لیلا سلطانی؛ طیبه محمدی
چکیده
نانوتکنولوژی از شاخههای نوظهور علم است که استفاده گستردهای در زمینههای مختلفی چون پزشکی دارد. نانوذرات توسط ترکیبات مختلف در اندازه، شکل و خواص شیمیایی مختلف تولید میشوند و در زمینههای مختلف بیولوژیکی و زیست‌پزشکی قابل استفاده هستند. نانوذرات فلزی در بسیاری از زمینه ها استفاده گستردهای دارند و دارای خواص مختلفی ...
بیشتر
نانوتکنولوژی از شاخههای نوظهور علم است که استفاده گستردهای در زمینههای مختلفی چون پزشکی دارد. نانوذرات توسط ترکیبات مختلف در اندازه، شکل و خواص شیمیایی مختلف تولید میشوند و در زمینههای مختلف بیولوژیکی و زیست‌پزشکی قابل استفاده هستند. نانوذرات فلزی در بسیاری از زمینه ها استفاده گستردهای دارند و دارای خواص مختلفی هستند که آنها را برای استفاده در پزشکی مناسب می کند. روی بهدلیل دارا بودن نقش مهم در فرآیندهای بیولوژیکی متنوع از جمله تکوین جنین، رشد طبیعی، بهبود زخم، متابولیسم، ایمنی، عملکردهای شناختی، تولید اسپرم، معدنی شدن استخوان، فرآیندهای عصبی و آنزیمی، یک عنصر کمیاب ضروری تقریبا برای همه موجودات زنده است. در دهه‌های اخیر، نانوذرات اکسید روی به دلیل زیست سازگاری و سمیت کم، یکی از محبوب‌ترین نانوذرات هستند که کاربردهای بیولوژیکی متعدد داشته و در زمینههای تجاری وسیعی از جمله کاربرد در صنایع مختلف مانند داروسازی، نساجی، رنگ، لاستیک، مهندسی بافت، عوامل ضد باکتری و ضد سرطان استفاده میشوند. امروزه، توجه قابل توجهی به کاربرد نانومواد در تنظیم تکثیر و تمایز سلول های بنیادی جهت کاربرد بیشتر در پزشکی بازساختی شده است. روی یکی از فراوان ترین فلزات کمیاب در بدن انسان است و گزارش شده است که برای بازسازی استخوان ضروری است. نانوذرات اکسید روی خواص ضد باکتریایی جذابی از خود نشان میدهند. تاکید ویژهای بر مکانیسم‌های باکتری کشی و توقف رشد باکتری با تمرکزبر تولید گونههای واکنش پذیر اکسیژن(ROS) آنها شده است. ROS سبب آسیب دیواره سلولی به دلیل برهمکنش موضعی اکسید روی، افزایش نفوذپذیری غشاء، درونی‌سازی نانوذارت به دلیل از دست دادن نیروی محرکه پروتون و جذب یونهای سمی روی محلول بوده است. نانوذرات اکسید روی برای سلولهای سرطانی سمی هستند و از طریق آپوپتوزیس باعث مرگ سلولهای سرطانی میشوند. القای اتوفاژی با انحلال آنها در لیزوزومها برای آزاد کردن یونهای روی همبستگی مثبت داشته و یونهای روی آزاد شده از نانوذرات روی توانستند به لیزوزومها آسیب برسانند و منجر به اختلال در اتوفاژی و میتوکندری شوند. نانوساختارهای اکسید روی با دارا بودن فعالیت ضد میکروبی، استخوان‌زایی و رگزایی با فناوری‌های ساختار افزا نیز ترکیب شدهاند تا در نهایت داربست‌های هیبریدی پیشرفته جدید برای مهندسی بافت را طراحی کنند. بین کمبود روی و دیابت ارتباط وجود دارد و ممکن است بر پیشرفت دیابت نوع 2 نیز تاثیر بگذارد. چندین کمپلکس روی سنتز شده و ثابت شده است که در مدل‌های دیابت جوندگان مؤثر است. ROS توسط نانوذرات اکسید فلزی تولید می شود که به طور قابل توجهی به تکثیر فیبروبلاست کمک میکند. پیوند متقابل سلولهای فیبروبلاست و نانوذرات اکسید روی تحت تأثیر مساحت سطح و اندازه نانوذرات قرار میگیرد. پانسمان نانوذرات اکسید روی باعث افزایش آپوپتوزیس، پاکسازی باکتری، فعال شدن پلاکت، نکروز بافتی، اپیتلیال شدن مجدد، تشکیل اسکار بافتی، حذف دبریها ، رگزایی و فعال شدن سلول های بنیادی از طریق بهبود زخم می شود. سیستم‌های دارورسانی مبتنی بر نانوذرات می‌توانند با آزاد کردن داروها به صورت آهسته و پایدار و رساندن آنها به ناحیه مورد نظر از بدن، بر محدودیت‌های ذکر شده غلبه کنند. این مقاله مروری بر برخی تحقیقات مربوط به کاربرد نانوذرات اکسید روی در علوم زیستی است.
زهرا رضائی؛ رامین حسینی؛ بهور اصغری
چکیده
هدف: هدف از این پژوهش بررسی اثر دو نانو ذره به عنوان الیسیتور بر بیان سه ژن کلیدی این مسیر بود.مواد و روشها:. به این منظور از غلظتهای 5/0، 75/0 و 1 میلیگرم در لیتر نانواکسیدکبالت و نانواکسید روی استفاده و در زمانهای 8، 24و 48 ساعت پس از تیمار، نمونهبرداری انجام شد.نتایج: بررسی بیان ژنها به روش SQ-RT-PCR انجام شد. به طورکلی، هر دو ...
بیشتر
هدف: هدف از این پژوهش بررسی اثر دو نانو ذره به عنوان الیسیتور بر بیان سه ژن کلیدی این مسیر بود.مواد و روشها:. به این منظور از غلظتهای 5/0، 75/0 و 1 میلیگرم در لیتر نانواکسیدکبالت و نانواکسید روی استفاده و در زمانهای 8، 24و 48 ساعت پس از تیمار، نمونهبرداری انجام شد.نتایج: بررسی بیان ژنها به روش SQ-RT-PCR انجام شد. به طورکلی، هر دو الیسیتور مورد استفاده بر بیان ژنها تاثیر داشتند. تاثیر نانواکسید روی بر بیان ژنها بیشتر از نانواکسید کبالت بود. در مورد ژن STR و D4H بیشترین افزایش بیان مربوط به غلظت 5/0 میلیگرم در لیتر و برای ژن DAT غلظت 1 میلیگرم در لیتر نانواکسید روی در بازه زمانی 8 ساعت بود. نانواکسید کبالت در اکثر غلظتها و بازههای زمانی مورد استفاده باعث کاهش بیان ژن‌های مورد بررسی شد.نتیجه گیری: هر دو نانو ذره نانو اکسید کبالت و روی توانستند بر بیان ژن‌های کلیدی مسیر وین بلاستین و وین کریستین تاثیر بگذارند.
مریم حیدری فر؛ فاطمه دهقان نیری
چکیده
هدف: هدف از این پژوهش بررسی تاثیر غلظتهای مختلف نانوذرات کبالت بر میزان بیان ژن‌های کلیدی دخیل در بیوسنتز سزامین شامل CYP81Q1، CYP81Q2، CYP81Q3 و C3H در کشت سوسپانسیون سلولی کنجد بود. مواد و روشها: ابتدا بهینه‌سازی سوسپانسیون سلولی کنجد انجام شد. برای این منظور از ریزنمونه هیپوکوتیل رقم کرج1، ساکارز، 6/0 میلیگرم در لیتر BAP و 3 میلیگرم در لیتر ...
بیشتر
هدف: هدف از این پژوهش بررسی تاثیر غلظتهای مختلف نانوذرات کبالت بر میزان بیان ژن‌های کلیدی دخیل در بیوسنتز سزامین شامل CYP81Q1، CYP81Q2، CYP81Q3 و C3H در کشت سوسپانسیون سلولی کنجد بود. مواد و روشها: ابتدا بهینه‌سازی سوسپانسیون سلولی کنجد انجام شد. برای این منظور از ریزنمونه هیپوکوتیل رقم کرج1، ساکارز، 6/0 میلیگرم در لیتر BAP و 3 میلیگرم در لیتر NAA استفاده شد. الیسیتور نانوکبالت با غلظتهای 25/0، 5/0 و 1 میلیگرم در لیتر در سوسپانسیون سلولی 18 روزه اعمال شد و نمونهبرداری در سه زمان 2، 8 و 24 ساعت پس از تیمار صورت گرفت. میزان بیان ژن‌های کلیدی مسیر بیوسنتز سزامین با روش Real-Time qRT-PCR اندازه‌گیری شد. آنالیز دادهها و رسم نمودارها با استفاده از Excel انجام شد. نتایج: نتایج نشان داد که محیط MS حاوی 6/0 میلیگرم در لیتر BAP، 3 میلیگرم در لیتر NAA و 30 گرم در لیتر ساکارز، دمای ºC26، سرعت شیکر 130 دور در دقیقه و تاریکی برای تولید سوسپانسیون سلولی کنجد با غلظت بالای سلول‌ها شرایط مناسبی هستند. افزودن نانوذرات کبالت به کشت سوسپانسیون منجر به افزایش سطح بیان ژنها در غلظت 5/0 میلیگرم در لیتر الیسیتور در زمانهای مختلف گردید. از آنجائیکه هیچ یک از سطوح مورد استفاده برای غلظت الیسیتور تاثیر منفی روی بیان ژن‌های مذکور نداشتند می‌توان اثر غلظتهای بالاتر را نیز روی میزان بیان این ژنها بررسی کرد. تاثیر منفی الیسیتور به معنی کاهش بیان ژن‌هاو کاهش میزان سزامین است. نتیجه‌گیری: براساس نتایج حاصل نانوکبالت باعث افزایش بیان ژن‌های دخیل در سنتز سزامین می‌شود و بنابراین، از این الیسیتور می‌توان برای القای بیان بیشتر ژن‌های مذکور استفاده کرد.
پرستو رزم‌آرا؛ فاطمه پیکان حیرتی؛ سالار درافشان
چکیده
هدف: هدف از این مطالعه بررسی اثر نانوذرات نقره بر برخی شاخص‌های خون‌شناسی گربه‌‌ماهی رنگین‌‌کمان بهعنوان یک گونه ارزشمند آکواریمی و پرورشی است. مواد و روشها: 40 قطعه گربه ماهی رنگین کمان (میانگین وزنی 12 گرم) بهمدت 10 روز تحت شرایط ساکن-تجدید در معرض مقادیر 1 و 20 میکروگرم بر لیتر نانوذرات‌نقره (میانگین قطر هیدرودینامیکی ...
بیشتر
هدف: هدف از این مطالعه بررسی اثر نانوذرات نقره بر برخی شاخص‌های خون‌شناسی گربه‌‌ماهی رنگین‌‌کمان بهعنوان یک گونه ارزشمند آکواریمی و پرورشی است. مواد و روشها: 40 قطعه گربه ماهی رنگین کمان (میانگین وزنی 12 گرم) بهمدت 10 روز تحت شرایط ساکن-تجدید در معرض مقادیر 1 و 20 میکروگرم بر لیتر نانوذرات‌نقره (میانگین قطر هیدرودینامیکی 8/54 نانومتر( و نیترات‌نقره قرار گرفتند. یک گروه آزمایشی حاوی 10 قطعه نیز بهعنوان گروه شاهد در نظر گرفته شد. پس از پایان آزمایش، خون‌گیری از ماهیان (5 قطعه از هر تیمار) صورت گرفت و شاخص‌های مرسوم خون‌شناسی مورد ارزیابی گرفت. نتایج: میزان هموگلوبین، هماتوکریت و تعداد گلبول قرمز (RBC) در دوز 20 میکروگرم بر لیتر نانوذرات نقره در روز اول افزایش یافت )05/0(p <؛ در حالی‌که در روز دهم تفاوت معنی‌داری بین تیمار‌ها مشاهده نشد )05/0(p>. در هر دو زمان بررسی شاخص‌های ثانویه خون‌شناسی تغییرات معنی‌داری نشان نداد )05/0(p>. دوز 20 میکروگرم بر لیتر نانوذرات‌نقره در روز دهم منجر به افزایش تعداد گلبول سفید (WBC) نسبت به گروه شاهد و روز اول شد )05/0(pنتیجه‌گیری: تغییر معنی‌دار RBC، هماتوکریت، هموگلوبین، WBC، فراوانی آنها و میزان گلوکز در دوز بالای نانوذرات‌نقره می‌تواند نشان‌دهنده سمیت ترکیب مورد استفاده و بروز تنش در گونه مورد بررسی باشد.
