نوع مقاله : علمی - پژوهشی
نویسندگان
دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران مرکزی، گروه زیست شناسی تهران، ایران.
چکیده
هدف: نانوذرات نقره یکی از مهمترین نانو مواد تجاری محسوب میشود. از سوی دیگر سرطان یکی از چالشهای بزرگ و پیچیدهای است که بشر با آن دست و پنجه نرم میکند و راههای رسیدن برای جلوگیری یا درمان آن بسیار مهم و ضروری است. بر این اساس در این مطالعه به بررسی اثر سمیت نانو ذرات نقره سنتز شده بهروش زیستی بر روی سرطان کولون (HT29) و ارزیابی بیان ژن ماتریکس متالوپروتئیناز 9 (MMP9) پرداخته شد.
مواد و روشها: در این مطالعه، سنتز نانو ذرات نقره با استفاده از احیای یونهای نقره انجام گرفت و با کمک میکروسکوپ الکترونی عبوری مشخصهیابی شد. اثرات سمیت سلولی نانوذرات نقره بروی رده سلولی سرطانی کولون HT29 با روش رنگسنجی MTT مورد بررسی قرار گرفت. همچنین، در این مطالعه با استفاده از روش real time PCR به ارزیابی میزان بیان ژن MMP9 پرداخته شد.
نتایج: نتایج مشخصه یابی TEM نشان داد که نانوذرات اغلب شکل کروی داشته و میانگین اندازه آنها 22 نانومتر میباشند. نتایج نشان داد که نانوذرات نقره اثر کشندگی وابسته بهدوز و زمان داشته و میزان بقای سلولها را بهطور معنیداری کاهش میدهند (001/0p <). همچنین بین اختلاف غلظتها رابطه معنیداری دیده شد. بیان ژن MMP9 در سلولهای سرطانیHT29 تیمار شده با نانوذرات نقره بهمیزان 679 ٠٠/٠ ±٤٨٩٧/٠ (001/0p <) نسبت به نمونه شاهد کاهش نشان داد.
نتیجهگیری: نتایج این مطالعه نشان داد که نانوذرات سنتز شده بهروش سبز میتواند راهکار امیدوارکننده ای در درمان سرطان روده بزرگ مورد توجه قرار گیرد.
تازه های تحقیق
-
کلیدواژهها
عنوان مقاله [English]
Evaluation of metalloproteinase matrix MMP9 gene expression and effect of silver nanoparticles toward Colon cancer cell line (HT29)
نویسندگان [English]
- B Hassani Derakhshandeh
- SA Sadat Shandiz
- M Abbasi
Department of Biology, Central Tehran Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran
چکیده [English]
Aim: In this study, the toxicity effect of silver nanoparticles on colon cancer (HT29) was measured and evaluate the expression of the matrix metalloproteinase 9 (MMP9) genes.
Material and methods: In this study, the synthesized AgNPs were characterized by the transmission electron microscopy (TEM) analysis. The cytotoxicity effect of silver nanoparticles against the HT29 cell lines was investigated using MTT assay. Also, MMP9 gene expression was measured using real time PCR technique.
Results: The TEM result showed that the fabricated AgNPs were mostly spherical in shape and having an average diameter of 22 nm. The results revealed that AgNPs significantly decreased the viability of cells in dose-and time dependent manner (p < 0.001). Also, there was a significant relationship between the differences in concentrations. MMP9 gene expression levels in HT29 cells were decreased to 0.4897 ± 0.00679 (p < 0.001) compared with the control group.
Conclusion: According to the results, the green fabricated AgNPs can be considered as a promising strategy for the treatment of colon cancer.
کلیدواژهها [English]
- Silver nanoparticles
- Matrix metalloproteinase 9
- Colon Cancer
- HT29
- Toxicity
مقدمه
دانش نانوفناوری در قرن حاضر علم و زندگی روزمره انسان را تحت تاثیر قرار داده است (1و2). این دانش شاخههای مختلف زیست فناوری و علوم زیستی، پزشکی، شیمی، فیزیک، الکترونیک و علم مواد را شامل میشود و بهدلیل شکستن محدودیت ها و قابلیت استفاده از نانوذرات در کاربردهای صنعتی، پزشکی و الکترونیک مانند کاتالیزور و درمان سرطان توجه بسیاری را بهخود جلب کرده است (3). بهطوریکه یکی از جنبههای مهم در نانوفناوری سنتز نانومواد با اندازه، ویژگی های شیمیایی و ابعاد قابل کنترل در زیست شناسی است. در چند سال اخیر، تحقیقات برروی سنتز نانوذرات با واسطهی گیاهان (سنتز سبز)، بهسبب مزیتهای بیشتر این روش نسبت به روشهای دیگر بیولوژیکی، در حال پیشرفت میباشد. از مهمترین مزایای سنتز سبز نانوذرات نسبت به روشهای بیولوژیکی ، عدم نیاز به فرآیند پرزحمت و هزینهی نگهداری کشتهای سلولی و قابلیت استفادهی این روش در مقیاس بزرگ و صنعتی میباشد. بهعلاوه گزارش شده که نانوذرات سنتز شده با استفاده از عصاره گیاهی، توسط لایه نازکی از مواد آلی داخل عصاره احاطه شده و بنابراین پایداری و ثبات این مواد تا 4 هفته بعد از سنتز حفظ میشود. در حالیکه این زمان در روشهای شیمیایی بسیار کوتاه بوده و نانوذرات پس از مدتی دوباره دور هم تجمع یافته و دیگر خواص ویژه خود را ندارند (4). در ﺑﻴﻦ اﻧﻮاع ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻧﺎﻧﻮذرات، ﻧﺎﻧﻮذرات ﻧﻘﺮه از ﻓﻮاﻳﺪ ﮔﺴﺘﺮدهاى در زﻣﻴنههای ﻧﺎﻧﻮﻓﻨﺎورى، زﻳﺴﺖ ﻧﺎﻧﻮﻓﻨﺎورى و ﭘﺰﺷﻜﻰ ﺑﺮﺧﻮردارند. ﻧﺎﻧﻮذرات ﻧﻘﺮه داراى ﻛﺎرﺑﺮدﻫﺎى ﺑﺎﻟﻘﻮه اى در ﻋﺮصهی ﻋﻠﻮم ﭘﺎﻳﻪ زﻧﺪﮔﻰ ﺑﺸﺮ به ویژه در ﭘﺰﺷﻜﻰ، ﺷﻴﻤﻰﻣﻮاد ﻏﺬاﻳﻰ، ﻋﻠﻢ ﭘﺰﺷﻜﻰ ﻗﺎﻧﻮﻧﻰ، ﻛﺸﺎورزى و ﻟﻮازم آراﻳﺸﻰ اﺳﺖ (5). در اﻳﻦ ﻣﻴﺎن، ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﺑﻴﺎﻧﮕﺮ آن اﺳﺖ ﻛﻪ ﻧﺎﻧﻮذرات ﻧﻘﺮه اﺛﺮات ﺑﻴﺸﺘﺮى در ﺑﺮاﺑﺮ ﺑﺎﻛﺘریها و ویروسها از ﺧﻮد ﻧﺸﺎن میدﻫﻨﺪ (6).
سرطان بیماری بسیار پیچیدهای است که اغلب با بههم خوردن و از تنظیم خارج شدن تنظیمات هومئوستاتیک داخل و بین سلولی شروع میشود. در مراحل پیشرفته سرطان و متاستاز آن، بر هم خورن مسیرهای مولکولی، هضم ترکیبات ماتریکس سلولی و بر همکنش سلول مهاجم با بافت هدف برای جایگزینی آن و متاستاز به بافت جدید لازم است (7). روشهای درمانی فعلی برای سرطان عبارتند از شیمی درمانی، پرتودرمانی و جراحی میباشد. با اینحال، این روشها، ویژگی خاصی در مورد سرطان ندارند. بسیاری از محققین متوجه شدهاند که ترکیبی از دو یا سه روش درمان اغلب نتایج درمانی موثر و بهتری نسبت به یک روش واحد تنها دارد. این در حالی است که در بیشتر موارد سلولهای سالم نیز دچار مرگ میشوند و میتواند عوارض جانبی در بیمار بههمراه داشته باشد. بنابراین نیاز به جستجو در شیوههای نوین درمانی برای کنترل سرطان ضروری میباشد. پیشرفت سرطان بهطور بسیار شدیدی بقای بیمار را بهخطر میاندازد و راهکارهای درمانی را با شکست مواجه میکند. برای تهاجم سلولهای سرطانی، سلولهای اپیتلیال باید به داخل بافت پایه نفوذ کنند و سد بستره خارج سلولی را از بین ببرند. در این مرحله، آنزیمهای پروتئاز دارای نقش بسیار مهمی دارند که با هضم بستره خارج سلولی و ترکیبات آن باعث تسهیل متاستاز سلول های سرطانی به بافتهای دیگر میشوند (7). تاکنون، بهخوبی روشن شده است که سلولهای توموری نسبت به سلولهای سالم میزان پروتئاز بیش تری تولید میکنند و ارتباط مثبت بین میزان تهاجم سلول ها و سطح پروتئاز آنها هم در مدلهای تومور آزمایشگاهی و هم در تومورهای بالینی انسانی به اثبات رسیده است (8). نقش کلی پروتئازها و بهخصوص ماتریکس متالوپروتئینازها (MMPs) در متاستاز و تهاجم سلولهای توموری کاملا اثبات شده و مشخص شده که این آنزیمها با تسهیل شکستن اتصالات بافت پیوندی و هضم ترکیبات ماتریکس خارج سلولی به این فرآیند کمک میکنند (9). ماتریکس متالوپروتئینازها، خانوادهای از آنزیمهای پروتئولتیک هستند که در هضم بسیاری از ترکیبات ماتریکس خارج سلولی و بافت غشا پایه ایفای نقش میکنند و از این لحاظ در فرآیندهای فیزیولوژیکی و پاتولوژیکی دارای اهمیت هستند. از بین این گروه MMP-9 تنها عضو این خانواده است که بهخاطر دارا بودن ساختار سه تائی فیبرونکتین قادر به اتصال و هضم کلاژن بهعنوان مهمترین ترکیب غشای پایه است و از این نظر تغییرات بیانی این ژن میتواند در سرطانی شدن سلولها ومتاستاز سلول ها نقش مهمی داشته باشد (10) .بر این اساس در این مطالعه به بررسی اثر سمیت نانو ذرات نقره سنتز شده بهروش زیستی بر روی سرطان کلون (HT29) و ارزیابی بیان ژن ماتریکس متالوپروتئیناز 9 (MMP9) پرداخته شد.
مواد و روشها
سنتز نانوذرات نقره: در این مطالعه تجربی سنتز نانو ذرات نقره از روش رسوبگذاری با احیای یونهای نقره طبق روش کار مقالهای که قبلا گزارش شده بود (11)، انجام گرفت. بهمنظور بیوسنتز نانو ذرات نقره، با افزودن 6 میلیلیتر از حجم عصاره آبی برگ گیاه اکالیپتوس به 100 میلیلیتر نیترات نقره (مرک، آلمان) با غلظت 01/0 میلیمولار تحت شرایط همزدن و دمای آزمایشگاه در مدت زمان یک ساعت از زمان واکنش انجام گرفت. بیوسنتز نانوذرات نقره با تغییر رنگ واکنش مشاهده شد. بهمنظور شستشو و خالص سازی نانوذرات، مخلوط حاصل سه بار با آب مقطر درrpm 13000 دور بر دقیقه بهمدت 20 دقیقه سانتریفیوژ شدند. بهمنظور مشخصه یابی، دو تا سه قطره از نانوذرات نقره سنتز شده را سونیکه نموده و بر روی توری مسی پوشش داده شده با کربن قرار داده و بعد از خشک شدن، تصویر آن با کمک میکروسکوپ الکترونی عبوری (TEM) تهیه شد.
روش MTT: در روش MTT بهبررسی زنده ماندن یا عدم زنده ماندن سلولها در چرخهی تنفسی میتوکندریایی پرداخته شد. برای این منظور ردهی سلولی HT29 از انستیتو پاستور ایران تهیه شد و در محیط کشت RPMI1640 مکمل شده با ١٠ درصد سرم FBS کشت داده شدند. سلولهای HT29برای مطالعات in vitro در مورد سرطان کولون سودمند میباشد، زیرا این رده سلولی چندین مشخصهی اپیتلیوم پستانداران را داراست. علاوه بر این، در هنگام رشد در شرایط in vitro، این رده سلولی توانایی تشکیل توده و رشد بهصورت لایهای را دارا می باشد. سپس، در دمای 37 درجه سانتیگراد در یک اتمسفر مرطوب با غلظت ٥ درصد CO2 در فلاسک کشت سلولی نگهداری شدند. سلولها از فلاسک جمعآوری شدند و پس از افزودن محیط کشت، سوسپانسیون سلولی بههر خانه از پلیت 96 خانهای با حجم 100 میلیلیتر از سوسپانسیون سلولی و میزان 10 هزار سلول منتقل شد و در شرایط کشت انکوبه شد. پس از گذشت 24 ساعت، محیط کشت تخلیه شد و نانوذرات نقره با غلظتهای 2/31، 5/62، 125، 250 و 500 میکروگرم بر میلیلیتر بههر چاهک اضافه شد. گروه شاهد در این تست، چاهکهای حاوی سلولهای تیمار نشده در نظر گرفته شد. پس از پایان انکوباسیون، مقدار 10 میکرولیتر رنگ MTT (نمک تترازولیوم) با غلظت 5 میلیگرم بر میلیلیتر در تاریکی بههر چاهک افزوده شد و انکوباسیون بهمدت 4 ساعت انجام گرفت. سپس بههر چاهک، مقدار 100 میکرولیتر دیمتیلسولفوکساید Dimethyl Sulfoxide (DMSO) اضافه شد. جذب نوری نمونه ها با کمک دستگاه قرائت گر الایزا و در طول موج 570 نانومتر ثبت شد. نتایج برحسب درصد سلولهای زنده تیمار شده نسبت به تیمار نشده، از رابطهی زیر محاسبه شد:
100´(جذب نوری سلولهای تیمار نشده/جذب نوری سلولهای تیمار شده با نانوذرات)= درصد سلولهای زنده
Real time PCR: بهمنظور انجام real time PCR، استخراج RNA و سنتز cDNA انجام گرفت. استخراج RNA های کل سلول از کیت (Transgen Biotech ER101-01) استفاده شد و تمامی مراحل طبق دستورالعمل کیت انجام شد. جهت سنتز cDNA نیز از کیت (Transgen BiotechAE301-02) استفاده شد و تمام مراحل طبق دستورالعمل کیت انجام گرفت. برای این منظور ،1 میکروگرم از RNAبه میکروتیوب عاری از RNase وارد نموده و 1 میکرولیتر آنزیم DNaseI و 1 میکرولیتر بافر این آنزیم به آن اضافه گردید و در دمای 37 درجه سانتیگراد بهمدت 30 دقیقه انکوبه شد. در نهایت جهت غیر فعال کردن آنزیم DNaseI، 1 میکرولیتر از محلول EDTA 50 mM به آن افزوده شد و در دمای 65 درجه سانتیگراد بهمدت 10 دقیقه قرار گرفت. بهمنظور بررسی میزان بیان ژنهای مورد نظر، تکنیک real time PCR با روش SYBR Green و با استفاده از کیت شرکت تاکارا (PrimeScriptTM RT Reagent Kit با کمک دستگاه ABIساخت کشور امریکا انجام شد. واکنش Real Time PCR با هدف بهدست آوردن سیکل آستانه )چرخهای که در آن، سیگنال فلئورسنت دریافتی، از سیگنال زمینه بیشتر شود) و میزان تغییرات بیان ژنها انجام گرفت. مواد مورد نیاز جهت انجام واکنش شامل 1 میکرولیتر cDNA (50 نانوگرم)، 2 میکرولیتر پرایمر (200 نانومولار)، مسترمیکس سایبرگرین 10 میکرولیتر و آب دیونیزه 7 میکرولیتر بود. برنامه دمایی- زمانی دستگاه بهصورت95 درجه سانتیگراد بهمدت ده دقیقه، 95 درجه سانتیگراد بهمدت 15 ثانیه (دناتوراسیون موجود در چرخه)، 60 درجه سانتیگراد بهمدت یک دقیقه( جهت اتصال پرایمر) و 72 درجه سانتیگراد جهت ساخت رشته انتهایی انجام گرفت. واکنش real time PCR را برای هر نمونه سه بار تکرار انجام گرفت. علاوه براین، گروه کنترل منفی تست(NTC) آماده شد که در آن تمام مواد بهغیر از الگو (cDNA) افزوده شد. در مرحله بعد آنالیز نتایج Real Time PCR با استفاده از روش Ct ∆∆ طبق فرمولهای زیر صورت گرفت:
∆Ct=Ct target-Ctreference
∆∆Ct = ∆Ct T - ∆Ct C RQ=2 -∆∆Ct
در این فرمول CtT∆ اختلاف بین سیکلهای آستانه ژن هدف و شاهد داخلی در نمونه مورد آزمون وCt control∆ نیز اختلاف میان سیکلهای آستانه ژن هدف و شاهد داخلی در نمونه کنترل میباشد. این روش کارایی پرایمرها را کامل در نظر گرفته، به اینصورت که میزان محصول در تمام سیکلها دو برابر می باشد.
روش توصیف و تجزیه تحلیل دادهها: بهمنظور تجزیه و تحلیل دادهها از نرم افزار SPSS نسخه ١٩ استفاده شد و جهت تعیین اختلاف معنیداری بین میانگین تیمارهای بهکار گرفته شده از تجزیه واریانس(ANOVA) و بر اساس 05/0p< محاسبه شد.
نتایج
تصویر میکروسکوپ الکترونی عبوری نانوذرات نقره سنتز شده با عصاره گیاه در شکل 1 نشان داده شده است.
شکل1: تصویر میکروسکوپی الکترونی گذاره (TEM) از نانوذرات نقره استفاده شده در این مطالعه
با توجه به نتایج میکروگراف الکترونی نانوذرات نقره مشخص شد که میانگین اندازه آنها 22 نانومتر بوده و غالبا بهشکل کروی دیده میشوند. بررسی میزان بقا سلولی با استفاده از روش MTT نشان داد که نانوذرات نقره ، تکثیر سلولهای HT29 را بهصورت وابسته بهدوز و زمان در 24 ساعت کاهش میدهند (شکل 2).
شکل 2: درصد بقای سلولهای HT29در برابر غلظتهای مختلف نانوذرات نقره در مدت زمان 24 ساعت; نتایج بهصورت درصد بقا در مقایسه با نمونههای شاهد گزارش شده است (*:05/0p<، **، 01/0p<، *** 001/0p< : n=3). (غلظتها بر حسب میکرو گرم در میلیلیتر میباشند)
بهطوریکه بیشترین مهار تکثیر در غلظت 500 میکروگرم در میلیلیتر بوده که از لحاظ آماری معنیدار بود (001/0p<). این درحالی بود که غلظت 2/31 میکروگرم در میلیلیتر نسبت به گروه شاهد اختلاف معنیداری را نشان نداده و از نظر آماری معنیدار نبوده است. تغییرات ریختشناسی سلولهای تیمار شده با غلظتهای مختلف نانوذرات نقره نیز انجام گرفت. همانطور که در شکل 3 مشخص است، در غلظتهای بالاتر، سلولها یکپارچگی غشایی آنها از بین رفته و بهسمت واکوئله شدن پیش رفتهاند که از نشانههای مرگ سلولی میباشد.
شکل3: تغییرات ریخت شناسی سلولهای سرطان کولون HT29 در پلیتهای گروه کنترل (a) غلظتهای 5/62 (b)، 125 (c) 250 (d) و 500 (e) میکروگرم بر میلی لیتر تیمار شده با نانوذرات نقره. همانطور که مشخص است، در غلظتهای بالاتر، سلولها یکپارچگی غشایی آنها از بین رفته و بهسمت واکوئله شدن پیش رفتهاند که از نشانههای مرگ سلولی میباشد.
تغییر در بیان ژن MMP9 در سلولهای HT29 تیمار شده با نانوذرات نقره با استفاده از روش real Time PCR بعد از 24 ساعت مورد ارزیابی قرار گرفت. نسبت بیان ژن MMP9 به ژن مرجع در رده سلولی تیمار شده
بهمیزان 006/0±8497/0 کاهش یافت که نشان دهنده تاثیر مثبت این نانوذرات در کاهش بیان ژن MMP9 میباشد (شکل 4).
شکل 4: میزان بیان ژن MMP9 نسبت به گروه کنترل: نسبت بیان ژن MMP9 به ژن مرجع GAPDH در رده سلولی سرطان روده بزرگ تیمار شده بهمیزان 4897/0 کاهش طی 24 ساعت مشاهده شد.
بحث
امروزه مرکز توجه مطالعات سرطان بررسی عوامل سرطان با ضریب بالاتر و قابلیت پذیرش بیشتر برای بیماران میباشد. در این میان نانوذرات دارویی چشم انداز درمانی گستردهای با کاهش سمیت از خود نشان دادهاند (12و13). توسعه نانوذرات نقره بهعنوان عامل ضد سرطان و ضد میکروبی در کانون توجه پژوهشگران قرار گرفته است. در سالهای اخیر راهکاری ساده، مقرون بهصرفه و سازگار با محیط زیست برای سنتز نانوذرات نقره با استفاده از عصاره گیاهان مطرح شده است. بهنظر میرسد که مولکولهای زیستی موجود در عصارههای گیاهی مانند فنل، فلاونوئیدها و ترپونوئید نقش موثری در احیای یونهای نقره بهشکل نانوذرات نقره بازی میکنند (14و 15). بهمنظور سنتز نانوذرات فلزی، احیاکنندههای مختلف شیمیایی در حلالهای متفاوت طی پژوهشهای اخیر گزارش شده است. کاربرد ترکیبات دارای منشا گیاهی کانون توجه فراونی در سالهای اخیر بوده است. تاکنون از
عصارههای گیاهان مختلف جهت سنتز نانوذرات نقره استفاده شده و اثرات زیستی آنها مورد بررسی قرار گرفته است. خاتمی و همکارانش (16) اثرات ضد سرطانی نانوذرات نقره سنتز شده بـا اسـتفاده از عصـاره هسـته خرمـا روی سلولهای سرطانی رده7- MCF بهطور معنیداری انجام میگیرد. در این مطالعه تحلیلی غلظت نانوذرات نقره افزایش و میزان ماندگاری سلولی بهطور معنـیداری کـاهش یافـته بود که سمیت وابسته به غلظت را در رده سلولی مورد مطالعه نشان دادند.
ماتا و همکاران)17( اثرات ضد سرطانی عصارهی برگ گیاه Abutilon indicum را در رده سلولی سرطان روده بزرگ انسان (COLO 205) و نرمال کلیه (MDCK) مورد ارزیابی قرار دادند. نتایج پژوهش آنها نشان دادکه نانوذرات نقره علاوه بر مهار وابسته به غلظت، منجر به تغییرات مورفولوژی مانند تغییرات در غشای سلولها و تراکم کروماتینها شده که این تغییرات باعث القای مرگ برنامه ریزی شده (آپوپتوزیس) در این ردهی سرطانی میشود.
در تحقیق حاضر، اثرات نانوذرات نقره سنتز شده بهروش زیستی برروی تکثیر سلول سرطانی روده (HT29)با انجام آنالیز سمیت سلولی MTT در طی 24 ساعت مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که اثر کشندگی سلولها بستگی بهزمان و غلظت نانوذرات دارد. همچنین، در مطالعه حاضر تصویر بهدست آمده از میکروسکوپ TEM اندازه ذرات را در محدوده 1 تا 25 نانومتر گزارش داد. طیف میکروسکوپ الکترونی عبوری که حاکی از سنتز نانوذرات، با تحقیقات ویلیامز و کارتر (18) مبنی بر اثبات سنتز نانوذرات با استفاده از میکروسکوپ الکترونی عبوری مطابقت دارد.
امروزه جستجوی مارکرها برای ردیابی و پیگیری وضعیت درمان در افراد سرطانی، برای دانشمندان بهعنوان یک هدف مطرح است. در مطالعات گذشته مشخص شده است که یکی از این نشانگرهای قابل توجه، MMP9 میباشد که در بیماران سرطانی افزایش مییابد. تاکنون مطالعهای در زمینه ارزیابی بیان ژن MMP9 با تیمار نانوذرات نقره سنتز شده بهروش سبز انجام نگرفته است. اگر چه سودمندی MMP-9 بهعنوان یک نشانگر تشخیصی در این بیماران بهاثبات رسیده است، ولی در چندین پژوهش که میزان این آنزیم را در سرم و پلاسمای خون بیماران اندازه گرفتهاند، نتایج غیرهمسانی گزارش شده بود (19). همچنین، در مطالعه ای که در سال 2016 انجام شد، ارتباط معنیداری بین MMP های 2 و 9 با Basal cell carcinoma مشاهده شده بود. همچنین مطالعاتی به رابطهی بین این دو MMPو بدخیمیهای حنجره و تخمدان نیز اشاره نمودهاند (20-22) در مطالعات گذشته، ترشح بیش از حد متالوپروتئینازهای مخاطی در بیماری التهابی روده مشخص شده است. براساس مطالعه Baugh و همکاران (23) افزایش ترشح ماتریکس پروتئیناز 1،2،3و9 بهطور واضح در مخاط ملتهب بیماران مبتلا به کولیت نسبت به نواحی سالم مشاهده شده است. از آنجاییکه تغییرات بافتها بیشتر بازتاب تغییرات آنزیمی مایعات بدن است، اندازهگیری میزان ماتریکس متالوپروتئینازها در خون و ادرار، ابزاری مناسب برای بررسی تغییرات اتفاق افتاده در بافتها شناخته شده است و کیتهای تجاری زیادی مانند کیتهای الایزا برای بررسی اختصاصی میزان این آنزیمها در خون و ادرار تهیه شده است. در بین اعضای این خانواده، MMP-9 تنها عضوی است که قابلیت هضم ژلاتین را که یکی از مهمترین ترکیبات بافت غشای پایه است، دارد و تاکنون بهعنوان یک مارکر سرطانی امید بخش برای بررسی وضعیت بیماران و پیشگیری از چندین سرطان شناخته شده است (24). افزایش میزان این آنزیم در پلاسما یا سرم بیماران در بسیاری از سرطانها ازجمله: سرطانهای پستان، روده، ریه، سر و گردن و معده گزارش شده است.
نتیجهگیری
نتایج حاصله از این تحقیق نشان داد اثر کشندگی نانوذرات نقره برروی سلولها بستگی بهغلظت و زمان دارد. همچنین، ارزیابی بیان ژن MMP9 با انجام تست real time PCR در سطحmRNA نشان داد که نانوذرات نقره منجر به کاهش معنادار در میزان بیان این ژن میشوند. بنابراین، استفاده از این نانوذرات میتواند در مهار متاستاز سرطان روده بزرگ مورد توجه قرار گیرد.
تشکر و قدردانی
این مقاله حاصل پایان نامه نویسند اول است. بدین وسیله از شرکت دانش بنیان جاوید بیوتک و تمامی افرادی که در انجام این پروژه همکاری داشته اند، قدردانی میشود.