علمی - پژوهشی
چکیده
هدف: هدف این مطالعه مقایسه خصوصیات مورفولوژیک و بیوشیمیایی سلولهای مزانشیم و استئوبلاست در محیط آزمایشگاهی میباشد.مواد و روشها: بعد از استخراج سلولهای مزانشیم مغز استخوان رت و کشت آنها تا پاساژ سوم، این سلول‌ها در محیط کشت حاوی ترکیبات تمایزی شامل بتا گلیسرول فسفات، دگزامتازون و آسکوربیک اسید به مدت 21 روز کشت شد. سپس ...
بیشتر
هدف: هدف این مطالعه مقایسه خصوصیات مورفولوژیک و بیوشیمیایی سلولهای مزانشیم و استئوبلاست در محیط آزمایشگاهی میباشد.مواد و روشها: بعد از استخراج سلولهای مزانشیم مغز استخوان رت و کشت آنها تا پاساژ سوم، این سلول‌ها در محیط کشت حاوی ترکیبات تمایزی شامل بتا گلیسرول فسفات، دگزامتازون و آسکوربیک اسید به مدت 21 روز کشت شد. سپس مورفولوژی سلول های مزانشیم و تمایز یافته توسط هوخست و آکریدین اورنژ بررسی گردید. همچنین میزان رسوب ماتریکس، میزان کلسیم، فعالیت آنزیم آلکالین فسفاتاز در سلولهای تمایزی و مزانشیم و فعالیت متابولیک سلول های تمایز یافته توسط روش MTT بررسی شد.نتایج: بررسیهای مورفولوژیک تغییراتی از قبیل تغییر موقعیت هسته و گرد شدن سیتوپلاسم در سلولهای تمایز یافته را در مقایسه با سلولهای مزانشیم نشان داد. همچنین معدنی شدن ماتریکس از روز دهم شروع و در روز 21 به بیشترین میزان خود رسید. در سلولهای تمایز یافته از روز دهم میزان کلسیم داخل سلولی به صورت معنی داری (05/0p <) افزایش یافت ولی فعالیت آنزیم آلکالین فسفاتاز کاهش معنیدار (05/0p <) نشان داد. افزایش معنیدار (05/0p <) فعالیت متابولیک سلول های تمایز یافته نیز در طی مراحل تمایز مشاهده شد.نتیجه گیری: علاوه بر تفاوتهای مورفولوژیک، میزان کلسیم، فعالیت آنزیم آلکالین فسفاتاز و فعالیت متابولیک سلولهای مزانشیم و استئوبلاست، با یکدیگر متقاوت هستند. لذا می توان برای تشخیص تمایز آزمایشگاهی سلولهای بنیادی مزانیشیم مغز استخوان به استئوبلاست، علاوه بر رنگ آمیزی آلیزارین از فاکتورهای ذکر شده در این پژوهش نیز استفاده کرد.
علمی - پژوهشی
چکیده
هدف:کورکومین دارای خواص آنتی‌اکسیدانی و ضدالتهابی است. القای بیانAQP5، عضوی از خانواده آکواپورین ها، از پروتئین‌های کانال آبی غشایی، در مراحل اولیه سرطان روده این حدس را بر می‌انگیزد که AQP5 یک نیروی به پیش برنده در آغاز سرطانزایی روده است. . فرض بر آن بود که کورکومین می تواند سطوح پروتئین آکواپورین 5 را در سلولهای سرطانی روده hct116 کاهش ...
بیشتر
هدف:کورکومین دارای خواص آنتی‌اکسیدانی و ضدالتهابی است. القای بیانAQP5، عضوی از خانواده آکواپورین ها، از پروتئین‌های کانال آبی غشایی، در مراحل اولیه سرطان روده این حدس را بر می‌انگیزد که AQP5 یک نیروی به پیش برنده در آغاز سرطانزایی روده است. . فرض بر آن بود که کورکومین می تواند سطوح پروتئین آکواپورین 5 را در سلولهای سرطانی روده hct116 کاهش دهد.مواد و روشها: سلولهای سرطانی روده hct116 در محیط کشت DMEM کشت داده شده و به سه گروه کنترل، شم و تیمار تقسیم شدند. گروه کنترل تنها در معرض محیط کشت بوده و گروه شم، اتانول را به عنوان حلال کورکومین دریافت کرد. گروه تیمار تحت غلظتهای متفاوت کورکومین (10، 20، 30، 50، 80 و 160 میکرو مولار) به مدت 24و48ساعت قرار گرفتند. درصد بقای سلول‌ها توسط آزمون MTT سنجیده شد. سپس سلول‌ها با غلظت 50 میکرو مولار IC50)) کورکومین تیمار شده و آزمون ایمونوسیتوشیمی به منظور بررسی اثر کورکومین بر بیان آکواپورین 5 ((AQP5 انجام گردید.نتایج: نتایج سنجش MTT بیانگر آن بود که کورکومین در الگوی وابسته به زمان و دوز، بقا و تکثیر سلولهای سرطانی روده hct116 را کاهش می‌دهد. نتایج حاصل از آزمون ایمونوسیتوشیمی نشان داد که میزان پروتئین AQP5 در سلولهای تیمار شده توسط کورکومین کاهش یافت.نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد که کورکومین قادر است بیانAQP5 را در سلولهای سرطانی روده hct116 مهار نماید. مهار AQP5 ممکن است یک راه درمانی جدید در پیش گیری و درمان سرطان روده باشد.
علمی - پژوهشی
چکیده
هدف: محققان تلاشهای زیادی جهت مشخص نمودن ارتباط بین آنتی ژنهای گروه خونی ABO و استعداد ابتلا به بیماریهای مختلف مانند سرطان و عفونتها انجام دادهاند. افراد دارای گروه خونی O ریسک بالاتری برای ابتلا به کلرا نسبت به سایر گروههای خونی دارند. همچنان ارتباط بین گروههای خونی ABO و استعداد ابتلا به بیماریها ناشناخته باقی ...
بیشتر
هدف: محققان تلاشهای زیادی جهت مشخص نمودن ارتباط بین آنتی ژنهای گروه خونی ABO و استعداد ابتلا به بیماریهای مختلف مانند سرطان و عفونتها انجام دادهاند. افراد دارای گروه خونی O ریسک بالاتری برای ابتلا به کلرا نسبت به سایر گروههای خونی دارند. همچنان ارتباط بین گروههای خونی ABO و استعداد ابتلا به بیماریها ناشناخته باقی مانده است. هدف از این مطالعه مشخص نمودن درصد فنوتیپ لنفوسیتها در گروههای خونی ABO می باشد.مواد و روشها: نمونههای خون محیطی از 40 مرد سالم با گروههای خونی متفاوت ABO (هر گروه 10 نفر) جمع آوری شد. همه افراد مورد مطالعه در محدوده سنی 18 تا 25 سال بوده و زمینهی ژنتیکی تقریبا مشابه داشتند. نمونهها با روش فلوسیتومتری FACSort برای تعیین فنوتیپ لنفوسیتهای CD3+T و زیر مجموعههای آن CD4 وCD8 و سلولهای T تنظیمی (FOXP3+ /CD25+ /CD4+) ، لنفوسیتهای B + CD19 و زیر مجموعههای آن، سلولهای B + CD5 و CD5- مورد بررسی قرار گرفتند.نتایج: تفاوت معناداری در فراوانی لنفوسیتها (CD8+ و لنفوسیتهای T تنظیمی و زیر مجموعههای لنفوسیتهای B) بین گروههای خونی ABO وجود نداشت. اما، درصد لنفوسیتهای CD4+T در گروه خونیB بالاتر از گروههای خونی دیگر بود (05/0=p)نتیجه گیری: فراوانی بالاتر لنفوسیتهای CD4+T در گروه خونی B ممکن است احتمال ابتلا به بعضی بیماریها عفونی و انگلی را کاهش دهد.
علمی - پژوهشی
چکیده
هدف: هدف از انجام این پژوهش ارزیابی درستی نظریۀ بالژ در مورد قابلیت تکثیر شوند‌گی محدود سلولهای اپیدرمی واقع در انتهای قاعده‌ای فولیکول مو بود. مواد و روشها: در فولیکول ویبریسای رت رشته‌های مو یک‌بار و یا به دفعات متوالی کنده شده و به دنبال آن الگوی تقسیم سلولی و زنجیره وقایع ترمیمی در فولیکول‌های تیمار شده با روش‌های اندازه‌گیری ...
بیشتر
هدف: هدف از انجام این پژوهش ارزیابی درستی نظریۀ بالژ در مورد قابلیت تکثیر شوند‌گی محدود سلولهای اپیدرمی واقع در انتهای قاعده‌ای فولیکول مو بود. مواد و روشها: در فولیکول ویبریسای رت رشته‌های مو یک‌بار و یا به دفعات متوالی کنده شده و به دنبال آن الگوی تقسیم سلولی و زنجیره وقایع ترمیمی در فولیکول‌های تیمار شده با روش‌های اندازه‌گیری طول رشته ترمیم شده، بافت‌شناسی فولیکول در حال ترمیم و ایمنوهیستوشیمی (با روش درون روی BrDU به سلولهای اپیدرمی) مورد سنجش قرار گرفت.نتایج: بعد از یک‌بار و یا دفعات متوالی کندن مو، یک ماتریکس اپیدرمی جدید صرفا از فعالیت میتوزی سلولهای زاینده اپیدرمی باقیمانده در قاعده فولیکول ایجاد شد و در تشکیل این ماتریکس سلولهای ناحیهی بالژ نقشی نداشت. این ماتریکس منشا تولید موهای جدیدی شد که با سرعتی معادل همتایان طبیعی خود در فولیکول‌های تیمار نشده رشد نمودند. طول نهایی موی ترمیم شده در فولیکول‌های تیمار بسیار بلندتر از مویی بود که معمولا در طی فاز رشد در فولیکول طبیعی ایجاد شده بود.نتیجه‌گیری: پتانسیل تکثیری سلولهای اپیدرمی قاعده فولیکول (بولب) محدود به یک چرخه نمی‌باشد. بنابراین توقف فاز رشد فولیکول از پتانسیل محدود این سلول‌ها ناشی نمی‌شود بلکه احتمالا عوامل دیگری در این فرآیند دخالت دارند.
علمی - پژوهشی
چکیده
هدف: در این مطالعه اثر تنش شوری بر فتوسیستم II دستگاه فتوسنتزی جلبک Dunaliella bardawil به عنوان گونه فتوسنتزی مدل جهت روشن نمودن تاثیرات بیشتر این تنش و ارائه راهکارهای مقابله با تنش شوری طی مطالعات آینده بررسی شد.مواد و روشها: در این مطالعه از تکنیک OJIP-test جهت آنالیز فلوئورسنس کلروفیل a در جلبک D. bardawil (سویه Utex-2538) تحت تنش‌های شوری 1 به 2 و 1 به ...
بیشتر
هدف: در این مطالعه اثر تنش شوری بر فتوسیستم II دستگاه فتوسنتزی جلبک Dunaliella bardawil به عنوان گونه فتوسنتزی مدل جهت روشن نمودن تاثیرات بیشتر این تنش و ارائه راهکارهای مقابله با تنش شوری طی مطالعات آینده بررسی شد.مواد و روشها: در این مطالعه از تکنیک OJIP-test جهت آنالیز فلوئورسنس کلروفیل a در جلبک D. bardawil (سویه Utex-2538) تحت تنش‌های شوری 1 به 2 و 1 به 3 مولار نمک، در دو شرایط روشنایی و تاریکی استفاده گردید.نتایج: نتایج نشان داد که در هر دو شرایط نور و تاریکی میزان پارامترهای Fv/Fo، ΦPo، ψo، ΦEo، ΦRo و PIABS در ابتدای اعمال تنش بطور معنی دار کاهش یافت. در حالی که ΦDo رو به افزایش نهاد. پس از گذشت ساعات اولیه از اعمال تنش، عملکرد PSII در نمونههای واقع در شرایط تاریکی افزایش نیافت و میزان ΦDo رو به افزیش نهاد. در صورتی که در نمونههای واقع در شرایط روشنایی با افزایش عملکرد PSII همراه بود.نتیجه‌گیری: بر طبق نتایج، با کاهش در فعالیت کمپلکس تجزیه کننده آب، میزان انتقال الکترون به فئوفیتین، QA، QB و سایر پذیرندههای الکترون در زنجیر انتقال الکترون فتوسنتزی کاهش می یابد. از این رو می توان گفت که کمپلکس تجزیه کننده آب نخستین مکانی است که تحت تنش شوری آسیب می بیند. از جهتی بررسی دو شرایط نور و تاریکی همراه با اعمال تنش شوری نشان می دهد که فتوپریود معمولی احتمالا همراه با مکانیسمهای وابسته چون فتوسنتز و تولید کلروفیل سبب افزایش کارایی سیستم جلبکی در بازگشت به حالت طبیعی قبل از تنش می شود.
علمی - پژوهشی
چکیده
هدف: هدف از این مطالعه بررسی تاثیر آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز-1 و شیکونین بر افزایش بقاء نورونهای دوپامین ساز در برابر مسمومیت پارکینسونی بود.مواد و روش ها: برای افزایش بیان ژن گلوتاتیون پراکسیداز-1 (GPX-1) در نورونهای دوپامین ساز، لنتی ویروسهای نوترکیب ناقل این ژن همراه با ژن گزارشگر GFP ساخته شد و برای آلوده سازی نورونها استفاده گردید. ...
بیشتر
هدف: هدف از این مطالعه بررسی تاثیر آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز-1 و شیکونین بر افزایش بقاء نورونهای دوپامین ساز در برابر مسمومیت پارکینسونی بود.مواد و روش ها: برای افزایش بیان ژن گلوتاتیون پراکسیداز-1 (GPX-1) در نورونهای دوپامین ساز، لنتی ویروسهای نوترکیب ناقل این ژن همراه با ژن گزارشگر GFP ساخته شد و برای آلوده سازی نورونها استفاده گردید. بدنبال افزایش بیان GPX-1 در نورونهای آلوده شده به ویروس، میزان بقاء این نورونها در برابر مسمومیت پارکینسونی و نیز تیمار آنها با شیکونین، اندازه گیری شد.نتایج: به دنبال بیان ژن GFP که در زیر میکروسکوپ فلورسنس مشاهده شد، افزایش بیان ژن GPX-1 نیز با تکنیک RT-PCR به اثبات رسید. نتایج این آزمایشات نشان داد که هم افزایش بیان ژن GPX-1 و هم تیمار نورون ها با شیکونین بطور جداگانه ای باعث افزایش معنی داری در بقاء این نورونها در برابر مسمومیت پارکینسونی نسبت به نورونهای طبیعی و نورونهای کنترل (آلوده شده با pLV-EGFP) گردید. درصد بقاء پس از افزایش بیان GPX-1 در حدود 14 درصد و پس از افزایش شیکونین 11 درصد بیشتر از حالت بدون تیمار برآورد گردید. مهمتر آنکه حضور توام این دو عامل درصد بقاء را تا 29 درصد افزایش داد.نتیجه گیری: نتایج حاصله نشان داد که افزایش بیان ژن GPX-1 و تیمار سلول‌ها با شیکونین علاوه برآنکه بطور جداگانه بر بقاء سلول‌ها در برابر توکسین پارکینسونی تاثیر فزاینده دارند، در صورت حضور همزمان، یک تاثیر هم افزایی داشته و احتمالا بطور سینرژیک عمل مینمایند.
چکیده
هدف: هدف از این تحقیق بررسی اثر غلظتهای مختلف اکسین (IAA) و کینتین بر جذب و تجمع سرب در گیاه Matthiola flavida بود. مواد و روشها: جمعیت فلز دوست گیاه M. flavida در شرایط هیدروپونیک کشت داده شد. سپس گیاهان به مدت 14 روز تحت تیمار ترکیب غلظتی یک میکرومولار سرب و غلظتهای 0، 1، 10 و 100 میکرومولار IAA و کینتین قرار گرفتند. در پایان آزمایش میزان سرب در بخش ...
بیشتر
هدف: هدف از این تحقیق بررسی اثر غلظتهای مختلف اکسین (IAA) و کینتین بر جذب و تجمع سرب در گیاه Matthiola flavida بود. مواد و روشها: جمعیت فلز دوست گیاه M. flavida در شرایط هیدروپونیک کشت داده شد. سپس گیاهان به مدت 14 روز تحت تیمار ترکیب غلظتی یک میکرومولار سرب و غلظتهای 0، 1، 10 و 100 میکرومولار IAA و کینتین قرار گرفتند. در پایان آزمایش میزان سرب در بخش هوایی و ریشه آنها توسط دستگاه طیف سنج اتمی اندازه‌گیری شد. میزان کلروفیل آنها نیز با اسپکتروفتومتر اندازه‌گیری و محاسبه گردید. نتایج: نتایج افزایش غلظت سرب را به ترتیب در بخش هوایی بیش از 48 و 110 درصد در غلظت های 1 و 10 میکرومولار IAA نسبت به کنترل نشان داد. کاهش معنی دار غلظت سرب بخش هوایی با افزایش غلظت کینتین در محیط کشت مشاهده گردید. غلظت سرب ریشه با افزایش غلظت هورمونهای IAA و کینتین در محلول غذایی کاهش معنی داری یافت. تفاوت معنیداری در وزن خشک بخش هوایی در غلظتهای مختلف IAA و کینتین نسبت به کنترل مشاهده نشد. نتیجه گیری: افزایش میزان سرب بخش هوایی در گیاه M. flavida در غلظتهای پایین IAA مشاهده گردید ولی کینتین اثر مثبت و آشکاری بر بیوماس و غلظت سرب نشان نداد.
علمی - پژوهشی
چکیده
هدف: واریکوسل از جمله شایعترین علل ناباروری مردان می باشد که در آن عملکرد بیضه بطور پیشرونده آسیب می بیند. در این مطالعه پارامترهای اسپرمی و همچنین سلامت DNA بین بیماران واریکوسل و افراد بارور مقایسه شد.مواد و روشها: این مطالعه بر روی 55 بیمار مبتلا به واریکوسل با درجه ПوIII و 25 فرد بارور انجام شد.پارامترهای اسپرمی (تعداد، تحرک و مورفولوژی ...
بیشتر
هدف: واریکوسل از جمله شایعترین علل ناباروری مردان می باشد که در آن عملکرد بیضه بطور پیشرونده آسیب می بیند. در این مطالعه پارامترهای اسپرمی و همچنین سلامت DNA بین بیماران واریکوسل و افراد بارور مقایسه شد.مواد و روشها: این مطالعه بر روی 55 بیمار مبتلا به واریکوسل با درجه ПوIII و 25 فرد بارور انجام شد.پارامترهای اسپرمی (تعداد، تحرک و مورفولوژی اسپرم) و سلامت DNAاسپرم بر روی نمونهمایع منی بیماران ارزیابی گردید. جهت ارزیابی میزان شکستگی DNA از روش TUNEL (terminal deoxynucleotidyl transferase dUTP nick end labeling) استفاده گردید. داده ها با استفاده از آزمون t-test تحلیل شد.نتایج: پارامترهای اسپرمی شامل تعداد، تحرک و مورفولوژی اسپرم به طور معنی داری در بیماران واریکوسل کیفیت پایین تری نسبت به افراد بارور داشتند. همچنین درصد اسپرمهای دارای آسیب DNA در این بیماران 43/1±34/14 نسبت به افراد بارور 36/1±2/9 افزایش معنی دار داشت. ارتباط پارامترهای اسپرمی و آسیب DNA اسپرم نشان داد که بین درصد آسیب DNA با غلظت اسپرم رابطهی معکوس و با اسپرمهای دارای مورفولوژی غیرطبیعی رابطهی مثبت و معنی داری وجود داشت.نتیجه گیری: افزایش دمای بیضه افراد واریکوسل علاوه بر اینکه سبب کاهش کیفیت پارامترهای اسپرمی میگردد، DNA اسپرمها را نیز تحت تاثیر قرار داده و بنابراین این افراد با نقص در روند اسپرماتوژنز مواجه هستند.
