فریبا محمدی فر؛ محمد مقدم
چکیده
هدف: هدف از این مطالعه بررسی تلقیح دو گونه قارچ مایکوریزا بر برخی خصوصیات رشدی، درصد همزیستی،فعالیت آنزیمهای آنتی‌اکسیدانتی و شاخص خطر و سلامت گشنیز تحت تنش فلز سنگین کادمیوم است.مواد و روشها: این تحقیق بهصورت گلدانی در گلخانه تحقیقاتی گروه علوم باغبانی و مهندسی فضای سبز دانشگاه فردوسی مشهد در سال 1397 بهصورت فاکتوریل ...
بیشتر
هدف: هدف از این مطالعه بررسی تلقیح دو گونه قارچ مایکوریزا بر برخی خصوصیات رشدی، درصد همزیستی،فعالیت آنزیمهای آنتی‌اکسیدانتی و شاخص خطر و سلامت گشنیز تحت تنش فلز سنگین کادمیوم است.مواد و روشها: این تحقیق بهصورت گلدانی در گلخانه تحقیقاتی گروه علوم باغبانی و مهندسی فضای سبز دانشگاه فردوسی مشهد در سال 1397 بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با 2 فاکتور و در 3 تکرار انجام شد. فاکتور اول نیترات کادمیوم در 4 سطح 0، 20، 40 و80 میلیگرم در کیلوگرم خاک و فاکتور دوم قارچ مایکوریزا در 3 سطح عدم تلقیح باقارچ و تلقیح با قارچهایGlomus mosseae و Glomus intraradices بود.نتایج: نتایج نشان داد که با افزایش غلظت کادمیوم مقادیر زیست توده تر اندام هوایی، سطح برگ، تعداد بذر، وزن هزار دانه، درصد همزیستی، پروتئین محلول، فعالیت آنزیمهای کاتالاز، آسکوربات پراکسیداز، گایکول پراکسیداز، پلیفنول اکسیداز در گیاه گشنیز بهطور معنی‌داری کاهش پیدا کرد؛ ولی مقادیر مالوندیآلدئید و شاخص خطر و سلامت افزایش یافت. درحالیکه کاربرد قارچهای مایکوریزا توانست اثرات زیان‌بار کادمیوم را در گیاه کاهش دهد، بهطوریکه باعث کاهش 1/47 درصدی شاخص خطر و سلامت و 2/17 درصدی مالوندیآلدئید در گیاه شدند.نتیجهگیری: براساس دستآوردهای این پژوهش در شرایط تنش فلز سنگین کادمیوم استفاده از قارچهای مایکوریزا تاثیر بهسزایی در بهبود اثرات مضر کادمیوم در گیاه گشنیز داشت، بهطوریکه باعث اصلاح شاخص خطر و سلامت برای مصرفکنندگان شد و استفاده از قارچهای مایکوریزا به‌عنوان راهکاری مدیریتی در مناطق آلوده به این فلز سنگین توصیه می‌شود.
