علمی - پژوهشی
سپیده رستمی؛ محمدتقی بیگی نصیری؛ محمد نظری؛ صالح طباطبایی وکیلی
چکیده
هدف: پژوهش حاضر بهمنظور بررسی استفاده از سطوح مختلف لسیتین سویا در رقیقکننده تریس بر کیفیت منی و نسبت جنسیت با استفاده از تکنیک real-time qPCR اجرا شد.مواد و روشها: نمونهگیری از چهار گاو نر نژاد هلشتاین، یک بار در هفته انجام شد و سپس نمونههای مناسب با هم مخلوط شدند. نمونههای اسپرم (در چهار تکرار) به سه گروه شامل صفر، یک و دو درصد لسیتین ...
بیشتر
هدف: پژوهش حاضر بهمنظور بررسی استفاده از سطوح مختلف لسیتین سویا در رقیقکننده تریس بر کیفیت منی و نسبت جنسیت با استفاده از تکنیک real-time qPCR اجرا شد.مواد و روشها: نمونهگیری از چهار گاو نر نژاد هلشتاین، یک بار در هفته انجام شد و سپس نمونههای مناسب با هم مخلوط شدند. نمونههای اسپرم (در چهار تکرار) به سه گروه شامل صفر، یک و دو درصد لسیتین سویا اختصاص دادهشد. و فراسنجههای کیفی و نیز نسبت جنسیت منی در آنها تعیین شد. در این تحقیق بهمنظور شستشوی منی و حذف سلولهای مرده، از تکنیک شنا بهسمت بالا (Swim up) استفاده شد. ژنهای PLPو SRY بهترتیب برای جداسازی قطعات خاصی از توالیهای کروموزوم X- وY- تکثیر شدند. در این روش PAR بهعنوان ژن مرجع جهت نرمالسازی دادههای حاصل از بیان ژن در واکنش real- time qPCR استفاده شد.نتایج: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که تکنیک Swim up و سطوح مختلف لسیتین سویا موجب بهبود کیفیت منی شدند. علاوه براین، استفاده از تکنیک Swim up باعث کاهش معنیدار بیان ژنPLP (11/0±75/0) و افزایش معنیدار بیان ژن SRY (13/0±37/1) شد. اما استفاده از سطوح مختلف لسیتین سویا تغییری در نسبت جنسیت اسپرم ایجاد نکرد.نتیجه گیری: بهطورکلی، لسیتین سویا یک جایگزین مناسب برای منابع حیوانی بوده و موجب بهبود کیفیت مایع منی میشود. با توجه به محدودیتهای موجود در استفاده از منابع حیوانی در رقیق کننده گاو، استفاده از لسیتین سویا بهعنوان یک منبع گیاهی پیشنهاد میشود.
غزاله گلشن راد؛ شهره زارع کاریزی؛ مرتضی کریمی پور
چکیده
هدف: در این تحقیق ارتباط miR-33a، miR-429 و miR-200c با مسیر EMT در سرطان سلول های غیرکوچک ریه، مورد بررسی قرار گرفت.مواد و روش ها: در این مطالعه از روش Real Time-PCR برای ارزیابی تغییرات بیان miRNAهای مذکور از 30 بافت توموری سلولهای غیرکوچک ریه (NSCLC) (66 درصد در مرحله I و II و 34 درصد بیماران در مرحله III) استفاده شد. پس از استخراجRNA از نمونههای بافتی سنتز ...
بیشتر
هدف: در این تحقیق ارتباط miR-33a، miR-429 و miR-200c با مسیر EMT در سرطان سلول های غیرکوچک ریه، مورد بررسی قرار گرفت.مواد و روش ها: در این مطالعه از روش Real Time-PCR برای ارزیابی تغییرات بیان miRNAهای مذکور از 30 بافت توموری سلولهای غیرکوچک ریه (NSCLC) (66 درصد در مرحله I و II و 34 درصد بیماران در مرحله III) استفاده شد. پس از استخراجRNA از نمونههای بافتی سنتز cDNAبا استفاده از پرایمرهای ساقه حلقه انجام شد. بررسی کمی میزان بیان ژنهای فوق الذکر با استفاده از پرایمرهای اختصاصی انجام و آنالیز داده ها با فرمول-∆∆ct 2 صورت گرفت.نتایج: ارزیابی تغییرات بیان برای miR-33a نشان دادکه تعداد 11 نمونه از 30 نمونه توموری افزایش بیان داشتند.miR-429 افزایش بیان در 12 نمونه توموری و miR-200c افزایش بیان در 18 نمونه توموری داشتند. اما این تغییرات معنیدار نبود (بهترتیب 09/0p=، 084/0p= و 072/0p=).نتیجه گیری: از آنجاییکه نمونههای این مطالعه در مراحل ابتدایی سرطان بودند، شاید توجیه کننده عدم تغییر بیان معنیدار می‌باشد. همچنین این پژوهش در مقیاس کوچک طراحی شده، لذا برای بهدست آوردن نتایج دقیقتر، تحقیقات بیشتر و افزایش تعداد نمونهها نیاز است.
علمی - پژوهشی
مریم قدرتی سیاهمزگی؛ محمد علی نصیری خلیلی؛ مهدی زین الدینی؛ سیروس خدادادی؛ نسرین زرکار؛ نسرین فرامرزی
چکیده
هدف: هدف از مطالعه‌ی حاضر، تولید پروتئین نوترکیب هیبریدی DT389GCSF به فرم فعال محلول در باکتری E. coli Bl-21(DE3) ، تخلیص و ارزیابی سمیت سلولی آن می‌باشد.مواد و روشها: پروتئین DT389GCSF، با دنباله‌ی 6 هیستیدین در باکتری E. coli BL-21(DE3) در دمای 28 درجه سانتیگراد به فرم محلول بیان شد. سپس از طریق ستون کروماتوگرافی تمایلی نیکل سفاروز تخلیص شد. در نهایت ...
بیشتر
هدف: هدف از مطالعه‌ی حاضر، تولید پروتئین نوترکیب هیبریدی DT389GCSF به فرم فعال محلول در باکتری E. coli Bl-21(DE3) ، تخلیص و ارزیابی سمیت سلولی آن می‌باشد.مواد و روشها: پروتئین DT389GCSF، با دنباله‌ی 6 هیستیدین در باکتری E. coli BL-21(DE3) در دمای 28 درجه سانتیگراد به فرم محلول بیان شد. سپس از طریق ستون کروماتوگرافی تمایلی نیکل سفاروز تخلیص شد. در نهایت عملکرد پروتئین نوترکیب خالص شده با استفاده از آزمون TTM بر روی سلول سرطانی 06-LH مورد ارزیابی قرار گرفت.نتایج: میزان بیان و خلوص پروتئین DT389GCSF با استفاده از نرمافزار Image J، بهترتیب در حدود 12 و 80 درصد تخمین زده شد. میزان IC50 پس از 48 ساعت قرارگیری پروتئین DT389GCSF در معرض ردهی سلولی، در حدود 000019/0±00017/0 مولار بود.نتیجهگیری: با کاهش دما و استفاده از مکانیسم درون سلولی، میتوان بازتاخوردگی پروتئین هیبریدی DT389GCSF را به شکل مناسب و به فرم فعال مشاهده نمود. در نتیجه در مراحل تولید آزمایشگاهی ایمونوتوکسینهای مربوطه میتوان با استفاده از این روش، از مراحل تولید به صورت اینکلوژنبادی صرفنظر کرد.
علمی - پژوهشی
محسن جعفری
چکیده
هدف: هدف از انجام این تحقیق بررسی تاثیر 12 هفته تمرین تناوبی شدید (HIT) و تمرین مداوم کم شدت (LIT) بر بیان ژن RXRα در رتهای نر ویستار پس از رژیم پرچرب بود.مواد و روشها: آزمودنیها پس از 13 هفته دریافت رژیم پرچرب به گروههای کنترل، تمرین HIT و تمرین LIT تقسیم شدند. سپس گروههای مورد بررسی تمرینات ورزشی را بهمدت 12 هفته انجام دادند. در ...
بیشتر
هدف: هدف از انجام این تحقیق بررسی تاثیر 12 هفته تمرین تناوبی شدید (HIT) و تمرین مداوم کم شدت (LIT) بر بیان ژن RXRα در رتهای نر ویستار پس از رژیم پرچرب بود.مواد و روشها: آزمودنیها پس از 13 هفته دریافت رژیم پرچرب به گروههای کنترل، تمرین HIT و تمرین LIT تقسیم شدند. سپس گروههای مورد بررسی تمرینات ورزشی را بهمدت 12 هفته انجام دادند. در پایان تمرینات میزان بیان ژن RXRα مورد بررسی قرار گرفت.نتایج: نتایج نشان داد که میزان بیان ژن RXRα در گروه تمرین HIT بیش از LIT و در گروه تمرین LIT بیش از کنترل بوده است و همه تفاوتها معنیدار بودند (05/0p <).نتیجه گیری: بهطورکلی پس از 13 هفته رژیم پرچرب، 12 هفته تمرینهایHIT و LIT میتواند در افزایش بیان ژن RXRα موثر باشد و بهعنوان یک راهبرد غیردارویی موثر برای مقابله با اثرات آتروژنیک چاقی و اضافه وزن در نظر گرفته شود.
علمی - پژوهشی
مرتضی زارعی؛ لطف اله خواجه پور؛ مهناز کسمتی؛ حسین نجفزاده
چکیده
هدف: در این مطالعه اثر نانواکسید منیزیم بر یادگیری و حافظه و تغییرات بیوشیمیایی هیپوکمپ در موشهای صحرایی محروم شده از خواب، مورد ارزیابی قرار گرفته است.مواد و روشها: در این مطالعه از موشهای نر در گروههای کنترل، محرومیت از خواب و دریافت کنندههای نانواکسید منیزیم با دوزهای 1 و 5 و 10 میلیگرم بر کیلوگرم، استفاده شد. جهت ...
بیشتر
هدف: در این مطالعه اثر نانواکسید منیزیم بر یادگیری و حافظه و تغییرات بیوشیمیایی هیپوکمپ در موشهای صحرایی محروم شده از خواب، مورد ارزیابی قرار گرفته است.مواد و روشها: در این مطالعه از موشهای نر در گروههای کنترل، محرومیت از خواب و دریافت کنندههای نانواکسید منیزیم با دوزهای 1 و 5 و 10 میلیگرم بر کیلوگرم، استفاده شد. جهت ارزیابی حافظه احترازی غیرفعال از دستگاه استپ ثرو استفاده شده است. جهت بررسی بیوشیمیایی از کیت آزمایشگاهی و بررسی قند خون از گلوکومتر استفاده شد.نتایج: نتایج نشان داد که نانو اکسید منیزیم با دوز 10 میلیگرم بر کیلوگرم، باعث بهبود حافظه در موشها میشود که بهوسیله محرومیت از خواب دچار نقص حافظه شده بودند. علاوه بر تغییرات رفتاری فوق، مشاهده شد که محرومیت از خواب باعث کاهش سطح آمینواسید تاورین و افزایش قند خون وافزایش فعالیت آنزیم کولیناستراز میشود و تاثیر معنیداری بر فاکتور رشد مشتق از مغز نداشت. با بهکارگیری نانواکسید منیزیم، میزان قند خون و فعالیت آنزیم کولیناستراز، کاهش یافت ولی میزان آمینواسید تاورین تغییر نکرد.نتیجهگیری: یافتهها نشان میدهند که نانواکسید منیزیم علاوه بر اثرات رفتاری باعث تغییر در میزان فاکتورهای بیوشیمیایی موثر بر حافظ میشود. بنابراین برای یافتن نحوه اثر مثبت این ماده بر حافظه، لازم است اثر این ماده بر سایر فاکتورهای موثر بر حافظه، نیز مورد بررسی قرار گیرد.
علمی - پژوهشی
رضا نجفی زنگیر؛ اسداله اسدی؛ صابر زهری
چکیده
هدف: تهیه داربست زیستی مشتق از مثانه گوسفند با روش ترکیبی (فیزیکی وشیمیایی) و بررسی زیست سازگاری داربستمواد و روشها: سلولزدایی مثانه گوسفند بهروش فیزیکی و شیمیایی انجام شد. قطعات مثانه بهمدت 24 ساعت در فریزر 4- درجه سانتی گراد قرار گرفته و هر 6 ساعت بهمدت 10 دقیقه در محلول (1/0 درصد) سدیم آزید گذاشته شد. بعد از 24 ساعت بهمدت ...
بیشتر
هدف: تهیه داربست زیستی مشتق از مثانه گوسفند با روش ترکیبی (فیزیکی وشیمیایی) و بررسی زیست سازگاری داربستمواد و روشها: سلولزدایی مثانه گوسفند بهروش فیزیکی و شیمیایی انجام شد. قطعات مثانه بهمدت 24 ساعت در فریزر 4- درجه سانتی گراد قرار گرفته و هر 6 ساعت بهمدت 10 دقیقه در محلول (1/0 درصد) سدیم آزید گذاشته شد. بعد از 24 ساعت بهمدت 2 و 1 ساعت بهترتیب در فریزر 20- و 40- درجه سانتی گراد قرار داده شدند. سپس نمونهها در 5 مرحله 2 دقیقهایی توسط لوله سرد در ازت مایع قرارگرفته و توسط بافر فسفات نمکی حاوی (1/0 درصد) سدیمآزید شستوشو شدند. در سلولزدایی شیمیایی تمامی قطعات مثانه بهمدت 24 ساعت در محلول سدیم دودسیل سولفات همراه با همزدن آرام گرفته، پس از شستوشوی نمونهها با آب مقطر، بهوسیله اتانول 75 درصد و پراستیک اسید 2/0 درصد استریل شدند و در نهایت بهمدت 24 ساعت در محلول نمک فسفات قرار گرفتند.نتایج: مطالعات میکروسکوپی نوری و الکترونی نشان داد که سلولهای بنیادی کشت شده بر روی داربست مثانه گوسفند، در روزهای 3، 5 و 7 با گذشت زمان سازگاری افزاینده داشته و در پایان روز 7 داربست مثانه بیشترین زیست سازگاری را نشان می دهد.نتیجهگیری: مثانه گوسفند سلولزدایی شده، زیست سازگاری مناسبی را دارا بوده و بهعنوان داربست زیست سازگار غیرسمی بالقوه در مهندسی بافت و پزشکی بازساختی میتواند مطرح شد.
