مریم کمالی سروستانی؛ منصور شریعتی؛ مریم مددکار حق جو
چکیده
هدف: هدف از این مطالعه بررسی تاثیر آهن بر روی میزان رشد سلولی و مقادیر رنگیزه‌های کلروفیل و بتاکاروتن درون سلولی در جلبک سبز تک‌سلولی Dunaliella میباشد. مواد و روش‌ها: غلظتهای 4، 32، 64، 128، 256 و 512 میکرومولار آهن بر دو گونه D.salina وD.bardawil اعمال و سپس میزان بتاکاروتن و کلروفیل کل درون سلولی و همچنین تقسیم سلولی در یک دوره رشدی اندازه‌گیری ...
بیشتر
هدف: هدف از این مطالعه بررسی تاثیر آهن بر روی میزان رشد سلولی و مقادیر رنگیزه‌های کلروفیل و بتاکاروتن درون سلولی در جلبک سبز تک‌سلولی Dunaliella میباشد. مواد و روش‌ها: غلظتهای 4، 32، 64، 128، 256 و 512 میکرومولار آهن بر دو گونه D.salina وD.bardawil اعمال و سپس میزان بتاکاروتن و کلروفیل کل درون سلولی و همچنین تقسیم سلولی در یک دوره رشدی اندازه‌گیری گردید. جلبکها به اتاقک کشت با دمای شبانه روزی 2±26 با فتوپریود 16 ساعت نور و 8 ساعت تاریکی انتقال داده شدند. نتایج: در هر دو گونه بیشترین رشد سلولی در غلظت 4 میکرومولار مشاهده گردید و با افزایش غلظت آهن، رشد سلولی و مقدار کلروفیل کاهش یافت که شدت کاهش در غلظت 512 میکرومولار از بقیه تیمارها بیشتر بود. بالاترین میزان بتاکاروتن سلولی نیز در غلظت 128 میکرومولار مشاهده گردید. نتیجه‌گیری: نتایج حاکی از آنست که حضور آهن در هر دو گونه جلبکی احتمالا باعث افزایش تولید رادیکالهای آزاد میگردد و سلول‌ها جهت مقابله، میزان کلروفیل سلولی و در نتیجه رادیکالهای حاصل از آنرا کاهش داده و از طرفی جهت مقابله با رادیکالهای آزاد تولید شده توسط تنش آهن مقادیر زیادی بتاکاروتن را بهعنوان آنتی اکسیدان تولید مینماید. بهنظر میرسد D.salina به‌واسطه استفاده از تولید بتاکاروتن در سطح پایین و احتمالا استفاده از تولید سایر آنتی اکسیدانها و کاهش میزان کلروفیل در سطح موثرتری کارائی بهتری در مقاومت در برابر آهن نسبت به D. bardawil را دارد.
چکیده
هدف: هدف از انجام این پژوهش ارزیابی درستی نظریۀ بالژ در مورد قابلیت تکثیر شوند‌گی محدود سلولهای اپیدرمی واقع در انتهای قاعده‌ای فولیکول مو بود. مواد و روش‌ها: در فولیکول ویبریسای رت رشته‌های مو یک‌بار و یا به دفعات متوالی کنده شده و به دنبال آن الگوی تقسیم سلولی و زنجیره وقایع ترمیمی در فولیکول‌های تیمار شده با روش‌های اندازه‌گیری ...
بیشتر
هدف: هدف از انجام این پژوهش ارزیابی درستی نظریۀ بالژ در مورد قابلیت تکثیر شوند‌گی محدود سلولهای اپیدرمی واقع در انتهای قاعده‌ای فولیکول مو بود. مواد و روش‌ها: در فولیکول ویبریسای رت رشته‌های مو یک‌بار و یا به دفعات متوالی کنده شده و به دنبال آن الگوی تقسیم سلولی و زنجیره وقایع ترمیمی در فولیکول‌های تیمار شده با روش‌های اندازه‌گیری طول رشته ترمیم شده، بافت‌شناسی فولیکول در حال ترمیم و ایمنوهیستوشیمی (با روش درون روی BrDU به سلولهای اپیدرمی) مورد سنجش قرار گرفت.نتایج: بعد از یک‌بار و یا دفعات متوالی کندن مو، یک ماتریکس اپیدرمی جدید صرفا از فعالیت میتوزی سلولهای زاینده اپیدرمی باقیمانده در قاعده فولیکول ایجاد شد و در تشکیل این ماتریکس سلولهای ناحیهی بالژ نقشی نداشت. این ماتریکس منشا تولید موهای جدیدی شد که با سرعتی معادل همتایان طبیعی خود در فولیکول‌های تیمار نشده رشد نمودند. طول نهایی موی ترمیم شده در فولیکول‌های تیمار بسیار بلندتر از مویی بود که معمولا در طی فاز رشد در فولیکول طبیعی ایجاد شده بود.نتیجه‌گیری: پتانسیل تکثیری سلولهای اپیدرمی قاعده فولیکول (بولب) محدود به یک چرخه نمی‌باشد. بنابراین توقف فاز رشد فولیکول از پتانسیل محدود این سلول‌ها ناشی نمی‌شود بلکه احتمالا عوامل دیگری در این فرآیند دخالت دارند.
