سیما مشایخ؛ حسین جلالی؛ مهناز آذرنیا
چکیده
هدف: هدف از انجام این پژوهش تجربی بررسی عوامل موثر ناباروری ترکیبات فیزالین بر روی دستگاه تناسلی موش ماده بالغ Balb/c است.مواد و روشها:. آزمایش فوق با تهیه عصاره آبی گیاه و انتخاب سه دوز 5/7 گرم بر کیلوگرم، 9 گرم بر کیلوگرم و 15 گرم بر کیلوگرم انجام گرفت، همزمان با گروههای تجربی، بهگروه سم آب مقطر تزریق و گروه کنترل نیز بهشکل ...
بیشتر
هدف: هدف از انجام این پژوهش تجربی بررسی عوامل موثر ناباروری ترکیبات فیزالین بر روی دستگاه تناسلی موش ماده بالغ Balb/c است.مواد و روشها:. آزمایش فوق با تهیه عصاره آبی گیاه و انتخاب سه دوز 5/7 گرم بر کیلوگرم، 9 گرم بر کیلوگرم و 15 گرم بر کیلوگرم انجام گرفت، همزمان با گروههای تجربی، بهگروه سم آب مقطر تزریق و گروه کنترل نیز بهشکل دست نخورده نگهداری شد. جهت بررسی مراحل مختلف سیکل استروس اسمیر واژن تهیه میشد. یک ساعت بعد از آخرین تزریق از موشها خونگیری و سپس بهوسیله کلروفرم کشته و رحم و تخمدان آنها جهت مطالعات بافتشناسی آماده شدند.نتایج: بررسیهای آماری نشان داد که تزریق عصاره با دوز 5/7 گرم بر کیلوگرم موجب کاهش استروژن و برگشت 33 درصد باروری درموشها میشد. همچنین در دوز 9 گرم بر کیلوگرم ابتدا همه موشها نابارور ولی بعد از گذشت یک ماه از آخرین تزریق 5/16 درصد موشها برگشت باروری و افزایش معنیدار پروژسترون را نشان دادند.نتیجه‌گیری: طبق نتایج بهدست آمده احتمالا بهعلت آنکه فیزالینها دارای ساختمان شبه استروئیدی هستند، گیرنده توسط فیزالین اشغال و می‌تواند موجب بینظمی در رشد و نمو اووسیت، سلول‌های بافت رحم و تخمدان و ناباروری شود.
چکیده
هدف: دیابت، بهعنوان یک اختلال متابولیک، دستگاه‌های مختلف از جمله اندام‌های دستگاه تولیدمثل را تحت تاثیر قرار می‌دهد. در این مطالعه اثرات هیپرگلیسمی و انسولین‌تراپی بر دوره استروس، ساختار رحم و سطوح هورمون‌های هیپوفیزی و تخمدانی در موش صحرایی مورد بررسی قرار گرفت.مواد و روش: این تحقیق برروی 4 گروه (6n=) از موش‌های صحرایی ماده ...
بیشتر
هدف: دیابت، بهعنوان یک اختلال متابولیک، دستگاه‌های مختلف از جمله اندام‌های دستگاه تولیدمثل را تحت تاثیر قرار می‌دهد. در این مطالعه اثرات هیپرگلیسمی و انسولین‌تراپی بر دوره استروس، ساختار رحم و سطوح هورمون‌های هیپوفیزی و تخمدانی در موش صحرایی مورد بررسی قرار گرفت.مواد و روش: این تحقیق برروی 4 گروه (6n=) از موش‌های صحرایی ماده بالغ کنترل، هیپرگلیسمی، هیپرگلیسمی تحت تیمار با انسولین (انسولین) و شم (تزریق بافر سیترات بهعنوان حلال استرپتوزوتوسین) انجام شد. القای هیپرگلیسمی توسط استرپتوزوتوسین (60 میلیگرم بر کیلوگرم بهصورت داخل صفاقی) و تیمار انسولین (IU/kg20) بهصورت روزانه انجام شد. در طول دوره آزمایش (36 روز)، تغییرات سیکل جنسی حیوان‌ها (تست اسمیر واژینال) بررسی و در روز 36 پس از خونگیری (جهت سنجش سطوح LH، FSH، استروژن و پروژسترون) شاخ راست رحم خارج، وزن و 3/1 میانی آن، مورد بررسی هیستولوژیک و هیستومتریک قرار گرفت.نتایج: در مقایسه با گروه کنترل و گروه انسولین، در گروه هیپرگلیسمیک علاوه بر آنکه وزن بدن، وزن و حجم رحم، حجم و ضخامت اندومتر و میومتر بهطور معنی‌داری (001/0p <) کاهش و سطح پروژسترون بطور معنی‌داری (001/0p <) افزایش یافت، اتساع عروقی و نفوذ سلول‌های التهابی نیز مشاهده شد. بین گروه کنترل و گروه تیمار با انسولین تفاوت معنی‌داری در متغیرهای بالا، مشاهده نشد.نتیجه‌گیری: کاهش انسولین، استرس اکسیداتیو ناشی از هیپرگلیسمی، و اختلال احتمالی در محور هیپوتالاموس-هیپوفیز-گناد (HPG)، رحم حیوانات هیپرگلیسمیک را به شدت تحت تاثیر قرار می‌دهد. انسولین‌تراپی احتمالا بهصورت مستقیم و یا از طریق اصلاح محور HPG و اختلالات متابولیک، می‌تواند به میزان زیادی از اختلالات رحمی ناشی هیپرگلیسمی بکاهد.
