علی محمدعینی؛ احمدعلی محمدپور؛ عباس پرهام
چکیده
هدف: در این مطالعه تجربی تکوین فولیکولهای تخمدانی با استفاده از فاکتور رشد شبه انسولینی و سلول‌های بنیادی مزانشیمی مورد مطالعه قرار گرفته است.مواد و روشها: سلول‌های بنیادی مزانشیمی از مغز استخوان ران 20 سر موش سوری استخراج و تعداد 100 جفت تخمدان موش سوری به‌مدت هفت روز با هم‌کشتی فاکتور رشد شبه انسولین (IGF-1) در غلظت‌های مختلف ...
بیشتر
هدف: در این مطالعه تجربی تکوین فولیکولهای تخمدانی با استفاده از فاکتور رشد شبه انسولینی و سلول‌های بنیادی مزانشیمی مورد مطالعه قرار گرفته است.مواد و روشها: سلول‌های بنیادی مزانشیمی از مغز استخوان ران 20 سر موش سوری استخراج و تعداد 100 جفت تخمدان موش سوری به‌مدت هفت روز با هم‌کشتی فاکتور رشد شبه انسولین (IGF-1) در غلظت‌های مختلف (0، 1، 5 و 10 میکروگرم)، در حضور و عدم حضور سلول‌های بنیادی مزانشیمی کشت شدند سپس بررسی و شمارش انواع فولیکولهای تخمدانی با رنگ‌آمیزی‌های هماتوکسیلین- ائوزین، ماسون‌تری‌کروم و پاس انجام شد. تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از نرم افزارSPSS و آزمون Tجفت شده با 05/0 p<صورت گرفت.نتایج: در مقایسه فولیکولهای تخمدانی گروه کنترل و گروه‌های مورد آزمایش در اغلب گروه‌ها تفاوت معنیداری مشاهده شد به‌طوری‌که این تفاوت در تعداد فولیکولهای پری‌آنترال گروه تیمار هم‌کشتی غلطت‌های 5 و 10 میکروگرم بر میلی‌لیتر نسبت به گروه کنترل مشهودتر بود و تعداد فولیکول‌ها در گروه کنترل از 03/1±25/1 به‌ترتیب به 71/2±75/13و 28/1±75/10 در غلظت‌های 5 و 10 میکروگرم رسیده بود. لایههای تکا و گرانولوزا در گروه کنترل و تحت تیمار تفاوت معنیداری را نشان ندادند.نتیجهگیری: این روش در رشد و تکوین فولیکولهای بالغ موثر می‌باشد و همچنین میزان آپوپتوزیس سلولی را به‌حداقل می‌رساند. بدیهی است استفاده از کشت بافت تخمدان و متعاقب آن به‌دست آوردن تخمک‌های با کیفیت، بسیاری از مشکلات نازایی و ژنتیکی را در آینده برطرف خواهد کرد.
حمیدرضا حسن زاده خانمیری؛ رسول شهروز؛ شاپور حسن زاده؛ غلامرضا نجفی
چکیده
هدف: هدف این مطالعه ارزیابی اثرات محافظتی کروسین بر ماستسلها و عروق خونی و تغییرات بیوشیمیایی تخمدان و سرم در موش‌های درمان شده با بوسولفان می‌باشد.مواد و روشها: در این مطالعه تجربی30 سر موش نژاد NMRI در6 گروه مساوی در یک دوره 21 روزه مورد مطالعه قرار گرفتند. گروه کنترل سالم، حلال بوسولفان به حجم 1/0 میلی لیتر و گروه بوسولفان، فقط ...
بیشتر
هدف: هدف این مطالعه ارزیابی اثرات محافظتی کروسین بر ماستسلها و عروق خونی و تغییرات بیوشیمیایی تخمدان و سرم در موش‌های درمان شده با بوسولفان می‌باشد.مواد و روشها: در این مطالعه تجربی30 سر موش نژاد NMRI در6 گروه مساوی در یک دوره 21 روزه مورد مطالعه قرار گرفتند. گروه کنترل سالم، حلال بوسولفان به حجم 1/0 میلی لیتر و گروه بوسولفان، فقط بوسولفان با دوز 10 میلیگرم بر کیلوگرم تک دوز دریافت کردند. گروه‌های تجربی شماره 1،2،3 کروسین را به‌ترتیب با دوزهای 100،200،400 میلیگرم بر کیلوگرم روزانه بههمراه بوسولفان با دوز 10 میلیگرم بر کیلوگرم تک دوز دریافت نمودند. گروه کنترل مثبت، کروسین با دوز 400 میلیگرم برکیلوگرم روزانه دریافت نمود. پایان دوره تخمدان چپ موش‌ها جهت مطالعه ماستسلها و عروق خونی و تخمدان راست و سرم خونشان جهت ارزیابیهای بیوشیمیایی مورد استفاده قرار گرفتند. دادههای حاصله با استفاده از نرم افزار SSPS و روش آماری AVONA یک طرفه و تست تعقیبی yekuT مورد مقایسه قرار گرفتند و اختلاف در سطح 5/0>p معنی‌دار توصیف شد.نتایج: نتایج نشان داد بوسولفان باعث افزایش معنی‌دار ماستسلها (011/0p=) و کاهش معنی‌دار عروق خونی (009/0p=) و افزایش معنی‌دار مالوندیآلدئید (000/0p=) و کاهش معنی‌دار آنزیم سوپراکسید دیسموتاز (000/0p=) نسبت به گروه کنترل شد، در حالیکه کروسین در تمامی دوزهای مورد استفاده در مطالعه حاضر بهخصوص در دوز 200 میلیگرم بر کیلوگرم بهطور قابل توجهی آثار نامطلوب بوسولفان را تعدیل نمود.نتیجهگیری: متعاقب این تحقیق مشخص شدکه کروسین بهعلت خاصیت آنتیاکسیدانتی میتواند بهطور قابل توجهی عوارض سوء بوسولفان را کاهش دهد.
نیلوفر دربندی؛ مریم هزاوهای؛ فاطمه قدیمی؛ میترا نوری
چکیده
هدف: در تحقیق حاضر، تاثیر عصاره دانه زغال اخته بر یادگیری و حافظه و برخی پارامترهای سرم در موش‌های سوری نر آلزایمری بررسی شد. مواد و روشها: 48 سر موش با وزن تقریبی 25 تا 30 گرم به 6 گروه تقسیم شدند: سالین-سالین، STZ – سالین، STZ- عصاره دانه زغال اخته(25، 50 و 75 میلی گرم بر کیلوگرم) ، سالین-دوز موثر عصاره دانه زغال اخته. جهت ایجاد ...
بیشتر
هدف: در تحقیق حاضر، تاثیر عصاره دانه زغال اخته بر یادگیری و حافظه و برخی پارامترهای سرم در موش‌های سوری نر آلزایمری بررسی شد. مواد و روشها: 48 سر موش با وزن تقریبی 25 تا 30 گرم به 6 گروه تقسیم شدند: سالین-سالین، STZ – سالین، STZ- عصاره دانه زغال اخته(25، 50 و 75 میلی گرم بر کیلوگرم) ، سالین-دوز موثر عصاره دانه زغال اخته. جهت ایجاد بیماری آلزایمر از تزریق داخل بطنی استرپتوزوتوسین (3 میلیگرم بر کیلوگرم) استفاده شد و میزان حافظه و یادگیری از طریق آزمون احترازی غیرفعال ارزیابی شد. کلیه گروه‌ها به‌مدت 3 هفته عصاره دانه زغال اخته و یا سالین را بهشکل داخل صفاقی دریافت کردند، سپس وارد آزمونهای یادگیری شدند. در پایان تمام حیوانات کشته و خونگیری از بطن راست انجام گرفت. میزان گلوکز، تری‌گلیسیرید و کلسترول تام در سرم اندازه‌گیری شد. همچنین در طول دوره تیمار وزن‌گیری از موش‌ها در ابتدای هر هفته انجام شد. دادهها توسط آنالیز واریانس یکطرفه و تست توکی و یا آنالیز واریانس با اندازهگیریهای مکرر بررسی شد. نتایج: تزریق داخل بطنی استرپتوزوتوسین بهطور معنیداری منجر به تخریب حافظه شد (001/0>p). عصاره دانه زغالاخته در دوز 50 میلیگرم بر کیلوگرم بازخوانی حافظه را بهبود بخشید (001/0>p) و منجر به کاهش معنی‌دار سطح گلوکز و تری‌گلیسیرید سرم شد (01/0>p) اما بر میزان کلسترول تام تاثیر معنیداری نداشت (05/0<p). کاهش وزن تنها در دوز 50 میلیگرم بر کیلوگرم معنی‌دار بود (01/0>p). نتیجه گیری: احتمالا زغال اخته با کاهش میزان فاکتورهای خطرساز در خون و تنظیم سوخت و ساز گلوکز و چربیها، موجب تقویت حافظه در بیماریهای تخریب کننده عصبی مانند آلزایمر میشود.
چکیده
هدف: هدف از این تحقیق بررسی اثرات تجویز عصاره زرشک در روزهای حساس بارداری بر رشد و نمو و تغییرات هیستومورفومتریک کبد جنین موش می‌باشد.مواد و روشها: تعداد 20 سر موش باردار سوری به 4 گروه مساوی تقسیم شدند. گروه شاهد هیچ تزریقی نداشت. گروه شم آب مقطر و گروه‌های تجربی عصاره زرشک را در مقادیر 4 و40 میلیگرم بر کیلوگرم در روزهای 7، 8 و 9 ...
بیشتر
هدف: هدف از این تحقیق بررسی اثرات تجویز عصاره زرشک در روزهای حساس بارداری بر رشد و نمو و تغییرات هیستومورفومتریک کبد جنین موش می‌باشد.مواد و روشها: تعداد 20 سر موش باردار سوری به 4 گروه مساوی تقسیم شدند. گروه شاهد هیچ تزریقی نداشت. گروه شم آب مقطر و گروه‌های تجربی عصاره زرشک را در مقادیر 4 و40 میلیگرم بر کیلوگرم در روزهای 7، 8 و 9 بارداری بهصورت داخل صفاقی دریافت کردند. موش‌های ماده روز 18 بارداری کشته و جنینها نه تنها از نظر ناهنجاریهای ظاهری بررسی شدند بلکه بافت کبد آنها مورد مطالعه هیستولوژی قرار گرفت.نتایج: در گروه‌های شاهد، شم و تجربی4 هیچگونه ناهنجاری ظاهری و بافتی دیده نشد. درحالیکه در گروه تجربی40 ناهنجاریهایی نظیر میکروملیا، جنین و جفت آتروفی، اسپینابیفیدا و خونریزی زیر جلدی مشاهده گردید. در مطالعه میانگین طول سری-دمی جنینها و قطر جفت در گروه تجربی40 نسبت به گروه شاهد کاهش معنیداری مشاهده گردید. در بررسی هیستومورفومتریک کبد جنینهای گروه تجربی40 افزایش و کاهش معنیداری به ترتیب در میانگین درصد اشغال شده توسط هپاتوسیتها و درصد وسعت سینوزوئیدها نسبت به گروه شاهد دیده شد. در بررسی میانگین شمارش تعداد هستههای هپاتوسیتها در گروه تجربی40 کاهش معنیداری در مقایسه با گروه شاهد مشاهده شد.نتیجه گیری: به نظر میرسد که تجویز 40 میلیگرم بر کیلوگرم از عصاره زرشک به موش باردار میتواند سبب بروز ناهنجاری در رشد و نمو جنین و تغییرات هیستولوژی در روند تکامل بافت کبد گردد.
چکیده
هدف: در این مطالعه، اثر سیلی مارین بر زخم روده بزرگ القا شده با اسید استیک در موش سوری بررسی شده است.مواد و روشها: 32 موش سوری بالغ نژاد Balb/C به وزن تقریبی 4 ± 36 گرم به 4 گروه 8 تایی تقسیم، گروه کنترل و دست نخورده بدون ایجاد بیماری، گروه شاهد دارای زخم روده (کولیت) بدون تحت درمان و گروه‌های تحت درمان تیمار دارای زخم با تجویز 40 و 80 میلیگرم ...
بیشتر
هدف: در این مطالعه، اثر سیلی مارین بر زخم روده بزرگ القا شده با اسید استیک در موش سوری بررسی شده است.مواد و روشها: 32 موش سوری بالغ نژاد Balb/C به وزن تقریبی 4 ± 36 گرم به 4 گروه 8 تایی تقسیم، گروه کنترل و دست نخورده بدون ایجاد بیماری، گروه شاهد دارای زخم روده (کولیت) بدون تحت درمان و گروه‌های تحت درمان تیمار دارای زخم با تجویز 40 و 80 میلیگرم بر کیلوگرم سیلی مارین. موش‌های گروه تیمار روزانه و ابتدا به مدت 14 روز قبل از ایجاد بیماری و سپس به مدت یک هفته بعد از ایجاد بیماری سیلی مارین دریافت کردند. داروها به صورت خوراکی داده شد. برای ایجاد زخم، یک میلی‌لیتر اسید استیک 4 درصد بصورت درون رکتومی تزریق شد. یک هفته بعد از تشخیص زخم، قسمتی از کولون برای مطالعات بافتی برداشته و آسیبهای کولون به روش مورتی مورد بررسی قرار گرفت. غلظت آنزیم آلکالن فسفاتاز به روش الایزا اندازه گیری شد. میزان ادم بافتی نیز بررسی شد.نتایج: غلظت آنزیم آلکالن فسفاتاز درگروه دارای زخم افزایش معنی‌دار(05/0>P) را نسبت به گروه کنترل نشان داد، در حالی که در گروه‌های دریافت کننده سیلی مارین این افزایش بطور معنیداری (05/0>P) در مقایسه با گروه کولیت جبران شد.نتیجه گیری: استفاده از سیلی مارین میتواند به عنوان یک روش پیشنهادی در درمان بیماری مورد توجه واقع گردد.
