مهدی نظری؛ محمود مفید؛ سید همایون صدرایی؛ غلامرضا کاکا
چکیده
هدف: اثر امواج الکترومغناطیسی فرکانس پایین بر فعالیت حرکتی و بافت ناحیه حرکتی مغز در موش صحرایی بررسی شد.مواد و روشها: در این مطالعه تجربی، 20 سر موش صحرایی بهصورت تصادفی بهچهار گروه تقسیم شدند. گروه اول کنترل، گروه دوم امواج MHz900، گروه سوم امواج MHz 1800 و گروه چهارم امواج MHz 2450، بهترتیب با شدت 1، 2 و 20 وات بر کیلوگرم، بهمدت یک ...
بیشتر
هدف: اثر امواج الکترومغناطیسی فرکانس پایین بر فعالیت حرکتی و بافت ناحیه حرکتی مغز در موش صحرایی بررسی شد.مواد و روشها: در این مطالعه تجربی، 20 سر موش صحرایی بهصورت تصادفی بهچهار گروه تقسیم شدند. گروه اول کنترل، گروه دوم امواج MHz900، گروه سوم امواج MHz 1800 و گروه چهارم امواج MHz 2450، بهترتیب با شدت 1، 2 و 20 وات بر کیلوگرم، بهمدت یک ماه و روزانه 4 ساعت دریافت کردند. در بررسی رفتاری از آزمون زمینه باز و در بررسی هیستومورفومتری اندازهگیری ضخامت ناحیه حرکتی قشر پیشانی و شمارش تعداد سلولهای لایه هرمی داخلی مورد ارزیابی قرار گرفت.نتایج: امواج الکترومغناطیسی فرکانس پایین باعث کاهش معنیدار میانگین مسافت طی شده و زمان سپری شده در ناحیه مرکزی آزمون زمینه باز درگروههای تجربی، نسبت به گروه کنترل شد (05/0p˂). همچنین، در گروههای تجربی نسبت به گروه کنترل تعداد نورونهای لایه هرمی داخلی و ضخامت قشرناحیه حرکتی لوب پیشانی مغز کاهش معنیدار نشان داد (05/0p˂).نتیجهگیری: امواج الکترومغناطیسی فرکانس پایین باعث افزایش اضطراب وکاهش فعالیت حرکتی در آزمونهای رفتاری و تغییرات هیستومورفومتری قشر پیشانی گروههای تجربی شد.
