چکیده
هدف: هدف این مطالعه بررسی ارتباط بین IAA و برخی از شاخصهای بیوشیمایی و فیزیولوژیکی بهمنظور تحمل به تنش شوری است.مواد و روش‌ها: بذرهای استریل تنباکو در محیط کشت MS کشت شدند. گیاهچههای تنباکو ((Nicotiana plumbaginifolia تکثیر شده در شرایط کشت بافت بهمدت 4 هفته تحت تیمار IAA (ا میلی گرم در لیتر) و شوری (0، 100 و 200 میلی مولار) قرار گرفتند و بعد ...
بیشتر
هدف: هدف این مطالعه بررسی ارتباط بین IAA و برخی از شاخصهای بیوشیمایی و فیزیولوژیکی بهمنظور تحمل به تنش شوری است.مواد و روش‌ها: بذرهای استریل تنباکو در محیط کشت MS کشت شدند. گیاهچههای تنباکو ((Nicotiana plumbaginifolia تکثیر شده در شرایط کشت بافت بهمدت 4 هفته تحت تیمار IAA (ا میلی گرم در لیتر) و شوری (0، 100 و 200 میلی مولار) قرار گرفتند و بعد از 4 هفته برخی از شاخصهای فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی نظیر کلروفیل، H2O2، پرولین، پروتئین، کربوهیدرات و آنتیاکسیدانتهای آنزیمی اندازه گیری شدند.نتایج: در تنش شوری افزایش H2O2 ،پرولین، آنتی اکسیدانتهایی مانند کاتالاز، سوپراکسید دیسموتاز و آسکوربات پراکسیداز و بر عکس کاهش رنگیزههای فتوسنتزی،کربوهیدرات کربن و پروتئین کل مشاهده شد. در گیاهچههای تحت تنش شوری، تیمار اکسین باعث افزایش میزان پرولین و H2O2 شد. کاهش رنگیزههای فتوسنتزی و کربوهیدرات محلول و آنزیمهایی مانند سوپراکسیددیسموتاز و آسکوربات پراکسیداز و پروتئین کل شد. اما میزان کاتالاز در حضور تیمار اکسین افزایش یافت. نتیجهگیری: تیمار اکسین در گیاهچههای تنباکو به تغییر برخی از شاخصهای فیزیولوژیکی بهبود تحمل تنش شوری را نشان میدهد.
چکیده
هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی دو واریته گندم Triticum aestivumبا بردباری متفاوت نسبت به تنش شوری، در غلظت‌های مختلف نمک بود.مواد و روش‌ها: گیاهانی از دو واریته Seds 1وGiza 168 به مدت هفت روز در محیط غذایی هوگلند رشد داده شدند و تعدادی نیز در محیط غذایی دارای 200 میلی مول نمک اضافی قرار گرفتند. قطعات برگی جدا شده از این گیاهان در محیط دارای 600 میلیمول ...
بیشتر
هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی دو واریته گندم Triticum aestivumبا بردباری متفاوت نسبت به تنش شوری، در غلظت‌های مختلف نمک بود.مواد و روش‌ها: گیاهانی از دو واریته Seds 1وGiza 168 به مدت هفت روز در محیط غذایی هوگلند رشد داده شدند و تعدادی نیز در محیط غذایی دارای 200 میلی مول نمک اضافی قرار گرفتند. قطعات برگی جدا شده از این گیاهان در محیط دارای 600 میلیمول نمک اضافی قرار داده شدند. برای بررسی میزان کلروفیل به گیاهان اتیوله پیش تیمار شده در محیط دارای 200 میلی مول نمک اضافی از هر دو واریته، نور تابیده شد.نتایج: حداکثر کارایی فتوشیمیایی، Fv/Fm، بدون تغییر معنیدار باقی ماند. اندازه گیری میزان انتقال الکترون (ETR) نشان داد که واریته مقاوم، Seds 1، دارای ETR بیشتری نسبت به واریته حساس Giza 168 بود. این اندازه گیری همچنین نشان داد که نمونه‌های مقاوم وحساسی که قبلا در محیط تنش قرار گرفته بودند ایستادگی بهتری را در محیط شور نسبت به نمونه‌های رشد یافته در محیط معمولی داشتند. میزان کلروفیل در واریته مقاوم نسبت به واریته حساس بالاتر بود. گیاهان واریته حساس که قبلا پیش تیمار شده بودند و سپس در معرض شوری بالا قرار گرفته تجمع کلروفیل بیشتری داشتند.نتیجه گیری: عملکرد فتوسیستم II تحت تاثیر تنش شوری قرار نمیگیرد. واریته مقاوم سازگاری فتوسنتتزی بهتری با تنش شوری دارد. به نظر می‌رسد این امر به دلیل کارآیی بالاتر دستگاه فتوسنتزی آن باشد.
