سعید دانش‌یار؛ امیر خسروی؛ فاطمه امید علی؛ سعید شوکتی بصیر
چکیده
هدف: مطالعات نشان دادهاند که آتوفاژی (فرایند خود تجزیهای وابسته به لیزوزوم) در بافت چربی افراد چاق دارای تغذیه پرچرب افزایش تنظیمی مییابد. پروتئینهای مرتبط به آتوفاژی یعنی ATG5و ATG7 در مراحل اولیه فرایند آتوفاژی نقش کلیدی ایفا میکنند. از طرف دیگر نشان داده شده است که تمرینات ورزشی ، بدعملکردی یا بدسازگاری بافت چربی، که در ...
بیشتر
هدف: مطالعات نشان دادهاند که آتوفاژی (فرایند خود تجزیهای وابسته به لیزوزوم) در بافت چربی افراد چاق دارای تغذیه پرچرب افزایش تنظیمی مییابد. پروتئینهای مرتبط به آتوفاژی یعنی ATG5و ATG7 در مراحل اولیه فرایند آتوفاژی نقش کلیدی ایفا میکنند. از طرف دیگر نشان داده شده است که تمرینات ورزشی ، بدعملکردی یا بدسازگاری بافت چربی، که در افراد چاق بروز مییابد، را از طریق سازوکارهای سلولی مختلف اصلاح میکنند. از این رو، این سوال مطرح میشود که آیا تمرینات ورزشی میتواند بیش تنظیمی آتوفاژی، که در بافت چربی افراد چاق و دارای تغذیه پرچرب بروز مییابد، را تعدیل نماید. بنابراین، هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر تمرین منظم ورزشی بر بیان ژنهای 5GTA و 7GTA در بافت چربی سفید موشهای دارای تغذیه پرچرب است. مواد و روشها: 12 سر موش سوری نر نژاد 6/LB57C با سن تقریبی چهار هفته و با وزن تقریبی 12 گرم از مرکز مطالعات تجربی و مقایسه‌ای دانشگاه علوم پزشکی ایران خریداری شدند. این موشها به صورت تصادفی در سه گروه؛ کنترل (هفت سر)، تغذیه پرچرب (هفت سر) و تمرین ورزشی –تغذیه پرچرب (هفت سر) جای گرفتند. موشهای گروه تغذیه پرچرب، بهمدت 21 هفته رژیم غذایی پرچرب (24 درصد) دریافت کردند. موشهای گروه تمرین ورزشی-تغذیه پرچرب، علاوه بر اینکه رژیم غذایی پرچرب دریافت میکردند، بهمدت شش هفته، تحت تمرین استقامتی تداومی بر روی نوارگردان قرار گرفتند. پس از پایان مداخله پژوهش، موشها بیهوش شدند و بافت چربی احشائی منطقه اپیدیدیمال برای اندازهگیری آزمایشگاهی با جراحی خارج شد. برای اندازهگیری بیان نسبی ژن های یعنی 5GTA و 7GTA از روش RCP-emiT laeR استفاده شد. داده های پژوهش از طریق آزمون تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی تحلیل آماری شدند. نتایج: دادههای این پژوهش نشان داد که بیان mRNAی ژنهای ATG5 و ATG7 در بافت چربی گروه تغذیه پرچرب در مقایسه با گروه کنترل بیش از دو برابر بیشتر بود (p<0.05). همچنین بیان mRNA ی این ژنها در گروه تغذیه پرچرب-تمرین ورزشی در قیاس با گروه کنترل بیشتر بود (10.0>p). مهمتر اینکه بیان ژن 7GTA در گروه تغذیه پرچرب-تمرین ورزشی در قیاس با گروه تغذیه پرچرب 5/1 برابر بیشتر بود (50.0>p). با این حال، بیان ژن 5GTA در گروه تغذیه پرچرب-تمرین ورزشی در قیاس با گروه تغذیه پرچرب تفاوت معنی دار نداشت (50.0<p). نتیجهگیری: نتایج این پژوهش دلالت بر این دارد که تغذیه پرچرب در طولانی مدت موجب افزایش بیان ژنهای عوامل دخیل در مرحله اولیه فرایند آتوفاژی (یعنی 5GTA و 7GTA) در بافت چربی سفید میشود و تمرین منظم ورزشی، افزایش بیان ژن 7GTA ناشی از تغذیه پرچرب را تقویت میکند، اما این تمرین، میزان بیان افزایش یافته 5GTA ناشی از تغذیه پرچرب را تغییر نمیدهد. بر این اساس میتوان استدلال کرد که توام شدن تمرین ورزشی و تغذیه پرچرب موجب تحریک بیشتر سازوکار آتوفاژی در بافت چربی سفید میشود که احتمالاً سازگاری مثبتی در جهت نمو بافت چربی باشد.
بابک امیرسرداری؛ عباس صارمی؛ محمد ملکی پویا
چکیده
هدف: هدف از این مطالعه بررسی تاثیر تمرین هوازی بر تغییرات قلبی متابولیکی و التهابی ناشی از سکته قلبی در موش صحرایی انجام شد.مواد و روشها: در این مطالعه تجربی، موشهای صحرایی نر نژاد ویستار دو ماهه سکته داده شدند و بهطور تصادفی بهدو گروه تقسیم شدند (هر گروه 11 سر): آنفارکتوس+بیتحرکی (MI+S) و آنفارکتوس+تمرین هوازی (MI+EX). پس از دوره ...
بیشتر
هدف: هدف از این مطالعه بررسی تاثیر تمرین هوازی بر تغییرات قلبی متابولیکی و التهابی ناشی از سکته قلبی در موش صحرایی انجام شد.مواد و روشها: در این مطالعه تجربی، موشهای صحرایی نر نژاد ویستار دو ماهه سکته داده شدند و بهطور تصادفی بهدو گروه تقسیم شدند (هر گروه 11 سر): آنفارکتوس+بیتحرکی (MI+S) و آنفارکتوس+تمرین هوازی (MI+EX). پس از دوره سازگاری، ایزوپروترنول (85 میلیگرم در کیلوگرم) بهصورت زیرجلدی و در فواصل 24 ساعته بهمدت 2 روز بهموشها تزریق شد. آسیب میوکارد ناشی از ایزوپروترنول با افزایش سطح سرمی تروپونین I قلبی و افزایش قطعه ST نشان داده شد. موشهای MI+EX برای یک دوره 10 هفته‌ای در شرایط دویدن روی تردمیل قرار گرفتند. 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین، یک نمونه وریدی برای تعیین پارامترهای متابولیک ازجمله آنتیژن کربوهیدراتی 125 و سیستاتین C جمعآوری شد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از آزمون تی مستقل استفاده شد (05/0>p).نتایج: همانطور که پیش بینی می‌شد، در گروه MI+S غلظت آنتیژن کربوهیدراتی 125 (03/0=p)، سیستاتین C (01/0=p) و تروپونین I (002/0=p) بالا بود. برخلاف گروه MI+S، در گروه MI+EX سطح آنتی ژن کربوهیدراتی 125 (01/0=p)، سیستاتین C (04/0=p) و آزمون ورزشی بیشینه تردمیل (01/0=p) بهبود یافت.نتیجهگیری: یافته‌های ما نشان می‌دهد که تمرین هوازی زود هنگام ممکن است در جلوگیری از تغییرات منفی در پارامترهای عملکردی، التهابی و متابولیکی مربوط به MI مفید باشد.
چکیده
هدف: ویتامین D نقش مهمی در درمان و پیشگیری از سندروم متابولیک دارد که ممکن است مزایای تمرین ورزشی را افزایش دهد. هدف این مطالعه تعیین اثرات 8 هفته تمرین هوازی با و بدون مکمل سازی ویتامین D بر شاخص‌های سندروم متابولیک در زنان کم تحرک بود.مواد و روشها: در این مطالعه نیمه تجربی با طرح پیش آزمون-پس آزمون، سی زن میانسال چاق (4/5±25/44 سال) ...
بیشتر
هدف: ویتامین D نقش مهمی در درمان و پیشگیری از سندروم متابولیک دارد که ممکن است مزایای تمرین ورزشی را افزایش دهد. هدف این مطالعه تعیین اثرات 8 هفته تمرین هوازی با و بدون مکمل سازی ویتامین D بر شاخص‌های سندروم متابولیک در زنان کم تحرک بود.مواد و روشها: در این مطالعه نیمه تجربی با طرح پیش آزمون-پس آزمون، سی زن میانسال چاق (4/5±25/44 سال) بهطور تصادفی به گروه‌های تمرین هوازی، تمرین هوازی بههمراه ویتامین D (50000 واحد در هفته) و کنترل (بدون تمرین) اختصاص داده شدند. برنامه تمرین هوازی 50 تا 60 دقیقه در روز، سه روز در هفته و برای 2 ماه بود. سطوح سرمی 25-هیدروکسی ویتامین D، ترکیب بدنی و شاخص‌های متابولیکی قبل و بعد از دوره تمرینی ارزیابی شدند.نتایج: مکمل سازی با ویتامین D، سطوح سرمی25-هیدروکسی ویتامین D را بهطور معنی‌دار افزایش داد (05/0>p ). تمرین هوازی موجب بهبود معنی‌دار (05/0>p ) در وزن بدن، دور کمر، HDL-کلسترول، گلوکز خون و شاخص مقاومت به انسولین شد. مکمل سازی با ویتامین D همراه با تمرین مقاومتی منجر به بهبود بیشتر در شاخص‌های آدیپوسیتی، HDL-کلسترول، LDL-کلسترول، کلسترول تام، تری گلیسرید، گلوکز خون و شاخص مقاومت به انسولین گردید (05/0>p ).نتیجه گیری: این نتایج پیشنهاد میکند که تمرین هوازی برای بهبود سلامت قلبی-متابولیکی زنان میانسال یک روش ایمن و موثر است. همچنین ترکیب کردن ویتامین D میتواند برخی اثرات مفید تمرین را در یک دوره دو ماهه افزایش دهد.
