افسانه مهدویان فرد؛ مریم دهجی پور حیدرآبادی؛ خلیل ملک زاده؛ سیدرسول صحافی
چکیده
هدف: هدف از این پژوهش بررسی تاثیر کیتوزان بر تولید ترکیبات فنلی، اسید رزمارینیک و بیان ژنهای کلیدی در بیوسنتز این ترکیبات در کشت تعلیقی بادرنجبویه بود.مواد و روشها: جهت تهیه کالوس از ترکیب نفتالن استیک اسید (1 میلیگرم بر لیتر)، توفوردی (1 میلیگرم بر لیتر) و کینتین (5/0 میلیگرم بر لیتر) و ریزنمونه ساقه استفاده شد. پس از راهاندازی ...
بیشتر
هدف: هدف از این پژوهش بررسی تاثیر کیتوزان بر تولید ترکیبات فنلی، اسید رزمارینیک و بیان ژنهای کلیدی در بیوسنتز این ترکیبات در کشت تعلیقی بادرنجبویه بود.مواد و روشها: جهت تهیه کالوس از ترکیب نفتالن استیک اسید (1 میلیگرم بر لیتر)، توفوردی (1 میلیگرم بر لیتر) و کینتین (5/0 میلیگرم بر لیتر) و ریزنمونه ساقه استفاده شد. پس از راهاندازی کشت تعلیقی، تیمار کیتوزان با سه سطح (0، 50 و 100 میلیگرم بر لیتر) به مدت یک، سه و پنج روز در قالب آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی با سه تکرار انجام شد. فعالیت آنزیم فنیلآلانین آمونیالیاز، میزان پروتئین محلول، میزان ترکیبات فنلی و میزان اسیدرزمارینیک اندازهگیری شد. همچنین بیان ژنهای فنیلآلانین آمونیالیاز و رزمارینیک اسید سینتاز با روش Real-time PCR بررسی شد.نتایج: فعالیت آنزیم فنیلآلانین آمونیالیاز در غلظت 50 میلیگرم بر لیتر کیتوزان پس ازگذشت سه روز از شروع تیمار بیشترین افزایش را نشان داد که با افزایش میزان ترکیبات فنلی همراه بود. بیان نسبی ژن فنیلآلانین آمونیالیاز در غلظت 50 میلیگرم بر لیتر کیتوزان در زمان سه روز پس از اعمال تیمار نسبت به شاهد 5/2 برابر افزایش نشان داد. این افزایش بیان ژن، افزایش فعالیت آنزیم فنیلآلانین آمونیالیاز را بهدنبال داشت. بیشترین افزایش بیان ژن رزمارینیکاسید سینتاز در غلظت 100 میلیگرم بر لیتر کیتوزان پنج روز پس از اعمال تیمار مشاهده شد که به افزایش میزان اسیدرزمارینیک منجر شد.نتیجهگیری: با توجه به نتایج بهدست آمده تیمار کیتوزان بهمدت پنج روز جهت افزایش میزان اسید رزمارینیک در کشت سلولی بادرنجبویه توصیه میشود.
آزاده جعفرزاده؛ خسرو حسینی پژوه؛ مهران کیانی راد
چکیده
هدف: هدف این مطالعه بررسی اتصال و رشد سلولهای غضروفی گاو بر روی داربست نانوالیاف فیبروئین ابریشم و کیتوزان طراحی و ساخته شده توسط مولفین جهت استفاده در مهندسی بافت غضروف مفصلی بود.مواد و روشها: سلولهای کندروسیت جداشده از غضروف 3 گوساله به داربست مذکور منتقل شده و برای 30 روز کشت داده شدند. چسبنگی و میزان رشد سلولها با تصویر ...
بیشتر
هدف: هدف این مطالعه بررسی اتصال و رشد سلولهای غضروفی گاو بر روی داربست نانوالیاف فیبروئین ابریشم و کیتوزان طراحی و ساخته شده توسط مولفین جهت استفاده در مهندسی بافت غضروف مفصلی بود.مواد و روشها: سلولهای کندروسیت جداشده از غضروف 3 گوساله به داربست مذکور منتقل شده و برای 30 روز کشت داده شدند. چسبنگی و میزان رشد سلولها با تصویر برداری میکروسکوپ الکترونی و روشهای رنگ آمیزی هماتوکسیلین- ائوزین و DAPI ارزیابی و غضروف زایی با رنگآمیزی تری کروم ماسون جهت ارزیابی تولید کلاژن و رنگآمیزی سافرانین اُ جهت ارزیابی تولید پروتئوگلیگانها و تعیین مقدار گلیکوزآمینوگلیکان سولفاته توسط دی متیل متیلن بلو بررسی شد.نتایج: نتایج نشان دادند که سلولهای کندروسیت بهخوبی بر روی داربست متصل شده و تکثیر یافته بودند. تعداد سلولهای کشت داده شده پس از یک ماه 4 تا 5 برابر شده بودند. همچنین برسی تولید کلاژن، پروتئوگلیکان وگلیکوزآمینوگلیکان نشان داد که بافت غضروفی بهخوبی برروی داربست تشکیل شده بود. نتیجهگیری: داربست نانوالیاف کیتوزان/ فیبروئین ابریشم میتواند بهعنوان کاندید مناسبی برای داربستهای مهندسی بافت باشد، هم بهلحاظ ایجاد دمینهایی برای اتصال سلولی بهخاطر ماهیت پروتئینی (فیبروئین ابریشم) و پلی ساکاریدی (کیتوزان) آن و هم به لحاظ قطر نانوالیاف که نزدیک به قطر پروتئینهای ماتریکس خارج سلولی بافت است.