت شدند. سپس رده‌های ...
بیشتر
هدف: در این طرح تولید سلول‌های بنیادی جنینی هاپلوئید پارتنوژنتیک در حضور مهارکننده‌های مسیرهای پیام‌رسانی ERK و TGF-β بررسی شده است. مواد و روش‌ها: ابتدا بلاستوسیست‌های پارتنوژنتیک حاصل از فعال‌سازی شیمیایی اووسیت‌ها، در محیط R2i (حاوی PD0325901 و SB431542 که بهترتیب مسیرهای پیام‌رسانی ERK و TGF-β را مهار می‌کنند) کشت شدند. سپس رده‌های سلول‌های بنیادی جنینی پارتنوژنتیک در این محیط تکثیر و نگهداری شدند. با استفاده از رنگ‌آمیزی ایمونوفلورسانس و qRT-PCR، بیان مارکرهای پرتوانی و با روش تمایز خودبهخودی و ایجاد تراتوما پتانسیل تمایزی این سلول‌ها ارزیابی شدند. میزان هاپلوئیدی نیز با استفاده از روش فلوسایتومتری تعیین گردید. نتایج: در شرایط R2i، حدود 50 درصد از جنین‌های پارتنوژنتیک، رده سلولی تولید کردند و 10 تا 13 درصد سلول‌های هر رده به‌صورت هاپلوئیدی بودند. سلول‌های بنیادی پارتنوژنتیک تولید شده در محیط R2i ویژگی‌های سلول‌های بنیادی پرتوان مانند مورفولوژی، پاساژپذیری، بیان ژن‌های ویژه پرتوانی در سطح mRNA و پروتئین را نشان دادند. همچنین این سلول‌ها قادر به تمایز خودبهخودی به مشتقات سه لایه زاینده جنینی و ایجاد تراتوما بودند. نتیجه‌گیری: مهار مسیرهای پیام‌رسانی ERK و TGF-β می‌تواند شرایط مناسبی را برای تولید سلول‌های بنیادی هاپلوئید از جنین‌های پارتنوژنتیک فراهم کند.
علمی - پژوهشی
محسن بصیری؛ مهرداد بهمنش؛ یاسر تهمتنی؛ آزاده مرادمند؛ حسین بهاروند
چکیده
هدف: در این مطالعه کارایی روش انتقال ژن به روش لنتی‌ویروسی و بیش‌بیان ژن با پروموتر سایتومگالوویروس (CMV) بررسی و تاثیر کوچک‌‌مولکول (small molecules) های مهارکننده مسیرهای اپی‌ژنتیکی بر بیش‌بیان ژن ارزیابی شده‌است. مواد و روش‌ها: سلول‌های ES موشی با مقادیر مختلف لنتی‌ویروس بیان کننده پروتئین فلورسنت سبز (green fluorescent protein; GFP) تراریخت ...
بیشتر
هدف: در این مطالعه کارایی روش انتقال ژن به روش لنتی‌ویروسی و بیش‌بیان ژن با پروموتر سایتومگالوویروس (CMV) بررسی و تاثیر کوچک‌‌مولکول (small molecules) های مهارکننده مسیرهای اپی‌ژنتیکی بر بیش‌بیان ژن ارزیابی شده‌است. مواد و روش‌ها: سلول‌های ES موشی با مقادیر مختلف لنتی‌ویروس بیان کننده پروتئین فلورسنت سبز (green fluorescent protein; GFP) تراریخت شده و درصد سلول‌های بیان‌کننده GFP با روش فلوسایتومتری اندازه‌گیری شد. ماندگاری بیان GFP در مدت هشت روز بررسی گردید. به‌کمک لنتی‌ویروس بیان‌کننده ژن فاکتور رونویسی پانکراسی و دئودنومی 1 (Pdx1)، تاثیر تیمار کوچک‌مولکول‌های 5-آزاسایتادین (5-AZA)، DZNep و BIX01294 بر سیستم بیانی ارزیابی شد. نتایج: انتقال لنتی‌ویروسی ژن به سلول‌های ES با استفاده از ضریب آلوده‌سازی (Multiplicity of infection; MOI) 10 و 20 موجب تراریخت شدن بیش از 90 درصد این سلول‌ها شد. با این‌حال، بیان ژن انتقال‌یافته در طول هشت روز کاهش چشمگیر داشت. کوچک‌‌مولکول 5-AZA در محیط کشت تسهیل‌کننده تمایز (permissive)، بیان ژن از سیستم لنتی‌ویروسی را 5/2 برابر افزایش داد. همچنین DZNep در محیط‌های پر توانی (pluripotency) و تسهیل‌کننده تمایز موجب افزایش بهترتیب 5/26 و 9/5 برابری بیان ژن شد. بیان ژن Pdx1 داخلی خود سلول نیز در تیمار با DZNep افزایش یافت. نتیجه‌گیری: انتقال لنتی‌ویروسی ژن با MOI بیش از 10، روشی کارآمد برای انتقال ژن به سلول‌های ES موشی است، اما این روش به‌همراه استفاده از پروموتر CMV موجب خاموش شدن بیان ژن در درازمدت می‌شود. تیمار با DZNep موجب فعال شدن این سیستم بیانی می‌شود. اما می‌تواند با تاثیراتی بر بیان سایر ژن‌های سلول نیز همراه باشد.
