فائزه آراسته؛ محمد مقدم؛ عبدالله قاسمی پیربلوطی
چکیده
هدف: در این مطالعه تاثیر محلولپاشی سطوح مختلف پوترسین بر صفات فیزیولوژیکی، بیوشیمیایی و میزان اسانس گیاه جعفری مکزیکی (Tagetes minuta L.) تحت تنش خشکی مورد بررسی قرار گرفت.مواد و روشها: آزمایش بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار و در شرایط گلخانهای اجرا شد. فاکتور اول تنش خشکی در سه سطح (75، 50 و 25 درصد ظرفیت زراعی) ...
بیشتر
هدف: در این مطالعه تاثیر محلولپاشی سطوح مختلف پوترسین بر صفات فیزیولوژیکی، بیوشیمیایی و میزان اسانس گیاه جعفری مکزیکی (Tagetes minuta L.) تحت تنش خشکی مورد بررسی قرار گرفت.مواد و روشها: آزمایش بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار و در شرایط گلخانهای اجرا شد. فاکتور اول تنش خشکی در سه سطح (75، 50 و 25 درصد ظرفیت زراعی) و فاکتور دوم محلولپاشی پوترسین در چهار سطح (0، 5/0، 1 و 2 میلیمولار) بود. تعداد 4 نشا در هر گلدان کاشته شد. اعمال تنش در موقعیکه ارتفاع گیاهان بهحدود 25 سانتیمتر رسید انجام شد. محلولپاشی پوترسین یک هفته قبل از گلدهی و با فاصله زمانی هر 7 روز یکبار تا مرحله 80 درصد گلدهی انجام شد.نتایج: نتایج نشان داد محلولپاشی 2 میلیمولار پوترسین از سایر غلظتها موثرتر واقع شد و توانست اثرات مضر تنش خشکی را تا حد زیادی در این گیاه کاهش دهد. با افزایش خشکی همچنین فعالیت آنتی اکسیدانتی، فنل کل، پرولین و نشت الکترولیت افزایش یافت و در مقابل از محتوای نسبی آب برگ، رنگیزههای فتوسنتزی و پروتئین محلول کاسته شد. خشکی همچنین باعث افزایش فعالیت آنزیمهای آنتی اکسیدانتی گایاکول پراکسیداز (GPX) و پلیفنلاکسیداز (PPO) و میزان مالوندیآلدئید در این گیاه شد. با افزایش تنش خشکی تا سطح 50 درصد ظرفیت زراعی و محلولپاشی 1 میلیمولار پوترسین میزان اسانس جعفری مکزیکی افزایش یافت، در صورتیکه در شرایط تنش شدید (25 درصد ظرفیت زراعی) از میزان آن کاسته شد. پوترسین از طریق القا مقاومت به خشکی باعث کاهش فعالیت آنزیمهای آنتی اکسیدانتی و میزان مالوندیآلدئید شد.نتیجهگیری: استفاده از پوترسین موجب القا مقاومت به تنش خشکی در گیاه جعفری مکزیکی شد و بهکارگیری غلطت 2 میلیمولار آن میتواند موثر و قابل توصیه میباشد.
علی ریاحی مدوار؛ مهشید قاضیزاده احسایی؛ فرشته جدید بنیاد؛ احسان نصیریفر
چکیده
هدف: ارزیابی تاثیر نانوذره اکسید روی در مقایسه با اثرات فرم بالک آن بر فعالیت آنزیم پراکسیداز، بیان ژن پراکسیداز، محتوای پرولین و بیان ژن آنزیم 1-پرولین-5-کربوکسیلات سنتتاز (P5CS) در گیاهچههای ازمک.مواد و روشها: گیاهچههای ازمک با سه تکرار مستقل و در قالب طرح کاملاً تصادفی بمدت 7 روز در حضور غلظتهای مختلف این ذرات رشد کردند، ...
بیشتر
هدف: ارزیابی تاثیر نانوذره اکسید روی در مقایسه با اثرات فرم بالک آن بر فعالیت آنزیم پراکسیداز، بیان ژن پراکسیداز، محتوای پرولین و بیان ژن آنزیم 1-پرولین-5-کربوکسیلات سنتتاز (P5CS) در گیاهچههای ازمک.مواد و روشها: گیاهچههای ازمک با سه تکرار مستقل و در قالب طرح کاملاً تصادفی بمدت 7 روز در حضور غلظتهای مختلف این ذرات رشد کردند، سپس پارامترهای مذکور اندازهگیری شدند.نتایج: درحالیکه فعالیت آنزیم پراکسیداز در تیمار با ذرات نانو و بالک بهترتیب در حضور غلظتهای بالاتر از 50 و 100 میلیگرم بر لیتر نسبت به نمونه شاهد بهطور معنیداری افزایش نشان داد، بیان ژن پراکسیداز در آنها مشابه نمونه شاهد بود. از طرف دیگر، محتوای پرولین گیاهچههای تیمار شده، هماهنگ با افزایش غلظت نانوذره در محیط در مقایسه با نمونه شاهد بهطورمعنیداری افزایش یافت، درحالیکه تفاوت معنیداری در بیان ژن P5CS در تیمارهای مختلف نسبت به نمونه شاهد مشاهده نشد. در گیاهچههای تیمار شده با فرم بالک، محتوای این اسیدآمینه تا غلظت 100 میلیگرم بر لیتر بهطور معنیداری افزایش و در غلظتهای بالاتر از 250 میلیگرم بر لیتر بهصورت معنیداری نسبت به نمونه شاهد کاهش نشان داد. بیان ژن P5CS درگیاهچههای تیمار شده با فرم بالک نیز تا غلظت 500 میلیگرم بر لیتر مشابه نمونه شاهد بود و در حضور بالاترین غلظت این ذره بهصورت معنیداری کاهش نشان داد.نتیجه گیری: از مجموع نتایج چنین بهنظر میرسد که نانوذره اکسید روی نسبت به فرم بالک تاثیر کمتری بر پارامترهای ذکر شده داشته است که احتمالا بهدلیل آزاد شدن کمتر یون روی تحت این شرایط باشد.
محمدرضا امیرجانی؛ مهری عسکری؛ فاطمه عسکری
چکیده
هدف: این تحقیق بهمنظور مطالعه تاثیر غلظتهای مختلف نانوذرات اکسیدروی بر روی برخی شاخصهای رشدی، مقدار پرولین، آلکالوئیدها و همچنین تغییرات فعالیت برخی آنزیمهای آنتی اکسیدانی انجام گرفت. موادوروشها: آزمایش در شرایط کشت گلخانه، بهصورت کاملا تصادفی با 3 تکرار طراحی شد. گیاهان در معرض غلظتهای مختلف2، 4، 5، 10و 15میکرومولار ...
بیشتر
هدف: این تحقیق بهمنظور مطالعه تاثیر غلظتهای مختلف نانوذرات اکسیدروی بر روی برخی شاخصهای رشدی، مقدار پرولین، آلکالوئیدها و همچنین تغییرات فعالیت برخی آنزیمهای آنتی اکسیدانی انجام گرفت. موادوروشها: آزمایش در شرایط کشت گلخانه، بهصورت کاملا تصادفی با 3 تکرار طراحی شد. گیاهان در معرض غلظتهای مختلف2، 4، 5، 10و 15میکرومولار از نانوکود اکسیدروی قرار گرفتند و تاثیر این غلظتها بر روی گیاه، با گیاه شاهد که از محلول غذایی کامل که حاوی سولفات روی است مقایسه شد. همچنین بهمنظور بررسی علائم کمبود روی، از غلظت صفر میکرومولار استفاده شد. نتایج: تیمار گیاه با نانواکسیدروی در غلظت 2 سبب افزایش و در غلظتهای بالاتر از 2 میکرومولار بهطور معنیداری سبب کاهش در وزن تر و خشک و طول ریشه شدند. فعالیت آنزیمهای آنتیاکسیدانی در گیاهان تیمار شده با نانو اکسید روی نسبت به گیاه کنترل با افزایش غلظت نانواکسیدروی در محلول غذایی افزایش یافت. همچنین مقدار پرولین و آلکالوئیدهای کل با افزایش شدت تنش در گیاه افزایش یافت. نتیجهگیری: با افزایش غلظت نانو اکسیدروی جذب روی در مقیاس نانو بیشتر صورت گرفته است. بهدلیل سمیت ایجاد شده، شاخصهای رشدی گیاه کاهش یافته و تنش اکسیداتیو در گیاه القا شده است. گیاه برای مبارزه با رادیکالهای آزاد تولید شده فعالیت آنزیمهای آنتیاکسیدانی خود را افزایش داده است. همچنین میزان پرولین نیز که به هنگام تنش در گیاهان افزایش مییابد، افزایش یافت.