اعظم عابدی کوشالشاهی؛ مهناز آذرنیا؛ منصور جمالی؛ فریبرز معیر
چکیده
هدف: هدف از انجام این تحقیق بررسی اثر فاکتورهای ترشحی سلولهای بنیادی مزانشیمی انسانی بر آسیب حاد کلیوی ناشی از جنتامایسین در موش صحرایی میباشد. مواد و روش‌‌ها: در این تحقیق ابتدا آزمایشی جهت دستیابی به مدل حیوانی استاندارد طراحی شد. سپس حیوانات بهطور تصادفی به چهار گروه تقسیم شدند. یک گروه بهعنوان کنترل در نظر گرفته ...
بیشتر
هدف: هدف از انجام این تحقیق بررسی اثر فاکتورهای ترشحی سلولهای بنیادی مزانشیمی انسانی بر آسیب حاد کلیوی ناشی از جنتامایسین در موش صحرایی میباشد. مواد و روش‌‌ها: در این تحقیق ابتدا آزمایشی جهت دستیابی به مدل حیوانی استاندارد طراحی شد. سپس حیوانات بهطور تصادفی به چهار گروه تقسیم شدند. یک گروه بهعنوان کنترل در نظر گرفته شد که هیچ تزریقی در حیوانات این گروه صورت نگرفت، سه گروه دیگر جنتامایسین را بهصورت داخل صفاقی با دوز 100 میلیگرم بر کیلوگرم درشش روز متوالی دریافت کردند. سپس به یکی از این سه گروه محیط کشت رویی سلولهای بنیادی مزانشیمی انسانی و به گروه دیگر محیط کشت فاقد فاکتورهای ترشحی بهصورت داخل صفاقی و بهمدت سه روز متوالی تزریق شد. در نهایت در روزهای سوم، پنجم و هشتم بعد از تزریق جنتامایسین، نمونههای کلیه و خون حیوانات جمع آوری و مورد بررسیهای بافت‌شناسی و بیوشیمیایی قرار گرفت.نتایج: نتایج گرچه به جز در موردی خاص، هیچ کاهش معنیداری در میزان بیومارکرهای خونی حیوانات در گروه دریافت کننده محیط کشت رویی سلولهای بنیادی مزانشیمی انسانی نسبت به دو گروه دیگر نشان نداد. اما بهبودی آسیب بافتی در تعدادی از روزهای مورد بررسی مشاهده شده است.نتیجه گیری: نتایج تحقیق حاضر پیشنهاد میکند که فاکتورهای ترشحی سلولهای بنیادی مزانشیمی انسانی میتوانند در برابر آسیب بافتی ناشی ازجنتامایسین اثر محافظتی داشته باشند.
چکیده
هدف: این مطالعه به ارزیابی اثرات تراتوژنیک جنتامایسین بر طناب‌های بیضهای نوزادان خرگوش که مادران آنها در طی بارداری این دارو را دریافت کردند می پردازد.مواد و روش‌‌ها: مطالعه تجربی حاضر بر روی 40 سر خرگوش 6 ماهه که در چهار گروه 10تایی (8 ماده، 2 نر) دسته‌بندی و با روش پلی‌گامی باردار شدند صورت گرفت. تزریق جنتامایسین با دوز 7/1 میلیگرم ...
بیشتر
هدف: این مطالعه به ارزیابی اثرات تراتوژنیک جنتامایسین بر طناب‌های بیضهای نوزادان خرگوش که مادران آنها در طی بارداری این دارو را دریافت کردند می پردازد.مواد و روش‌‌ها: مطالعه تجربی حاضر بر روی 40 سر خرگوش 6 ماهه که در چهار گروه 10تایی (8 ماده، 2 نر) دسته‌بندی و با روش پلی‌گامی باردار شدند صورت گرفت. تزریق جنتامایسین با دوز 7/1 میلیگرم بر کیلوگرم در عضلات سرینی خرگوش‌های باردار بهترتیب در گروههای زیر: 1- (کنترل (که هیچ مادهای دریافت نکردند)، 2- دوره‌ی پیش از تمایز (از روز اول احتمال بارداری تا روز هشتم)، 3- دوره‌ی رویانی (از روز نهم تا شانزدهم) و 4- دوره جنینی (از روز بیستم تا بیست و هفتم) به مدت 8 روز انجام شد. بعد از تولد از نوزادان نر (سه روزه) نمونه‌برداری بیضه بهعمل آمد. نمونه‌ها جهت مطالعات بافت‌شناسی با روش هماتوکسیلین-ائوزین رنگ‌آمیزی و با میکروسکپ نوری بررسی شدند.نتایج: تزریق جنتامایسین به مادر باردار در مرحله‌ی پیش از تمایز جنینی موجب مجرادار شدن (کانالیزاسیون) طناب‌های بیضهای و تبدیل آنها به لولههای منی‌ساز در نوزاد شد. همچنین تزریق در دوره‌ی رویانی موجب افزایش قطر لولههای منی‌ساز شد، اما در نوزادان مادرانی که در دوره پیش از تمایز جنینی دارو دریافت کردند تغییراتی مشاهده نشد.نتیجه‌گیری: نتایج به دست آمده نشان داد که مصرف جنتامایسین جهت درمان عفونت‌های دوران بارداری، خصوصا در دوره های پیش از تمایز و رویانی بر مورفوژنز طناب‌های بیضهای جنین خرگوش مؤثر بوده و موجب بلوغ زودرس می‌شود.
