سارا هراتی زاده؛ مریم نظم بجنوردی؛ محمدعلی ابراهیم زاده؛ کسری احمدی مقدم؛ غزاله گودرزی؛ هاتف قاسمی حمیدآبادی
چکیده
هدف: هدف از این پژوهش ایجاد شرایط اکسیداتیو در محیط کشت سلول‌های بنیادی عصبی و تیمار این سلولها با عصاره متانولی برگ گیاه گزنه است.مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی استخراج سلول‌های بنیادی عصبی از ناحیه هیپوکامپ نوزاد یک روزه موش صحرایی نر انجام شد. شرایط اکسیداتیو در محیط کشت سلولی، با افزودن هیدروژن پراکسید ایجاد شد. پس از ...
بیشتر
هدف: هدف از این پژوهش ایجاد شرایط اکسیداتیو در محیط کشت سلول‌های بنیادی عصبی و تیمار این سلولها با عصاره متانولی برگ گیاه گزنه است.مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی استخراج سلول‌های بنیادی عصبی از ناحیه هیپوکامپ نوزاد یک روزه موش صحرایی نر انجام شد. شرایط اکسیداتیو در محیط کشت سلولی، با افزودن هیدروژن پراکسید ایجاد شد. پس از تایید هویت سلول‌های عصبی بهمدت 24 ساعت در شرایط اکسیداتیو و سپس در معرض دوزهای مختلف 5/2،20،10 ،5 و 40 میکرو گرم در میلیلیتر عصاره متانولی برگ گزنه قرار گرفتند. بررسی نهایی مقدار تکثیر سلولها با استقاده از تست زنده مانیMTT انجام شد. گروه‌های تحقیق شامل گروه تجربی: شرایط اکسیداتیو ودریافت عصاره گزنه و گروه کنترل: شرایط اکسیداتیو بدون عصاره بود.نتایج: سلول‌های بنیادی عصبی دارای مورفولوژی عصبی و بیان کنندهی نشانگر نستین بودند. درصد تکثیر سلول‌های بنیادی عصبی در گروه‌های تیمار نسبت به گروه کنترل بیشتر بود بهطوریکه تکثیر سلول‌های بنیادی عصبی در غلظت 20 میکروگرم در میلیلیتر به‌طور قابل توجهی افزایش یافته بود 05/0>p.نتیجه گیری: عصاره متانولی برگ گیاه گزنه دارای اثرات محافظتی و نورروپروتکتیو بوده و میتواند شرایط آسیب اکسیداتیو اعمال شده در شرایط آزمایشگاهی را تعدیل و اختلال عملکرد سیستم عصبی بهدنبال تولید رادیکالهای آزاد را بهبود بخشد.
شیما حسینی فر؛ صادق جوزایی؛ محمدرضا تابنده؛ محمود راهدار
چکیده
هدف: فاکتور مهارکننده لوسمی (LIF) اثرات مفیدی بر عملکرد سلول‌های بنیادی عصبی و درمان بیماری‌های نورودژنراتیو دارد. اما اطلاعات محدودی در خصوص تأثیر بیان بالای LIF در سلول‌های بنیادی عصبی بر تغییرات بافت مغز وجود دارد. در این پژوهش موشهای ترانسژن با بیان بالای هدف‌دار LIF تحت پروموتور نستین تولید و ساختار بافتی هیپوکامپ در آن‌ها مطالعه ...
بیشتر
هدف: فاکتور مهارکننده لوسمی (LIF) اثرات مفیدی بر عملکرد سلول‌های بنیادی عصبی و درمان بیماری‌های نورودژنراتیو دارد. اما اطلاعات محدودی در خصوص تأثیر بیان بالای LIF در سلول‌های بنیادی عصبی بر تغییرات بافت مغز وجود دارد. در این پژوهش موشهای ترانسژن با بیان بالای هدف‌دار LIF تحت پروموتور نستین تولید و ساختار بافتی هیپوکامپ در آن‌ها مطالعه شد.مواد و روش‌ها: به‌منظور تولید موشهای ترانسژن، نواحی پروموتوری پلاسمید pIRES2-EGFP با پروموتور دوم اینترون نستین و توالی تشدیدکننده Hsp68 جایگزین و به‌صورت درون بیضه‌ای (25 میکروگرم) به 10 موش صحرایی نر تزریق شد. پس از جفت‌گیری با موشهای ماده، تأیید ترانسژنی با استفاده از PCR معمولی، Real time PCR و میکروسکوپ فلوئورسنت انجام شد. از مغز موشهای صحرایی ترانسژن بالغ (4 ماهه) نمونهگیری و پس از تهیه مقاطع بافتی و رنگ آمیزی H&E ساختار بافتی هیپوکامپ در آن‌ها بررسی شد.نتایج: ژن LIF در سلول‌های بنیادی هیپوکامپ نسبت به گروه‌های کنترل بیان بیشتری داشت (05/0p <). این یافته به‌‌همراه مشاهده حضور پروتئین EGFP در نواحی تجمع سلول‌های بنیادی نشان‌دهندة بروز ترانسژنی در زاده‌ها بود. تعداد سلول‌های الیگودندروسیت در هیپوکامپ موشهای ترانسژن نسبت به گروه‌های کنترل به‌طور معنی داری بیشتر بود (05/0 p <).نتیجه‌گیری: بیان بالای LIF در سلول‌های بنیادی مغز موشهای صحرایی ترانسژن منجر به افزایش جمعیت سلول‌های الیگودندروسیت در هیپوکامپ شد. از آنجا که تخریب سلول‌های الیگودندروسیت در پیشرفت ضایعات نورودژنراتیو دارای نقش مهمی است ممکن است بتوان درصورت انتقال موفقیت آمیز LIF به مغز از این روش به منظور احیای تودة سلول‌های الیگودندروسیت استفاده نمود.
عباس شاهدی؛ سید حسن افتخار واقفی؛ وحید شیبانی؛ رضا ملک پور افشار
چکیده
هدف: هدف از مطالعه حاضر بررسی اثرات ASA (Acetyl salicylic acid) روی نورونهای هرمی ناحیه CA1 هیپوکامپ و یادگیری فضایی موشهای صحرایی متعاقب انسداد موقت شریان مغزی میانی بود. مواد و روش‌ها: 49 سر موش صحرایی نر به‌صورت تصادفی به گروه‌های کنترل، شاهد، ایسکمی، حلال ASA و (80 و 40 20٬ میلیگرم بر کیلوگرم) ASA تقسیم شدند. ایسکمی موضعی مغزی با انسداد ...
بیشتر
هدف: هدف از مطالعه حاضر بررسی اثرات ASA (Acetyl salicylic acid) روی نورونهای هرمی ناحیه CA1 هیپوکامپ و یادگیری فضایی موشهای صحرایی متعاقب انسداد موقت شریان مغزی میانی بود. مواد و روش‌ها: 49 سر موش صحرایی نر به‌صورت تصادفی به گروه‌های کنترل، شاهد، ایسکمی، حلال ASA و (80 و 40 20٬ میلیگرم بر کیلوگرم) ASA تقسیم شدند. ایسکمی موضعی مغزی با انسداد موقت شریان مغزی میانی بهمدت 20 دقیقه القا شد. حیوانات گروه ASA، 30 دقیقه بعد از القای ایسکمی ASA را به‌صورت داخل صفاقی دریافت کردند. 4 روز بعد از ایسکمی، حیوانات بهمدت 4 روز در ماز آبی موریس با سکوی مخفی جهت بررسی یادگیری فضایی آموزش داده شدند. در انتهای تست رفتاری، حیوانات کشته و نورونهای هرمی ناحیه CA1 هیپوکامپ با هماتوکسیلین و ائوزین رنگ آمیزی شدند. نتایج: با استفاده از ماز آبی موریس نشان داده شد که انسداد موقت شریان مغزی میانی سبب اختلال در یادگیری فضایی موشهای صحرایی میشود و درمان با ASA نتوانست بهبودی در عملکرد یادگیری فضایی ایجاد کند. اما درمان با ASA میزان تخریب نورونی در ناحیه CA1 را در مقایسه با گروه دریافت کننده حلال ASA به‌طور معنیداری کاهش داد (1 0/0p <). نتیجه گیری: این نتایج پیشنهاد میکند که تزریق ASA، 30 دقیقه بعد از بروز سکته مغزی آسیبهای نورونی متعاقب ایسکمی را در رت کاهش میدهد.
