مهدی خدایی مطلق
چکیده
هدف: در این پژوهش خواص ضد باکتریایی اسانس 2 گیاه رزماری و سیر بر روی باکتریهای استافیلوکوکوس آرئوس، اشرشیاکلی و استافیلوکوکوس آگالاکتیه در درصد غلظتهای مختلف مورد بررسی قرار گرفت.مواد و روشها: اسانسها از گروه گیاهان دارویی و معطر دانشگاه اراک تهیه گردید. با غلظتهای 10، 30 و 50 درصد از اسانسهای سیر و رزماری خاصیت ضد ...
بیشتر
هدف: در این پژوهش خواص ضد باکتریایی اسانس 2 گیاه رزماری و سیر بر روی باکتریهای استافیلوکوکوس آرئوس، اشرشیاکلی و استافیلوکوکوس آگالاکتیه در درصد غلظتهای مختلف مورد بررسی قرار گرفت.مواد و روشها: اسانسها از گروه گیاهان دارویی و معطر دانشگاه اراک تهیه گردید. با غلظتهای 10، 30 و 50 درصد از اسانسهای سیر و رزماری خاصیت ضد باکتریایی بهروش انتشار در آگار بهکمک دیسک بررسی شد. حداقل غلظت مهاری و حداقل غلظت کشندگی نیز با استفاده از درصد غلظتهای مختلف اسانسها تعیین شد. برای تعیین فعالیت ضد باکتریایی آنتی بیوتیکهای پنیسیلین، باسیتراسین و اریترومایسین از دیسکهای آماده که آغشته با این آنتی بیوتیکها بودند بر روی محیط کشت باکتریها استفاده شد. نتایج: تمام غلظتهای این اسانسها (10، 30 و 50 درصد) دارای اثر ضد میکروبی بودند و تاثیر اسانسها با کم شدن غلظت آنها در دیسک کم شد. حداقل غلظت مهاری و کشندگی بین دو اسانس سیر و رزماری تفاوت چشمگیری وجود نداشت. همچنین مقایسه میانگین هاله عدم رشد بین آنتی بیوتیکهای مورد بررسی (پنیسیلین، باسیتراسین و استرپتومایسین) و اسانسها در غلظت 10 درصد نشان داد بین آنتی بیوتیکها و اسانسها تفاوت معنیدار وجود داشت. نتیجهگیری: اسانسهای سیر و رزماری با توجه به دارا بودن اثرات آنتی باکتریایی بر علیه باکتریهای اصلی مولد ورم پستان میتوانند کاندیداهای مناسبی بهمنظور جایگزین آنتی بیوتیکها در درمان ورم پستان در گاو باشند.
چکیده
هدف: تحقیق حاضر به منظور تعیین اثر مکمل سازی کوتاه مدت عصارهی سیر بر ظرفیت ضد اکسایشیتام، مالوندیآلدهید و لکوسیتهای خونی محیطی مردان غیرورزشکار پس از یک وهله فعالیت هوازی انجام شد.مواد و روشها: 20 مرد غیر ورزشکار سالم داوطلب (3±23سال، درصد چربی 2±16درصد و اکسیژن مصرفی بیشینه 3±40 میلیلیتر/کیلوگرم/دقیقه) در دو ...
بیشتر
هدف: تحقیق حاضر به منظور تعیین اثر مکمل سازی کوتاه مدت عصارهی سیر بر ظرفیت ضد اکسایشیتام، مالوندیآلدهید و لکوسیتهای خونی محیطی مردان غیرورزشکار پس از یک وهله فعالیت هوازی انجام شد.مواد و روشها: 20 مرد غیر ورزشکار سالم داوطلب (3±23سال، درصد چربی 2±16درصد و اکسیژن مصرفی بیشینه 3±40 میلیلیتر/کیلوگرم/دقیقه) در دو گروه تصادفی همگن شدهی مکمل عصارهی سیر(700 میلیگرم در روز) و شبه دارو (700 میلیگرم در روز دکستروز) تقسیم شدند. همهی آزمودنیها پس از 14 روز مکملسازی در یک قرارداد ورزشی هوازی روی نوار گردان با 75 درصد اکسیژن مصرفی بیشینه به مدت 30 دقیقه شرکت نمودند. نمونهی خونی اولیه در حالت پایه قبل از شروع مکمل سازی، نمونهی خونی دوم پس از تکمیل دورهی مکمل سازی و نمونهی سوم پس از قرارداد ورزشی گرفته شد. دادههای نرمال با استفاده از آزمونهای تحلیل واریانس مکرر، بونفرونی و تی مستقل در سطح معنیداری پنج درصد با نرم افزار SPSS نسخه18بررسی شدند.نتایج: نتایج حاکی است که مصرف 14 روزهی عصارهی سیر قبل از فعالیت ورزشی موجب افزایش معنیداری (05/0p <) در ظرفیت ضد اکسایشی تام پایه شد. از طرفی، 30 دقیقه فعالیت هوازی به ترتیب باعث کاهش معنیدار ظرفیت ضداکسایشی تام و افزایش معنیدار (05/0p <) مالوندیآلدهید و تعداد لکوسیتهای خون محیطی گردید. با این حال، دامنهی تغییرات شاخصهای اکسایشی و التهابی گروه شبه دارو به طور معنی دار (05/0p <) بیشتر از گروه مکمل سیر بود.نتیجه گیری: بر اساس یافتههای حاضر میتوان نتیجه گرفت که احتمالاً مکملسازی عصارهی سیر میتواند با افزایش ظرفیت ضد اکسایشی تام سرم پایه، از تغییرات نا مطلوب شاخصهای آسیبهای فشار اکسایشی و التهاب ناشی از انجام فعالیتهای ورزشی هوازی در مردان غیر ورزشکار بکاهد.