چکیده
هدف: این مطالعه به ارزیابی اثرات تراتوژنیک جنتامایسین بر طنابهای بیضهای نوزادان خرگوش که مادران آنها در طی بارداری این دارو را دریافت کردند می پردازد.مواد و روشها: مطالعه تجربی حاضر بر روی 40 سر خرگوش 6 ماهه که در چهار گروه 10تایی (8 ماده، 2 نر) دستهبندی و با روش پلیگامی باردار شدند صورت گرفت. تزریق جنتامایسین با دوز 7/1 میلیگرم ...
بیشتر
هدف: این مطالعه به ارزیابی اثرات تراتوژنیک جنتامایسین بر طنابهای بیضهای نوزادان خرگوش که مادران آنها در طی بارداری این دارو را دریافت کردند می پردازد.مواد و روشها: مطالعه تجربی حاضر بر روی 40 سر خرگوش 6 ماهه که در چهار گروه 10تایی (8 ماده، 2 نر) دستهبندی و با روش پلیگامی باردار شدند صورت گرفت. تزریق جنتامایسین با دوز 7/1 میلیگرم بر کیلوگرم در عضلات سرینی خرگوشهای باردار بهترتیب در گروههای زیر: 1- (کنترل (که هیچ مادهای دریافت نکردند)، 2- دورهی پیش از تمایز (از روز اول احتمال بارداری تا روز هشتم)، 3- دورهی رویانی (از روز نهم تا شانزدهم) و 4- دوره جنینی (از روز بیستم تا بیست و هفتم) به مدت 8 روز انجام شد. بعد از تولد از نوزادان نر (سه روزه) نمونهبرداری بیضه بهعمل آمد. نمونهها جهت مطالعات بافتشناسی با روش هماتوکسیلین-ائوزین رنگآمیزی و با میکروسکپ نوری بررسی شدند.نتایج: تزریق جنتامایسین به مادر باردار در مرحلهی پیش از تمایز جنینی موجب مجرادار شدن (کانالیزاسیون) طنابهای بیضهای و تبدیل آنها به لولههای منیساز در نوزاد شد. همچنین تزریق در دورهی رویانی موجب افزایش قطر لولههای منیساز شد، اما در نوزادان مادرانی که در دوره پیش از تمایز جنینی دارو دریافت کردند تغییراتی مشاهده نشد.نتیجهگیری: نتایج به دست آمده نشان داد که مصرف جنتامایسین جهت درمان عفونتهای دوران بارداری، خصوصا در دوره های پیش از تمایز و رویانی بر مورفوژنز طنابهای بیضهای جنین خرگوش مؤثر بوده و موجب بلوغ زودرس میشود.