چکیده
هدف: این مطالعه به بررسی اثر تمرین سرعتی و تمرین سرعتی همراه با مصرف مکمل ویتامینE و C بر لیپوپروتئین کم چگال اکسیدشده (LDL-ox)، مالوندیآلدئید (MDA) و فعالیت آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز (GPX) پرداختهاست.مواد و روشها: 40 نفر داوطلب پسر سالم مشغول به تحصیل در مراکز تربیت معلم مشهد (میانگین قد 40/5 ± 171 سانتیمتر، سن 9/1± 19 سال و وزن ...
بیشتر
هدف: این مطالعه به بررسی اثر تمرین سرعتی و تمرین سرعتی همراه با مصرف مکمل ویتامینE و C بر لیپوپروتئین کم چگال اکسیدشده (LDL-ox)، مالوندیآلدئید (MDA) و فعالیت آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز (GPX) پرداختهاست.مواد و روشها: 40 نفر داوطلب پسر سالم مشغول به تحصیل در مراکز تربیت معلم مشهد (میانگین قد 40/5 ± 171 سانتیمتر، سن 9/1± 19 سال و وزن 4/4 ±73 کیلوگرم) به عنوان نمونه انتخاب و به طور تصادفی به چهار گروه 10 نفری سرعتی، سرعتی+مکمل، کنترل و مکمل تقسیم شدند. دو گروه سرعتی و سرعتی+مکمل، برنامه تمرین 8 هفتهای دوهای تکراری کوتاه انجام دادند. دو گروه سرعتی+ مکمل و مکمل روزانه به میزان 500 میلیگرم ویتامین C و 400 واحد ویتامین E، شش روز در هفته دریافت نمودند. در ابتدای تحقیق و پس از 72 ساعت از آخرین جلسه، نمونههای خونی جمعآوری شدند. از روش آنالیز کوواریانس (MANCOVA) برای مقایسه گروهها استفاده شد.نتایج :فعالیت آنزیم GPX بین گروه سرعتی با گروه کنترل، گروه سرعتی با گروه مکمل، گروه سرعتی+ مکمل با گروه کنترل و گروه سرعتی+ مکمل با گروه مکمل تفاوت معنی داری نشان داد. مقادیرMDA تنهادرگروه سرعتی+ مکمل کاهش معنیداری داشت. همچنین در مقایسه پیش آزمون و پس آزمون تک تک گروههاتغییرات معنیداری درمقادیر LDL-oxمشاهده نشد.نتیجهگیری: تمرینات سرعتی میتواند از طریق افزایش فعالیت برخی آنزیمهای ضداکسایشی، سبب مقابله بهتری با اکسیدانهای تولید شده در طول زمان استراحت شود.
چکیده
هدف: تحقیق حاضر به منظور تعیین اثر مکمل سازی کوتاه مدت عصارهی سیر بر ظرفیت ضد اکسایشیتام، مالوندیآلدهید و لکوسیتهای خونی محیطی مردان غیرورزشکار پس از یک وهله فعالیت هوازی انجام شد.مواد و روشها: 20 مرد غیر ورزشکار سالم داوطلب (3±23سال، درصد چربی 2±16درصد و اکسیژن مصرفی بیشینه 3±40 میلیلیتر/کیلوگرم/دقیقه) در دو ...
بیشتر
هدف: تحقیق حاضر به منظور تعیین اثر مکمل سازی کوتاه مدت عصارهی سیر بر ظرفیت ضد اکسایشیتام، مالوندیآلدهید و لکوسیتهای خونی محیطی مردان غیرورزشکار پس از یک وهله فعالیت هوازی انجام شد.مواد و روشها: 20 مرد غیر ورزشکار سالم داوطلب (3±23سال، درصد چربی 2±16درصد و اکسیژن مصرفی بیشینه 3±40 میلیلیتر/کیلوگرم/دقیقه) در دو گروه تصادفی همگن شدهی مکمل عصارهی سیر(700 میلیگرم در روز) و شبه دارو (700 میلیگرم در روز دکستروز) تقسیم شدند. همهی آزمودنیها پس از 14 روز مکملسازی در یک قرارداد ورزشی هوازی روی نوار گردان با 75 درصد اکسیژن مصرفی بیشینه به مدت 30 دقیقه شرکت نمودند. نمونهی خونی اولیه در حالت پایه قبل از شروع مکمل سازی، نمونهی خونی دوم پس از تکمیل دورهی مکمل سازی و نمونهی سوم پس از قرارداد ورزشی گرفته شد. دادههای نرمال با استفاده از آزمونهای تحلیل واریانس مکرر، بونفرونی و تی مستقل در سطح معنیداری پنج درصد با نرم افزار SPSS نسخه18بررسی شدند.نتایج: نتایج حاکی است که مصرف 14 روزهی عصارهی سیر قبل از فعالیت ورزشی موجب افزایش معنیداری (05/0p <) در ظرفیت ضد اکسایشی تام پایه شد. از طرفی، 30 دقیقه فعالیت هوازی به ترتیب باعث کاهش معنیدار ظرفیت ضداکسایشی تام و افزایش معنیدار (05/0p <) مالوندیآلدهید و تعداد لکوسیتهای خون محیطی گردید. با این حال، دامنهی تغییرات شاخصهای اکسایشی و التهابی گروه شبه دارو به طور معنی دار (05/0p <) بیشتر از گروه مکمل سیر بود.نتیجه گیری: بر اساس یافتههای حاضر میتوان نتیجه گرفت که احتمالاً مکملسازی عصارهی سیر میتواند با افزایش ظرفیت ضد اکسایشی تام سرم پایه، از تغییرات نا مطلوب شاخصهای آسیبهای فشار اکسایشی و التهاب ناشی از انجام فعالیتهای ورزشی هوازی در مردان غیر ورزشکار بکاهد.