مرتضی زارعی؛ لطف اله خواجه پور؛ مهناز کسمتی؛ حسین نجفزاده
چکیده
هدف: در این مطالعه اثر نانواکسید منیزیم بر یادگیری و حافظه و تغییرات بیوشیمیایی هیپوکمپ در موشهای صحرایی محروم شده از خواب، مورد ارزیابی قرار گرفته است.مواد و روشها: در این مطالعه از موشهای نر در گروههای کنترل، محرومیت از خواب و دریافت کنندههای نانواکسید منیزیم با دوزهای 1 و 5 و 10 میلیگرم بر کیلوگرم، استفاده شد. جهت ...
بیشتر
هدف: در این مطالعه اثر نانواکسید منیزیم بر یادگیری و حافظه و تغییرات بیوشیمیایی هیپوکمپ در موشهای صحرایی محروم شده از خواب، مورد ارزیابی قرار گرفته است.مواد و روشها: در این مطالعه از موشهای نر در گروههای کنترل، محرومیت از خواب و دریافت کنندههای نانواکسید منیزیم با دوزهای 1 و 5 و 10 میلیگرم بر کیلوگرم، استفاده شد. جهت ارزیابی حافظه احترازی غیرفعال از دستگاه استپ ثرو استفاده شده است. جهت بررسی بیوشیمیایی از کیت آزمایشگاهی و بررسی قند خون از گلوکومتر استفاده شد.نتایج: نتایج نشان داد که نانو اکسید منیزیم با دوز 10 میلیگرم بر کیلوگرم، باعث بهبود حافظه در موشها میشود که بهوسیله محرومیت از خواب دچار نقص حافظه شده بودند. علاوه بر تغییرات رفتاری فوق، مشاهده شد که محرومیت از خواب باعث کاهش سطح آمینواسید تاورین و افزایش قند خون وافزایش فعالیت آنزیم کولیناستراز میشود و تاثیر معنیداری بر فاکتور رشد مشتق از مغز نداشت. با بهکارگیری نانواکسید منیزیم، میزان قند خون و فعالیت آنزیم کولیناستراز، کاهش یافت ولی میزان آمینواسید تاورین تغییر نکرد.نتیجهگیری: یافتهها نشان میدهند که نانواکسید منیزیم علاوه بر اثرات رفتاری باعث تغییر در میزان فاکتورهای بیوشیمیایی موثر بر حافظ میشود. بنابراین برای یافتن نحوه اثر مثبت این ماده بر حافظه، لازم است اثر این ماده بر سایر فاکتورهای موثر بر حافظه، نیز مورد بررسی قرار گیرد.
