یلدا صمصامی؛ فرهنگ حداد؛ مریم مقدم متین؛ شکوه الزمان سلیمانی فرد؛ حسین عباسپور
چکیده
هدف: در این مطالعه، تاثیر استرس بر القای آسیبهای ساختاری کروموزومی در شرایط in vitro در رده سلولی L929 با استفاده از آزمون میکرونوکلئوس در سلولهای دو هستهای مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روشها: رده سلولی L929در محیط DMEM، حاوی 10 درصد FBS کشت داده شد. سلولها به چهار گروه آزمایشی شامل کنترل، گروه تیمار با Gy2 اشعه گاما، گروه تیمار ...
بیشتر
هدف: در این مطالعه، تاثیر استرس بر القای آسیبهای ساختاری کروموزومی در شرایط in vitro در رده سلولی L929 با استفاده از آزمون میکرونوکلئوس در سلولهای دو هستهای مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روشها: رده سلولی L929در محیط DMEM، حاوی 10 درصد FBS کشت داده شد. سلولها به چهار گروه آزمایشی شامل کنترل، گروه تیمار با Gy2 اشعه گاما، گروه تیمار با غلظتهای 25، 50 و 100 میکروگرم بر میلیلیتر هیدروکورتیزون و گروه تیمار با سه غلظت مختلف هیدروکورتیزون همراه با اشعه گاما تقسیم بندی شدند. سلولهای تیمار شده، برداشت و رنگ آمیزی شدند و شمارش صدمات کروموزومی با استفاده از آزمون میکرونوکلئوس انجام شد. نتایج: نتایج نشان داد که هیدروکورتیزون در مقایسه با گروه کنترل سبب القای میکرونوکلئوس نشده است. اگر چه فراوانی میکرونوکلئوس در سلولهای تیمار شده همزمان با غلظتهای مختلف هیدروکورتیزون و اشعه بهطور معنیداری بیشتر از سلولهای فقط اشعه دیده بود (05/0p <). نتیجه گیری: بر اساس یافتههای این مطالعه، هورمونهای استرسزا بهتنهایی قادر به القای آسیب کروموزومی نیستند، اما میتوانند سلولها را نسبت به اثرات کلاستوژنیک اشعه آسیب پذیرتر نمایند.
شبنم جلیلی؛ علی اکبر احسانپور؛ غلامرضا اصغری؛ محمد رضا عبدی
چکیده
هدف: هدف از این مطالعه بررسی اثر تابش گاما بر تغییرات احتمالی ژنتیکی و الگوی پروتئینی کالوس و درمنه کوهی میباشد. مواد و روشها: در این مطالعه جوانههای جانبی به همراه نوساقه گیاه پس از دو هفته رشد در محیط کشت MS در معرض سه دوز 50، 100 و 200 گری پرتو گاما قرار داده شد و پس از چهار هفته رشد در شرایط درون شیشه، الگوی الکتروفورزی پروتئینها با روش ...
بیشتر
هدف: هدف از این مطالعه بررسی اثر تابش گاما بر تغییرات احتمالی ژنتیکی و الگوی پروتئینی کالوس و درمنه کوهی میباشد. مواد و روشها: در این مطالعه جوانههای جانبی به همراه نوساقه گیاه پس از دو هفته رشد در محیط کشت MS در معرض سه دوز 50، 100 و 200 گری پرتو گاما قرار داده شد و پس از چهار هفته رشد در شرایط درون شیشه، الگوی الکتروفورزی پروتئینها با روش SDS-PAGE و تنوع سوماکلونال با استفاده از روش PCR مورد بررسی قرار گرفت. نتایج: در بررسی و مقایسه باندهای حاصل از DNA تکثیر شده محصول PCR درگیاهان پس از کشت بافت، پرایمر OPA20و درکالوس درمنه کوهی پرایمرهای FPK105 و (GATA)4 تفاوت و حتی عدم وجود برخی از باندها را نشان داد و در دیگر پرایمرها تفاوتی ملاحظه نشد. افزایش تراکم باند در دوز 50 گری و کاهش تراکم در دوز 200 گری در الگوی الکتروفورزی پروتئینی گیاه مشاهده شد. نتیجه گیری: احتمالا در اثر آسیبهای وارد شده توسط رادیکالهای آزاد و گونههای اکسیژن فعال توسط اشعه گاما سبب ایجاد تغییراتی در سطح ژنوم و میزان بیان ژنها گردیده است.
