علمی - پژوهشی
محمد حسین آبنوسی؛ سمیرا منصوری
چکیده
هدف: هدف از این مطالعه بررسی تاثیرکاتچین هیدرات (CH) و اسید بوریک (BA) بر سلولهای بنیادی مزانشیم مغز استخوان رت(MSCs) میباشد.مواد و روشها: MSCsبا CH تیمار و با تست تریپان بلو توانائی حیات آنها در 12، 24، 36 ساعت بررسی شد. دوزهای 400و3200میکرومولار CH به همراه 6نانوگرم بر میلیلیتر BA و زمان 36 ساعت انتخاب شد. توانایی تکثیر توسط آزمون تشکیل کلونی ...
بیشتر
هدف: هدف از این مطالعه بررسی تاثیرکاتچین هیدرات (CH) و اسید بوریک (BA) بر سلولهای بنیادی مزانشیم مغز استخوان رت(MSCs) میباشد.مواد و روشها: MSCsبا CH تیمار و با تست تریپان بلو توانائی حیات آنها در 12، 24، 36 ساعت بررسی شد. دوزهای 400و3200میکرومولار CH به همراه 6نانوگرم بر میلیلیتر BA و زمان 36 ساعت انتخاب شد. توانایی تکثیر توسط آزمون تشکیل کلونی (CFA)و دو برابر شدگی جمعیت (PDN)، مورفولوژی سلولها، سطح الکترولیتهای سدیم، پتاسیم و کلسیم و فعالیت آنزیمهای LDH،ALP، AST،ALT اندازه گیری شد. میزان مالون دی-آلدئید(MDA)، آنتیاکسیدان کل و فعالیت آنزیمهای SODوCAT نیز سنجش شد. نتایج: در 12 ساعت تنها غلظت 3200میکرومولار و در 24و36 ساعت از 400تا3200میکرو مولار، CHباعث کاهش توانایی زیستی شد. از طرفی دوزهای انتخابی باعث کاهش معنیدار توانائی تکثیری، قطر هسته و مساحت سیتوپلاسم شد. تیمار با CH باعث افزایش فعالیت LDH، ALP،AST،ALT و افزایش ظرفیت آنتی اکسیدانتی کل و کاهش میزان MDA و سدیم و پتاسیم شد. BA تاثیری بر توانائی زیستی، مورفولوژی و PDN نداشت ولی باعث کاهش CFA و فعالیت LDH،AST وALT شد. BA فعالیت ALP و میزان کلسیم، سدیم و پتاسیم، میزان MDA و فعالیت CATوSOD را افزایش داد. اثر متقابل CHوBA تا حدودی باعث جبران کاهش توانائی تکثیر، توانائی زیستی، تغییرات مورفولوژیک، تغییر فعالیت آنزیمهای متابولیک و میزان الکترولیتها ناشی از تیمار با CH شد. از طرفی تیمار همزمان باعث شد که CH بتواند استرس اکسیداتیو حاصل از تیمار با BA را جبران نماید.نتیجهگیری: با توجه به جبران اثرات سمی CH توسط بور میتوان هنگام مصرف چای از کشمش و خرما استفاده کرد.
علمی - پژوهشی
خدیجه باقری؛ بهرام ملکی زنجانی؛ مهسا مکانیک
چکیده
هدف: طراحی و تهیه سازه ژنی مناسب و انتقال آن به گیاه توتون و بررسی گیاهان تراریخت حاصله بوده است.مواد و روشها: سازه اختصاصی بذر حاوی پیشبرنده Napin، توالی Ω ، ژن GUS و توالی SAR در پلاسمید pBI121 طراحی و تهیه و در باکتری E. coli تکثیر شد. ریزنمونههای برگی توتون با آگروباکتریوم سویه LBA4404 بهروش استاندارد تلقیح شدند. گزینش جوانههای باززایی ...
بیشتر
هدف: طراحی و تهیه سازه ژنی مناسب و انتقال آن به گیاه توتون و بررسی گیاهان تراریخت حاصله بوده است.مواد و روشها: سازه اختصاصی بذر حاوی پیشبرنده Napin، توالی Ω ، ژن GUS و توالی SAR در پلاسمید pBI121 طراحی و تهیه و در باکتری E. coli تکثیر شد. ریزنمونههای برگی توتون با آگروباکتریوم سویه LBA4404 بهروش استاندارد تلقیح شدند. گزینش جوانههای باززایی شده در محیط انتخابی (شامل MS، mg/l 1/0 NAA، mg/l3 BAP ،mg/L 25 کانامایسین، mg/L 200 سفوتاکسیم) انجام شد. آنالیز گیاهان تراریخت با PCR، RT-PCR و آزمون هیستوشیمیایی انجام شد.نتایج: بررسی مولکولی گیاهان باززایی شده با PCR و آغازگرهای اختصاصی ژنهای nptII و GUS نشاندهنده انتقال این ژنها به گیاهچههای باززایی شده بود. نتایج RT-PCR نشان داد که نسخهبرداری از ژن nptII در هر دو بافت برگ و بذر صورت میگیرد در حالیکه نسخهبرداری از ژن GUS تنها در بذر صورت میگیرد. با توجه به اینکه پیشبرنده NOS (کنترلکننده ژن nptII) عمومی و Napin (کنترلکننده ژن GUS) یک پیشبرنده اختصاصی بذر میباشد، این نتیجه مورد انتظار بود. در نهایت با استفاده از SDS-PAGE و آزمون هیستوشیمیایی، تولید و فعالیت آنزیم بتا-گلوکورونیداز در بذر گیاهان تراریخت تائید شد.نتیجهگیری: نتایج مناسب بودن سازه ژنی طراحی شده را نشان داد، چرا که پیشبرنده Napin به خوبی موجب بیان اختصاصی ژن GUS در بذر شده و توالی امگا نیز در افزایش بیان تراژن موثر بوده است. در ادامه کار میتوان این سازه را با جایگزینی ژنهای ارزشمند با ژن GUSبرای تولید پروتئینهای نوترکیب استفاده نمود.
علمی - پژوهشی
نفیسه جیرفتی؛ داود محبی کلهری؛ غلامحسین کاظمزاده؛ عبدالرضا صمیمی
چکیده
هدف: ساخت داربستهای نانوالیافی منفرد و مرکب که علاوه بر داشتن حداقل فعل و انفعالات با بدن (عدم ایجاد واکنش سیستم ایمنی در بدن)، زیست سازگار بوده و شرایط بهینهای را جهت رشد و تکثیر سلولها فراهم نمایند.مواد و روشها: ابتدا با استفاده از روش الکتروریسی اقدام به ساخت 3 نمونه ساختار نانوالیافی از پلیمرهای زیستی پلیکاپرولاکتان، ...
بیشتر
هدف: ساخت داربستهای نانوالیافی منفرد و مرکب که علاوه بر داشتن حداقل فعل و انفعالات با بدن (عدم ایجاد واکنش سیستم ایمنی در بدن)، زیست سازگار بوده و شرایط بهینهای را جهت رشد و تکثیر سلولها فراهم نمایند.مواد و روشها: ابتدا با استفاده از روش الکتروریسی اقدام به ساخت 3 نمونه ساختار نانوالیافی از پلیمرهای زیستی پلیکاپرولاکتان، پلییورتان بهصورت منفرد و پلیکاپرولاکتان/ پلییورتان بهصورت مرکب شد. نمونهها با اتیلن اکساید به مدت 14 ساعت سترون و جهت بررسی واکنش سیستم ایمنی در زیر پوست بدن 12 رت کاشته شد. همچنین جهت بررسی میزان رشد و تکثیر سلولها، ساختارهای تولیدی توسط آزمون قابلیت حیات (MTT assay) مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفت.نتایج: واکنش لوکالیزه، سیستمیک و عفونی شدن محل عمل تا پایان دوره با وجود عدم دریافت آنتی بیوتیک مشاهده نشد. پلیمر زیستی PCL در حالت منفرد منجر به فیبروز و راکسیون گرانولوماتویی جسم خارجی خفیف در نمونه شد. درحالیکه در پلیمر زیستی PU ادم خفیف و فیبروز متوسط مشاهده گردید ولی هیچگونه راکسیون گرانولوماتویی جسم خارجی مشاهده نشد. در نمونهی مرکب PCL/PU نیز ادم و راکسیون گرانولوماتویی جسم خارجی متوسط بههمراه فیبروز خفیف مشاهده گردید.نتیجهگیری: ساختارهای منفرد و مرکب ازPCL و PU همگی بسترهای مناسبی جهت رشد و تکثیر سلولی داشته و همچنین میزان واکنش سیستم ایمنی بدن در این نمونهها بسیار کم و در حد قابل قبولی بود.
علمی - پژوهشی
معصومه براتی؛ فاطمه داوودی دهاقانی
چکیده
هدف: سرطان یک بیماری تهدید کننده زندگی که توسط تمایز کنترل نشده و تکثیری تعیین شده است. شیمی درمانی روش معمول در درمان سرطان است، اما تومورها اغلب به شیمی درمانی که منجر به عوارض جانبی بسیاری نیز میشود مقاومت نشان میدهند. بسیاری از سموم بیولوژیکی دارای ترکیبات فعال با فعالیت ضد توموری میباشند. این مطالعه جهت جستجوی یک عامل ضد ...
بیشتر
هدف: سرطان یک بیماری تهدید کننده زندگی که توسط تمایز کنترل نشده و تکثیری تعیین شده است. شیمی درمانی روش معمول در درمان سرطان است، اما تومورها اغلب به شیمی درمانی که منجر به عوارض جانبی بسیاری نیز میشود مقاومت نشان میدهند. بسیاری از سموم بیولوژیکی دارای ترکیبات فعال با فعالیت ضد توموری میباشند. این مطالعه جهت جستجوی یک عامل ضد سرطان از زهر مار کبری ایرانی انجام شد.مواد و روشها: ابتدا زهر مار کبری ایرانی (Naja naja oxiana) لیوفیلیزه و سپس با استفاده از روش BCA تعیین غلظت شد. از روش کروماتوگرافی ژل فیلتراسیون (FPLC) و تعویض یونی، SDS-PAGE، جهت تخلیص زهر استفاده شد. فعالیت ضد سرطانی فراکشنها توسط تست MTT بر روی سلول Jurkat E6.1) ) بررسی شد.نتایج: پیک سوم از کروماتوگرام FPLC دارای بیشترین اثر سمیت بود و جهت کروماتوگرافی تعویض یونی انتخاب شد. چهار پیک آنیونی و یک پیک کاتیونی جمع آوری شد. پیک دوم از کروماتوگرافی تعویض آنیونی دارای اثر سمی 1±43 درصد در مقدار5/1 میکروگرم بود. این فراکشن در سلول نرمال سمیتی حدود 1±8 درصد از خود نشان داد (05/0p≤).نتیجه گیری: ترکیبات ضد سرطان طبیعی مشتق شده از سم Naja naja oxiana میتواند در مبارزه با سرطان کمک کننده باشد. این اولین گزارش از فراکشن ضد سرطان از مار کبری ایرانی با اثر سمیت بر روی سلول Jurkat E6.1 و اثر سمیت کمتر بر روی ی نرمال است.
علمی - پژوهشی
زهره قمبری؛ محمد نبیونی؛ هانیه جلالی؛ لطیفه کریم زاده
چکیده
هدف: در پژوهش حاضر بیان ژن Cdc42 در سلولهای Calu-6 مربوط به کارسینومای ریه با استفاده از سیستم مهاری shRNA کاهش یافته و اثرات این کاهش بر رشد و تکثیر سلولی بررسی شد.مواد و روشها: بهمنظور کاهش بیان ژن Cdc42 از مکانیسم مهاری shRNA استفاده شد. سیستم لنتیویروسی برای رسانش shRNA اختصاصی ژن Cdc42 به سلولهای Calu-6 انتخاب شد. لنتیویروسهای نوترکیب بهکمک ...
بیشتر
هدف: در پژوهش حاضر بیان ژن Cdc42 در سلولهای Calu-6 مربوط به کارسینومای ریه با استفاده از سیستم مهاری shRNA کاهش یافته و اثرات این کاهش بر رشد و تکثیر سلولی بررسی شد.مواد و روشها: بهمنظور کاهش بیان ژن Cdc42 از مکانیسم مهاری shRNA استفاده شد. سیستم لنتیویروسی برای رسانش shRNA اختصاصی ژن Cdc42 به سلولهای Calu-6 انتخاب شد. لنتیویروسهای نوترکیب بهکمک لیپوفکتامین و از طریق ترانسفکشن همزمان سه پلاسمید pMD2G، psPAX2 و p-GFP-C-shLenti بهدرون سلولهای 293T تولید شد. سلولهای Calu-6 تحت تیمار با لنتیویروس نوترکیب قرار گرفتند. صحت ترانسداکشن با میکروسکوپ فلورسنس مورد بررسی قرار گرفت. بررسی ماندگاری زیستی سلولهای Calu-6، با انجام سنجش MTT انجام شد.نتایج: بررسیهای میکروسکوپ فلورسنس در 48 ساعت پس از ترانسفکشن نشان داد حدود 80 درصد سلولهای 293T ترانسفکت شدند.نتایج میکروسکوپ فلورسنس پس از تیمار سلولهای Calu-6 با ویروس نشان دهنده صحت ترانسداکشن این سلولها است سنجش MTT نیز نشان داد که سرعت رشد سلولهای ترانسداکت شده با لنتیویروس حاوی Cdc42-shRNA در مقایسه با سلولهای کنترل، 58 درصد و نسبت به سلولهای کنترل منفی 40 درصد کاهش یافت.نتیجهگیری: لنتیویروسهای نوترکیب، وکتورهای مناسبی جهت انتقال shRNA-Cdc42 به سلولهای Calu-6 بوده و این انتقال منجر به کاهش تکثیر سلولهای Calu-6 شد. کاهش میزان تکثیر سلولهای سرطان ریه بهواسطه سیستم مهاری لنتیویروسی- shRNA یک اثر پایدار و طولانی مدت میباشد که میتواند در ژندرمانی این سرطان مورد توجه قرار گیرد.
علمی - پژوهشی
سید احمد موسوی سوها؛ هاشم یعقوبی
چکیده
هدف : مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر انکپسولهسازی همزمان DNA با نسبتهای متفاوت PLL توسط کوپلیمر PLA-PEG بر افزایش کارایی انتقال ژن به سلولهای پستانداران و خصوصیاتی از قبیل زیست سازگاری، محافظت از DNA در برابر آنزیمهای برشی، سرعت رهایش DNA، اندازه و پتانسیل ذتای ذرات انجام گرفت.مواد و روشها: نانوذرات PLA-PEG/PLL/DNA با نسبتهای متفاوت ...
بیشتر
هدف : مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر انکپسولهسازی همزمان DNA با نسبتهای متفاوت PLL توسط کوپلیمر PLA-PEG بر افزایش کارایی انتقال ژن به سلولهای پستانداران و خصوصیاتی از قبیل زیست سازگاری، محافظت از DNA در برابر آنزیمهای برشی، سرعت رهایش DNA، اندازه و پتانسیل ذتای ذرات انجام گرفت.مواد و روشها: نانوذرات PLA-PEG/PLL/DNA با نسبتهای متفاوت PLL، بر اساس تکنیک انتشار حلال تهیه شدند. سپس درصد رهایش DNA، اندازه و پتانسیل ذتای ذرات در بافر سالین فسفات با 4/7pH= مورد بررسی قرار گرفت.نتایج: با افزایش درصد PLL در نانوذرات PLA-PEG/PLL/DNA اندازه و پتانسیل ذتای ذرات حاصل افزایش یافت. آنالیز ژل الکتروفورز از DNA استخراج شده از نانوذرات PLA-PEG/DNA و PLA-PEG/PLL/DNA پس از تیمار با آنزیمDNasI، بیانگر توانایی کوپلیمر PLA-PEG و PLA-PEG/PLL در محافظت از DNA بود. بررسی فلوسایتومتری و میکروسکوپ فلورسنس تایید کرد که بازده انتقال ژن با افزایش نسبت PLL در نانوذرات PLA-PEG / PLL / DNA بهبود مییابد. علاوه بر این بازده انتقال ژن یک و نیم برابر بیشتر از پروتئین PLL / DNA در محیط سرمی است.نتیجه گیری: نتایج این تحقیق نشان داد نانوذرات PLA-PEG/PLL/DNA از توانایی بالایی در انتقال ژن به سلولهای MCF-7 در مقایسه با کمپلکس PLL/DNA در محیطهای حاوی سرم برخوردار میباشند.
علمی - پژوهشی
دینا ظهرابی؛ کاظم پریور؛ محمد حسین صنعتی؛ نسیم حیاتی رودباری
چکیده
هدف: در این مطالعه اثر حفاظتی کوئرستین بهعنوان یک آنتی اکسیدانت روی بافت تخمدان و باروری موشهای صحرایی ماده در معرض سیکلوفسفامید بررسی شد.مواد و روشها: 24 موش صحرایی ماده نژاد ویستار به 4 گروه 6 تایی تقسیم شدند. گروه اول سیکلوفسفامید با دوز 30 میلیگرم بر کیلوگرم وزن بدن، گروه دوم محلول توئین 80 و گروههای سوم و چهارم کوئرستین با ...
بیشتر
هدف: در این مطالعه اثر حفاظتی کوئرستین بهعنوان یک آنتی اکسیدانت روی بافت تخمدان و باروری موشهای صحرایی ماده در معرض سیکلوفسفامید بررسی شد.مواد و روشها: 24 موش صحرایی ماده نژاد ویستار به 4 گروه 6 تایی تقسیم شدند. گروه اول سیکلوفسفامید با دوز 30 میلیگرم بر کیلوگرم وزن بدن، گروه دوم محلول توئین 80 و گروههای سوم و چهارم کوئرستین با دوز 50 و 100 میلیگرم بر کیلوگرم وزن بدن بههمراه سیکلوفسفامید را بهصورت درون صفاقی طی 30 روز دریافت کردند. تخمدان چپ موشها خارج و پس از برش و رنگ آمیزی هماتوکسیلین-ائوزین توسط میکروسکوپ نوری بررسی شدند. همچنین 16 موش در 4 گروه (در هر گروه یک موش نر و سه موش ماده) به شیوه قبل تیمار شدند و موشها جفت گیری کردند. پس از تولد نوزادان، شاخصهای رشدی مورد مطالعه قرار گرفتند. دادهها با روش آنالیز واریانس یکطرفه تجزیه و تحلیل شدند.نتایج: هر دو دوز کوئرستین باعث افزایش تعداد فولیکولهای بدوی، افزایش قطر فولیکولهای اولیه، کاهش تعداد فولیکولهای گراف آترتیک، افزایش تعداد عروق خونی و افزایش تعداد فرزندان و شاخصهای رشد آنها بهصورت معنیدار و کوئرستین با دوز 100 میلیگرم بر کیلوگرم باعث افزایش معنیدار قطر فولیکولهای بدوی نسبت به گروه دریافت کننده سیکلوفسفامید شد.نتیجه گیری: کوئرستین میتواند باعث کاهش عوارض داروی سیکلوفسفامید بر روی بافت تخمدان و بهبود شاخصهای باروری شود.
علمی - پژوهشی
رها نصیری؛ شهره زارع کاریزی؛ نسیم حیاتی رودباری؛ نازنین فرهادیار
چکیده
هدف: هدف از مطالعه حاضر بررسی اثرات سمیت سلولی نانو ذره اکسید سریم روی رده سلولی سرطانی کلون HT29 و آنالیز بیان ژنهای آپوپتوزیسی کاسپاز 3 و 9 میباشد.مواد و روشها: در این مطالعه سلولهای HT 29 در فواصل زمانی 24، 48 و 72 ساعت تحت تاثیر غلظتهای 78/0، 56/1، 12/3، 25/6، 5/12، 25،50، 100 میلیگرم بر میلیلیتر از نانوذره اکسید سریم قرار گرفته و میزان ...
بیشتر
هدف: هدف از مطالعه حاضر بررسی اثرات سمیت سلولی نانو ذره اکسید سریم روی رده سلولی سرطانی کلون HT29 و آنالیز بیان ژنهای آپوپتوزیسی کاسپاز 3 و 9 میباشد.مواد و روشها: در این مطالعه سلولهای HT 29 در فواصل زمانی 24، 48 و 72 ساعت تحت تاثیر غلظتهای 78/0، 56/1، 12/3، 25/6، 5/12، 25،50، 100 میلیگرم بر میلیلیتر از نانوذره اکسید سریم قرار گرفته و میزان بقای سلولها توسط روش MTT (3-(4,5-dimethylthiazol-2-yl)-2,5-diphenyltetrazolium bromide) اندازه گیری شد. سپس میزان بیان ژنهای کاسپاز 3 و 9 با روش Real Time PCR در سلولهای HT29 تیمار شده با غلظت IC50 نانوذره در مدت زمان 24 ساعت و القای آپوپتوزیس توسط روش فلوسایتومتری مشخص شد.نتایج: نتایج تست MTT نشان داد که نانو ذره در مدت زمان 72 ساعت و در غلظتهای 25، 50 و 100 میلیگرم بر میلیلیتر بیشترین سمیت سلولی را روی رده سلولی HT29 داشته است. همچنین نتایج Real Time PCR نشان داد که بیان نسبی ژنهای کاسپاز 3 و 9 در رده سلولی سرطانی HT-29 تیمار شده با نانوذره بهترتیب بهمیزان (05/0p>) 76/0±36/2، (05/0p>) 95/0±4/3 طی 24 ساعت افزایش داشته و نتایج فلوسایتومتری میزان آپوپتوزیس 16 درصد درصدی را نشان داد. نتیجهگیری: سمیت سلولی نانو ذره اکسید سریم برای سلولهای سرطانی HT-29 وابسته به دوز و زمان است. که در آینده با مطالعات بیشتر و با هدفمند کردن این نانوذره بهعنوان یک ترکیب دارویی کاندید جهت اهداف درمانی میتوان استفاده کرد.