نکیسا قمری؛ مهران رادک؛ سجاد سی‌سخت‌نژاد
چکیده
هدف: امروزه توجه زیادی به اثرات عوامل طبیعی بر فرآیندهای فیزیولوژیک و پاتولوژیک در بدن انسان می‌شود. در این ارتباط، کمبود اکسیژن (هایپوکسی) یکی از فاکتورهای زیستی حیاتی دخیل در انواع فرآیندهای فیزیولوژیک مانند ترمیم زخم و نیز فرآیندهای پاتولوژیک مانند سرطان است. همچنین، امروزه یافتن ترکیبات طبیعی مؤثر بر رفتارها و عملکردهای سلولهای ...
بیشتر
هدف: امروزه توجه زیادی به اثرات عوامل طبیعی بر فرآیندهای فیزیولوژیک و پاتولوژیک در بدن انسان می‌شود. در این ارتباط، کمبود اکسیژن (هایپوکسی) یکی از فاکتورهای زیستی حیاتی دخیل در انواع فرآیندهای فیزیولوژیک مانند ترمیم زخم و نیز فرآیندهای پاتولوژیک مانند سرطان است. همچنین، امروزه یافتن ترکیبات طبیعی مؤثر بر رفتارها و عملکردهای سلولهای بسیار مهم می‌باشد. تیموکوئینون یک ترکیب طبیعی مشتق شده از برخی گیاهان مانند سیاه دانه است. این ترکیب دارای اثرات بیوفارماکولوژیک بسیار زیادی، شامل اثرات ضد باکتری، ضد اکسیدانی، ضد التهاب، ضد دیابت، ضد پیری، ضد سرطان و غیره است. با توجه به خواص بیوفارماکولوژیک تیموکوئینون و اهمیت هایپوکسی به‌عنوان یک فاکتور مهم موثر بر فرآیندهای فیزیولوژیک و پاتولوژیک، این مطالعه به‌منظور بررسی اثر همزمان تیموکوئینون و کلرید کبالت (II) بر سرطان سینه و ترمیم زخم از طریق ارزیابی بیان ژن‌های SOX2، CDK4،c-MET و DNMT1 در یک رده سلولی سرطان سینه (MCF7) و یک رده سلولی فیبروبلاستی طبیعی (HDF) طراحی شد. مواد و روشها: در مطالعه حاضر، پس از کشت رده‌های سلولی MCF7 و HDF، هر یک از سلول‌ها به دو گروه تقسیم شدند. گروه تیمار که به‌طور همزمان با غلظت ng/ml 500 از تیموکوئینون و Mμ 100 از کلرید کبالت (II) و گروه کنترل که صرفاً تحت تیمار با کلرید کبالت (II) به‌مدت 24 ساعت قرار گرفتند. پس از گذشت زمان انکوباسیون، استخراج RNA کل، تیمار DNase I، سنتز cDNA و در نهایت بررسی بیان ژن‌های هدف در سطح mRNA با روش Real-time PCR انجام شد. در این مطالعه برای تعیین میزان تغییرات بیان ژن‌ها، از روش آستانه‌ی نسبی و برای بررسی معنادار بودن تغییرات بیان زن‌ها در نمونه های تیمار نسبت به کنترل، از نرم‌افزار SPSS و روش آماری Student’s t-test استفاده شد. نتایج: نتایج نشان داد که تیمار همزمان سلولهای MCF7 با تیموکوئینون و کلرید کبالت (II) باعث کاهش معنی‌دار (P < 0.05) بیان ژن‌های CDK4، c-MET و DNMT1به ترتیب در حدود 35/4، 89/1 و 08/2 برابر، نسبت به گروه کنترل می‌شود. با این حال، تیمار سلولهای MCF7 باعث افزایش محدود بیان SOX2 در حدود 14/1 برابر شد، که با توجه به سطح معناداری بزرگتر مساوی 5/1، کاهش بیان آن معنادار نبود. همچنین، تیمار همزمان سلولهای HDF با تیموکوئینون و کلرید کبالت (II) باعث افزایش معنی‌دار بیان ژن c-MET در حدود 86/1 شد. به‌علاوه، تیمار سلولهای HDF باعث افزایش محدود بیان CDK4 در حدود 26/1 برابر شد، که با توجه به سطح معناداری بزرگتر مساوی 5/1، کاهش بیان آن معنادار نبود. همچنین، بیان ژن‌های SOX2 و DNMT1 در مقایسه گروه تیمار نسبت به گروه کنترل به ترتیب در حدود 28/1 و 32/1 برابر کاهش بیان داشته است که با توجه به سطح معناداری بزرگتر مساوی 5/1، کاهش بیان هیچ‌کدام معنادار نبوده است. نتیجه‌گیری: در مجموع میتوان نتیجه گرفت که تیموکوئینون تحت شرایط هایپوکسی ناشی از کلرید کبالت (II) از طریق مهار بیان ژن‌های دخیل تکثیر و مهاجرت ممکن است باعث مهار سرطان سینه شود. همچنین، با توجه به نقش مهم فیبروبلاست‌ها در فرآیند ترمیم زخم، تیموکوئینون ممکن است تحت شرایط هایپوکسی از طریق افزایش پتانسیل مهاجرت سلولهای فیبروبلاستی به ترمیم زخم کمک نمایید.
معصومه ستاری وند؛ رضا محمدزاده
چکیده
هدف: در دهه‌های گذشته تلاش های زیادی با هدف جستجوی ابزارهای جدید جهت درمان سرطان صورت گرفته است. در این راستا، کشف، بررسی و کاربرد تکنیکهای مرتبط با RNA های مداخله‌گر کوچک (siRNA) یکی از قابل توجه‌ترین پیشرفتها در زمینه شناسایی و درمان سرطان بوده است. RNA مداخله گر کوچک که گاهی به‌عنوان RNA مداخله گر کوتاه یا RNA خاموش کننده نیز ...
بیشتر
هدف: در دهه‌های گذشته تلاش های زیادی با هدف جستجوی ابزارهای جدید جهت درمان سرطان صورت گرفته است. در این راستا، کشف، بررسی و کاربرد تکنیکهای مرتبط با RNA های مداخله‌گر کوچک (siRNA) یکی از قابل توجه‌ترین پیشرفتها در زمینه شناسایی و درمان سرطان بوده است. RNA مداخله گر کوچک که گاهی به‌عنوان RNA مداخله گر کوتاه یا RNA خاموش کننده نیز شناخته می‌شود، معمولا 21 جفت باز طول دارد و با تجزیه mRNA پس از رونویسی، با بیان ژن‌های خاص با توالی‌های نوکلئوتیدی مکمل تداخل می‌کند و از ترجمه جلوگیری می‌کند. مطالعات بسیاری نشان داده‌اند که siRNA ها بر تنظیم بیان برخی ژن‌ها که در سرطان‌ها نقش دارند تاثیرگذار می‌باشند. siRNA ها بر فاکتورهای رونویسی Snailکه در تهاجم و متاستاز سلولهای سرطانی و miR-143 که در پاتوژنز سرطان‌ها نقش مهمی دارند موثر هستند. miRNA ها همراه با عوامل رونویسی میتوانند مسیرهای بیولوژیکی دخیل در سرطان‌زایی را مختل کنند. حال آنکه ، اثر دقیق ها siRNA بر بیان ژن‌های snail1 و miRNA-143 در سلولهای سرطانی سینه کاملا روشن نیست. بر این اساس مطالعه حاضر به بررسی اثراتsiRNA بر snail1 و miRNA-143 بر سلولهای سرطان سینه پرداخته است.مواد و روشها: در این تحقیق تجربی-آزمایشگاهی سلولهای سرطانی سینه رده MDA-MB-468 انستیتو پاستور ایران خریداری شدند. سلول‌ها در محیط کشت RPMI-1640 حاوی 10% FBS کشت داده شدند. جهت تیمار سلولهای سرطانی با siRNA اختصاصی، کیت ژن Snail1(Santacruz biotechnology California, USA) مورد استفاده قرار گرفت. سلول‌ها به دو گروه کنترل (عدم تیمار) و سلولهای تیمار شده (ترانسفکت شده با siRNA) تقسیم‌بندی شدند. به‌منظور مشخص کردن زمان موثر، سلول ها تحت تاثیر دوز 60پیکومول siRNA به‌مدت 24، 48 و 72 ساعت قرار گرفتند. پس از بررسی بیان ژن و به‌دست آمدن زمان موثر در ادامه به‌منظور به‌دست آوردن دوز موثر سلول‌ها با سه دوز 40، 60 و 80 پیکومول تیمار شدند. از ژن بتا اکتین به‌عنوان ژن کنترل داخلی استفاده شد. مورفولوژی سلولهای متاستاتیک MDA-MB-468 با استفاده از میکروسکوپ نوری قبل و بعد از ترانسفکت ژن اختصاصی مورد بررسی قرار گرفتند. تکثیر سلول‌ها با رنگ آمیزی تریپان بلو بررسی شد. سطح بیان ژن snail1 و miR-143 توسط qRT-PCR ارزیابی شد. داده‌ها با استفاده از آزمون تی – تست تجزیه و تحلیل شدند.نتایج: در این مطالعه در سلولهای سرطانی سینه رده MDA-MB-468 سطح نسبی بیان ژن Snail1 در زمان موثر 48 ساعت و در مواجهه با دوز موثر 60 پیکومول دچار کاهش معنی‌داری شد (P <0.0001). اما ناک داون ژن Snail1 توسط siRNA اختصاصی در سلولهای سرطانی رده MDA-MB-468درمواجهه با دوز موثر60 پیکومول و زمان موثر 48 ساعت سبب افزایش سطح بیان نسبی ژن miR-143 در مقایسه با گروه کنترل شد (P <0.0001). همچنین میزان رشد سلولهای سرطانی MDA-MB-468با ناک داون ژن Snail1 کاهش پیدا کرد.نتیجه گیری: نتایج حاصل از این پژوهش نشان دادند که ترانسفکت سلولهای سرطان سینه رده MDA-MB-468 توسط siRNA اختصاصی با اثرات کاهشی و افزایشی که بر سطح بیان ژن Snail1 و ژن miR-143 داشته است می‌تواند به‌طور موفقیت آمیزی سبب کاهش تکثیر و تهاجم سلولهای سرطان سینه می‌شود.
سمیرا زمانی؛ فرشته قندهاری؛ مهنوش فاطمی؛ ملاحت رضایی
چکیده
هدف: این مطالعه به بررسی اثرات ضدسرطانی ساکارومایسس بولاردی وساکارومایسس بولاردی غنیشده با نانواکسید سلنیوم بر سلولهای سرطان پستان القا شده در رت توسط کارسینوژن 7-12 دیمتیل بنزا آنتراسن پرداخته است.مواد و روشها: سرطان سینه با تزریق کارسینوژن به نوک سینه رتهای ماده القا شد. بعد از رسیدن تومورها بهسایز 10 میلیمتر ...
بیشتر
هدف: این مطالعه به بررسی اثرات ضدسرطانی ساکارومایسس بولاردی وساکارومایسس بولاردی غنیشده با نانواکسید سلنیوم بر سلولهای سرطان پستان القا شده در رت توسط کارسینوژن 7-12 دیمتیل بنزا آنتراسن پرداخته است.مواد و روشها: سرطان سینه با تزریق کارسینوژن به نوک سینه رتهای ماده القا شد. بعد از رسیدن تومورها بهسایز 10 میلیمتر و جهت تهیه مقاطع بافتی و سلولهای منفرد تومورها جدا شد. سلولهای سرطانی با غلظتهای متفاوتی از سوسپانسیون ساکارومایسس بولاردی و ساکارومایسس بولاردی غنیشده با نانواکسید سلنیوم تیمار شدند. سایتوتوکسیتی با دو روش MTT و تریپانبلو بررسی شد.نتایج: مقایسه دو گروه دریافت کننده ساکارومایسس بولاردیو مخمر غنیشده با نانواکسید سلنیوم با استفاده از دو آزمون تغییرات درصد زیستایی سلولهای سرطانی در هر دو غلظتµg/ml 5/0 و 1 مشاهده شد. به‌علاوه با افزایش غلظت، زیستایی به‌طور معنی‌داری کاهش یافته است. درصد زیستایی سلولهای سرطانی در گروههای آزمایشی تیمار با مخمر غنی شده با نانواکسید سلنیوم با افزایش غلظت مخمر غنی شده کاهش یافت. با مقایسه غلظتهای مختلف مخمر با مخمر غنی شده، نشان داده شد که بین اثر سایتوتوکسیستی آنها برروی سلول‌ها اختلاف معنی‌داری وجود دارد.نتیجه‌گیری: مخمرهای پروبیوتیکی احتمالا میتوانند کاندید مناسبی برای درمان بیماریها و در راس آن سرطان باشند، بهویژه زمانی که با ترکیبات نانواکسید سلنیوم همراه شوند.
فاطمه هاشمی نژاد؛ الهام معظمیان؛ مجتبی صلوتی
چکیده
هدف: هدف از این پژوهش خالصسازی مگنتوزوم باکتری مگنتواسپریلیم گریفس والدنز و بررسی اثر سیتوتوکسیسیتی نانو ذرات مگنتوزوم خالص شده بر علیه رده سلولی سرطان سینه است.مواد و روشها: پس از تهیه سویه استاندارد، باکتری بر روی محیط DSMZ براث کشت داده شد و در دمای 28 درجه سانتیگراد به‌مدت 10-7 روز در شرایط میکروائروفیل انکوبه شد. جهت اطمینان ...
بیشتر
هدف: هدف از این پژوهش خالصسازی مگنتوزوم باکتری مگنتواسپریلیم گریفس والدنز و بررسی اثر سیتوتوکسیسیتی نانو ذرات مگنتوزوم خالص شده بر علیه رده سلولی سرطان سینه است.مواد و روشها: پس از تهیه سویه استاندارد، باکتری بر روی محیط DSMZ براث کشت داده شد و در دمای 28 درجه سانتیگراد به‌مدت 10-7 روز در شرایط میکروائروفیل انکوبه شد. جهت اطمینان از آزمونهای فنوتیپی و روش مولکولی PCR با استفاده از پرایمرهای اختصاصی MT1166 و عکسبرداری با میکروسکوپ الکترونی انجام شد. تاثیر مگنتوزوم خالص شده از مگنتو اسپریلیم گریفس والدنز با غلظتهای مختلف بر روی رده سلولی سرطان سینه مورد بررسی قرار گرفت. جهت تجزیه و تحلیل آماری داده‌ها از آزمون Kruskalwalis و نرم افزار SPPSS-21 استفاده شد.نتایج: در نتایج رنگ آمیزی گرم باکتری بهشکل مارپیچ گرم منفی مشاهده شد. نتایج میکروسکوپ الکترونی نشان داد که باکتری تولیدکننده مگنتوزوم با اندازه 60 نانومتر می‌باشد. درصد سلولهای زنده در برابر مگنتوزوم خالص شده از باکتری مگنتواسپریلیم گریفس والدنز 85 درصد به‌دست آمد که با توجه به آنالیز آماری (04/0=p) حاصل شد.نتیجه‌گیری: مگنتوزوم باکتری مگنتواسپریلیم گریفس والدنز، منجر به مرگ 15 درصد سلولهای سرطانی شد .نتایج نشان داد که اندازه و ساختار مگنتوزومهای باکتریهای مگنتوتاکتیک از اهیت بالایی در از بین بردن سلولهای سرطان سینه دارا می‌باشند.
