بنت الهدا علیزاده؛ علی صالح زاده؛ نجمه رنجی؛ امیر آراسته
چکیده
هدف: اثرات سمیتی مواجهه با کادمیوم عمدتا ناشی از تولید رادیکالهای آزاد اکسیژن، کاهش آنتیاکسیدانتهای سلولی و بروز استرس اکسیداتیو است که میتواند منجر به تخریب اجزای سلولی، آسیب به DNA، آپوپتوزیس و در نهایت آسیبهای بافتی شود. در این مطالعه به بررسی اثرات محافظتی N-استیل سیستئین، به عنوان یک ماده دارای خواص آنتیاکسیدانتی، ...
بیشتر
هدف: اثرات سمیتی مواجهه با کادمیوم عمدتا ناشی از تولید رادیکالهای آزاد اکسیژن، کاهش آنتیاکسیدانتهای سلولی و بروز استرس اکسیداتیو است که میتواند منجر به تخریب اجزای سلولی، آسیب به DNA، آپوپتوزیس و در نهایت آسیبهای بافتی شود. در این مطالعه به بررسی اثرات محافظتی N-استیل سیستئین، به عنوان یک ماده دارای خواص آنتیاکسیدانتی، در موشهای ویستار مواجهه یافته با کادمیوم از طریق بررسی بافتشناسی کبد و سنجش بیان ژنهای مؤثر در آپوپتوزیس و تکثیر سلولی پرداخته شد. مواد و روش ها: موشهای با وزن تقریبی 150-200 گرم در سه تیمار شامل، G1) تیمار شاهد، G2) تیمار دریافتکننده کادمیوم، و G3) تیمار دریافتکننده همزمان کادمیوم و N-استیل سیستئین دستهبندی شدند و بهمدت چهار هفته از مواد مورد نظر دریافت کردند. سپس نمونهبرداری از بافت کبد بهمنظور بررسی هیستوپاتولوژی و بررسی بیان ژنهای eif4e و mad1 صورت پذیرفت. نتایج: مواجهه با کادمیوم باعث ایجاد آسیبهای جدی در بافت کبد موش شد که شامل پرخونی رگ مرکزی، افزایش تعداد سلولهای التهابی و وجود التهاب در پارانشیم کبد بود، درحالیکه استفاده از N-استیل سیستئین موجب کاهش چشمگیر آسیبهای مذکور گردید. همچنین، استفاده از N-استیل سیستئین سبب کاهش چشمگیر بیان ژنهای eif4e و mad1 به میزان 14/2 و 27/2 برابر شد. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه پیشنهاد میکند که N-استیل سیستئین بهعنوان یک ماده آنتیاکسیدانت میتواند نقش مهمی در برابر آسیبهای بافتی ناشی از استرس اکسیداتیو و جلوگیری از القای آپوپتوزیس سلولی داشته باشد.
مهدی نظری؛ حسین دقیقکیا؛ ابوذر نجفی
چکیده
هدف: این پژوهش بهمنظوره بررسی اثرات حفاظتی افزودن سطوح مختلف ویتامین A بهرقیقکننده اسپرم قوچ طی نگهداری اسپرم تا زمان تعادل و قبل از انجماد در دمای سردسازی و انجماد و یخگشایی بود.مواد و روشها: در این مطالعه، نمونههای اسپرم از 4 راس قوچ، بهوسیله واژن مصنوعی جمعآوری شد، پس از ارزیابی اولیه، نمونهها در صورت نرمال ...
بیشتر
هدف: این پژوهش بهمنظوره بررسی اثرات حفاظتی افزودن سطوح مختلف ویتامین A بهرقیقکننده اسپرم قوچ طی نگهداری اسپرم تا زمان تعادل و قبل از انجماد در دمای سردسازی و انجماد و یخگشایی بود.مواد و روشها: در این مطالعه، نمونههای اسپرم از 4 راس قوچ، بهوسیله واژن مصنوعی جمعآوری شد، پس از ارزیابی اولیه، نمونهها در صورت نرمال بودن باهم مخلوط شده و پس از رقیقسازی سطوح 5، 10، 15 و 20 میکرومول ویتامین A به نمونهها افزوده شده و نمونهها پس از 2 ساعت سردسازی، منجمد شدند. فرآسنجههای تحرک، زندهمانی، سلامت غشای پلاسمایی و ریختشناسی اسپرم در دو مرحله (قبل از انجماد و بعد از انجماد) و همچنین میزان مالوندیآلدهید بعد از انجماد و یخگشایی اندازهگیری شد.نتایج: نتایج بهدست آمده نشان داد که افزودن سطوح مختلف ویتامین A بهمحیط رقیق کننده طی سردسازی تاثیر معنیداری روی فراسنجههای مورد ارزیابی نداشت (05/0>p)، نتایج بعد از انجماد نشان داد افزودن سطح 15 میکرومول باعث افزایش تحرککل (TM)، تحرک پیشرونده (PM)، سرعت اسپرم در خط مستقیم (VAP) و سرعت در مسیر مستقیم اسپرم (VSL) شد (05/0>p). در رابطه با سلامت غشا، و زندهمانی، سطح 15 میکرومول سبب افزایش معنیدار شد و در همین سطح کاهش میزان اسپرمهایی با ریختشناسی ناسالم و میزان مالوندیآلدهید نسبت به گروه کنترل مشاهده شد (05/0>p).نتیجهگیری: باتوجه بهنتایج حاصل، افزودن سطوح مختلف ویتامین A، سطح 15 میکرومول توانست بهترین عملکرد را در بهبود فراسنجههای مورد ارزیابی داشته باشد و تنشهای اکسیداتیو را طی انجماد و یخگشایی کاهش بدهد.
مهری عسکری؛ سید مهدی طالبی؛ معصومه شفیعی گواری
چکیده
هدف: هدف از این مطالعه بررسی اثر برهمکنش تلقیح باکتریایی و تیمار آهن (نانو و کلاتآهن) بر خصوصیات فیزیولوژیکی یونجه میباشد.مواد و روشها: در این مطالعه اثرات تلقیح Rhizobium melilotiسویه استاندارد، غلظتهای مختلف آهن (کلات آهن، ٠، ٥، ۱٠، ٢٠ و ٢٥ میکرومولار نانو ذرات اکسیدآهن) و اثر متقابل تلقیح باکتریایی و تیمار آهن بهمدت ٤٥ روز بر ...
بیشتر
هدف: هدف از این مطالعه بررسی اثر برهمکنش تلقیح باکتریایی و تیمار آهن (نانو و کلاتآهن) بر خصوصیات فیزیولوژیکی یونجه میباشد.مواد و روشها: در این مطالعه اثرات تلقیح Rhizobium melilotiسویه استاندارد، غلظتهای مختلف آهن (کلات آهن، ٠، ٥، ۱٠، ٢٠ و ٢٥ میکرومولار نانو ذرات اکسیدآهن) و اثر متقابل تلقیح باکتریایی و تیمار آهن بهمدت ٤٥ روز بر گیاه یونجه در قالب آزمایشات فاکتوریل در یک طرح کاملا تصادفی در سه تکرار مطالعه شده است. صفات مورد ارزیابی شامل شاخصهای رشد، مقدار رنگیزههای فتوسنتزی، پروتئین، پرولین، فعالیت آنتیاکسیدانتها، درصد فعالیت بازدارندگی رادیکال دیفنیلپیکریلهیدرازیل (DPPH) و مقدار عناصر بودند.نتایج: تلقیح ریزوبیومی بهتنهایی اثرات سودمندی بر رشد یونجه نشان داد و باعث افزایش پارامترهای رشد، رنگیزهها، میزان پروتئین و جذب پتاسیم و فسفر شد اما بر مقدار پرولین و آنتیاکسیدانتها اثری نداشت. تیمار آهن بر پارامترهای رشد، رنگیزهها، میزان پروتئین و جذب عناصر اثر مثبت داشت. بیشترین شاخصهای رشد در غلظت 25 میکرومولار نانوآهن مشاهده شد. بیشترین مقدار پرولین و فعالیت آنتیاکسیدانتی در شاهد (μM 0 نانوآهن) سنجش شد. از اینرو این غلظت برای گیاه یونجه تنش محسوب میشود. اثرات منفی ناشی از تیمار 0 میکرومولار نانوآهن بر گیاه یونجه تلقیحیافته با ریزوبیوم ملیلوتی کاهش یافت. در واقع ریزوبیوم با کاهش شرایط تنش باعث افزایش مقاومت گیاهان تلقیحیافته میشود.نتیجهگیری: همزیستی ریزوبیوم-یونجه همراه با نانوکود آهن علاوه بر افزایش رشد گیاه میتواند باعث افزایش مقاومت گیاه نسبت به تنشها شود. بیشترین مقدار پارامترهای رشد، رنگیزهها و پروتئین در گیاهان تلقیحیافته با ریزوبیوم ملیلوتی و 10 میکرومولار نانوآهن اندازهگیری شد.