نکیسا قمری؛ مهران رادک؛ سجاد سی‌سخت‌نژاد
چکیده
هدف: امروزه توجه زیادی به اثرات عوامل طبیعی بر فرآیندهای فیزیولوژیک و پاتولوژیک در بدن انسان می‌شود. در این ارتباط، کمبود اکسیژن (هایپوکسی) یکی از فاکتورهای زیستی حیاتی دخیل در انواع فرآیندهای فیزیولوژیک مانند ترمیم زخم و نیز فرآیندهای پاتولوژیک مانند سرطان است. همچنین، امروزه یافتن ترکیبات طبیعی مؤثر بر رفتارها و عملکردهای سلولهای ...
بیشتر
هدف: امروزه توجه زیادی به اثرات عوامل طبیعی بر فرآیندهای فیزیولوژیک و پاتولوژیک در بدن انسان می‌شود. در این ارتباط، کمبود اکسیژن (هایپوکسی) یکی از فاکتورهای زیستی حیاتی دخیل در انواع فرآیندهای فیزیولوژیک مانند ترمیم زخم و نیز فرآیندهای پاتولوژیک مانند سرطان است. همچنین، امروزه یافتن ترکیبات طبیعی مؤثر بر رفتارها و عملکردهای سلولهای بسیار مهم می‌باشد. تیموکوئینون یک ترکیب طبیعی مشتق شده از برخی گیاهان مانند سیاه دانه است. این ترکیب دارای اثرات بیوفارماکولوژیک بسیار زیادی، شامل اثرات ضد باکتری، ضد اکسیدانی، ضد التهاب، ضد دیابت، ضد پیری، ضد سرطان و غیره است. با توجه به خواص بیوفارماکولوژیک تیموکوئینون و اهمیت هایپوکسی بهعنوان یک فاکتور مهم موثر بر فرآیندهای فیزیولوژیک و پاتولوژیک، این مطالعه بهمنظور بررسی اثر همزمان تیموکوئینون و کلرید کبالت (II) بر سرطان سینه و ترمیم زخم از طریق ارزیابی بیان ژنهای SOX2، CDK4،c-MET و DNMT1 در یک رده سلولی سرطان سینه (MCF7) و یک رده سلولی فیبروبلاستی طبیعی (HDF) طراحی شد. مواد و روشها: در مطالعه حاضر، پس از کشت رده‌های سلولی MCF7 و HDF، هر یک از سلول‌ها به دو گروه تقسیم شدند. گروه تیمار که بهطور همزمان با غلظت ng/ml 500 از تیموکوئینون و Mμ 100 از کلرید کبالت (II) و گروه کنترل که صرفاً تحت تیمار با کلرید کبالت (II) بهمدت 24 ساعت قرار گرفتند. پس از گذشت زمان انکوباسیون، استخراج RNA کل، تیمار DNase I، سنتز cDNA و در نهایت بررسی بیان ژنهای هدف در سطح mRNA با روش Real-time PCR انجام شد. در این مطالعه برای تعیین میزان تغییرات بیان ژنها، از روش آستانه‌ی نسبی و برای بررسی معنادار بودن تغییرات بیان زن‌ها در نمونه های تیمار نسبت به کنترل، از نرم‌افزار SPSS و روش آماری Student’s t-test استفاده شد. نتایج: نتایج نشان داد که تیمار همزمان سلولهای MCF7 با تیموکوئینون و کلرید کبالت (II) باعث کاهش معنی‌دار (P < 0.05) بیان ژنهای CDK4، c-MET و DNMT1به ترتیب در حدود 35/4، 89/1 و 08/2 برابر، نسبت به گروه کنترل می‌شود. با این حال، تیمار سلولهای MCF7 باعث افزایش محدود بیان SOX2 در حدود 14/1 برابر شد، که با توجه به سطح معناداری بزرگتر مساوی 5/1، کاهش بیان آن معنادار نبود. همچنین، تیمار همزمان سلولهای HDF با تیموکوئینون و کلرید کبالت (II) باعث افزایش معنی‌دار بیان ژن c-MET در حدود 86/1 شد. به‌علاوه، تیمار سلولهای HDF باعث افزایش محدود بیان CDK4 در حدود 26/1 برابر شد، که با توجه به سطح معناداری بزرگتر مساوی 5/1، کاهش بیان آن معنادار نبود. همچنین، بیان ژنهای SOX2 و DNMT1 در مقایسه گروه تیمار نسبت به گروه کنترل به ترتیب در حدود 28/1 و 32/1 برابر کاهش بیان داشته است که با توجه به سطح معناداری بزرگتر مساوی 5/1، کاهش بیان هیچ‌کدام معنادار نبوده است. نتیجهگیری: در مجموع میتوان نتیجه گرفت که تیموکوئینون تحت شرایط هایپوکسی ناشی از کلرید کبالت (II) از طریق مهار بیان ژنهای دخیل تکثیر و مهاجرت ممکن است باعث مهار سرطان سینه شود. همچنین، با توجه به نقش مهم فیبروبلاست‌ها در فرآیند ترمیم زخم، تیموکوئینون ممکن است تحت شرایط هایپوکسی از طریق افزایش پتانسیل مهاجرت سلولهای فیبروبلاستی به ترمیم زخم کمک نمایید.
طیبه باران زهی؛ جلال غلام نژاد؛ مریم دهستانی؛ اعظم جعفری؛ فاطمه ناصری نصب
چکیده
هدف: هدف از این مطالعه بررسی تاثیر عصاره آبی و اتانولی گیاهان دارویی شامل چریش، میخک، آویشن و اسطوخودوس بر روی افزایش عمر انبارمانی پرتقال بهوسیله کاهش اکسیژنهای فعال و متعاقب آن کاهش فعالیت آنزیمهای آنتیاکسیدانت است.مواد و روشها: در این پژوهش ابتدا از چریش، میخک، آویشن و اسطوخودوس با استفاده از حلالهای آبی و اتانولی ...
بیشتر
هدف: هدف از این مطالعه بررسی تاثیر عصاره آبی و اتانولی گیاهان دارویی شامل چریش، میخک، آویشن و اسطوخودوس بر روی افزایش عمر انبارمانی پرتقال بهوسیله کاهش اکسیژنهای فعال و متعاقب آن کاهش فعالیت آنزیمهای آنتیاکسیدانت است.مواد و روشها: در این پژوهش ابتدا از چریش، میخک، آویشن و اسطوخودوس با استفاده از حلالهای آبی و اتانولی عصارهگیری شد، سپس میوههای پرتقال با غلظتهای مختلف عصارههای گیاهی مذکور شامل 1000×2، 1000×4 و 1000×6، و همچنین کیتوزان و واکس، تیمار شدند. بعد از اعمال تیمار، میوهها در سردخانه با دمای 7 درجه سانتیگراد و رطوبت 80 تا 90 درصد نگهداری شدند. میوهها در ابتدای آزمایش و سپس هر بیست روز یکبار از انبار خارج و فعالیت آنزیمهای کاتالاز و پراکسیداز و همچنین میزان بیان ژن این دو آنزیم در میوهها اندازهگیری شدند. در بخش دیگری از این مطالعه آزمون پنل انجام گرفتنتایج: براساس نتایج، فعالیت هر دو آنزیم کاتالاز و پراکسیداز تحت تاثیر عصارههای گیاهی قرار گرفتند. در روز صدم، میوههای تیمار شده با عصاره اسطوخودوس اتانولی با غلظت 1000×6 دارای کمترین میزان فعالیت آنزیم کاتالاز با مقدار 13/2، و کمترین میزان فعالیت آنزیم پراکسیداز مربوط به میوههای تیمار شده با غلطت 1000×6 عصاره آبی اسطوخودوس، بهمیزان 54/1 بودند. عصارههای آبی و الکلی اسطوخودوس برروی میزان بیان هر دو ژن کاتالاز و پراکسیداز تاثیر داشتند بهنحوی که کمترین میزان بیان ژن آنزیمهای کاتالاز و پراکسیداز در روز صدم، مربوط به تیمار 1000×6 عصاره اتانولی اسطوخودوس بهترتیب با مقادیر 66/6 و 28/5 بود.نتیجهگیری: با توجه به نتایج این تحقیق مشخص شد که بهطورکلی عصاره گیاهانچریش، میخک، آویشن و اسطوخودوس تاثیر بر روی فیزیولوژی میوه پرتقال داشته و با کاهش فعالیت فیزیولوژیکی باعث کاهش میزان فعالیت آنزیمها و همچنین بیان ژنهای متناظر آنها میشوند.
علی ریاحی مدوار؛ مهشید قاضیزاده احسایی؛ فرشته جدید بنیاد؛ احسان نصیری‌فر
چکیده
هدف: ارزیابی تاثیر نانوذره اکسید روی در مقایسه با اثرات فرم بالک آن بر فعالیت آنزیم پراکسیداز، بیان ژن پراکسیداز، محتوای پرولین و بیان ژن آنزیم 1-پرولین-5-کربوکسیلات سنتتاز (P5CS) در گیاهچههای ازمک.مواد و روشها: گیاهچههای ازمک با سه تکرار مستقل و در قالب طرح کاملاً تصادفی بمدت 7 روز در حضور غلظتهای مختلف این ذرات رشد کردند، ...
بیشتر
هدف: ارزیابی تاثیر نانوذره اکسید روی در مقایسه با اثرات فرم بالک آن بر فعالیت آنزیم پراکسیداز، بیان ژن پراکسیداز، محتوای پرولین و بیان ژن آنزیم 1-پرولین-5-کربوکسیلات سنتتاز (P5CS) در گیاهچههای ازمک.مواد و روشها: گیاهچههای ازمک با سه تکرار مستقل و در قالب طرح کاملاً تصادفی بمدت 7 روز در حضور غلظتهای مختلف این ذرات رشد کردند، سپس پارامترهای مذکور اندازهگیری شدند.نتایج: درحالیکه فعالیت آنزیم پراکسیداز در تیمار با ذرات نانو و بالک بهترتیب در حضور غلظتهای بالاتر از 50 و 100 میلیگرم بر لیتر نسبت به نمونه شاهد بهطور معنیداری افزایش نشان داد، بیان ژن پراکسیداز در آنها مشابه نمونه شاهد بود. از طرف دیگر، محتوای پرولین گیاهچههای تیمار شده، هماهنگ با افزایش غلظت نانوذره در محیط در مقایسه با نمونه شاهد بهطورمعنیداری افزایش یافت، درحالیکه تفاوت معنیداری در بیان ژن P5CS در تیمارهای مختلف نسبت به نمونه شاهد مشاهده نشد. در گیاهچههای تیمار شده با فرم بالک، محتوای این اسیدآمینه تا غلظت 100 میلیگرم بر لیتر بهطور معنیداری افزایش و در غلظتهای بالاتر از 250 میلیگرم بر لیتر به‌صورت معنیداری نسبت به نمونه شاهد کاهش نشان داد. بیان ژن P5CS درگیاهچههای تیمار شده با فرم بالک نیز تا غلظت 500 میلیگرم بر لیتر مشابه نمونه شاهد بود و در حضور بالاترین غلظت این ذره به‌صورت معنیداری کاهش نشان داد.نتیجه گیری: از مجموع نتایج چنین بهنظر میرسد که نانوذره اکسید روی نسبت به فرم بالک تاثیر کمتری بر پارامترهای ذکر شده داشته است که احتمالا بهدلیل آزاد شدن کمتر یون روی تحت این شرایط باشد.
اسماعیل زنگویی؛ عیدی بازگیر؛ جلال غلام‌نژاد؛ مصطفی درویش‌نیا
چکیده
هدف: هدف از این مطالعه بررسی تاثیر عصاره پوست سبزگردو بر روی کاهش علایم بیماری کپک آبی سیب، تغییرات میزان فعالیت آنزیمهای دفاعی شامل پراکسیداز و کاتالاز و همچنین تغییرات میزان بیان ژن این دو آنزیم در میوه سیب بود.مواد و روشها: در این پژوهش ابتدا از پوست سبزگردو عصارهگیری شد، سپس این عصارههای گیاهی جهت کنترل بیماری کپک آبی سیب ...
بیشتر
هدف: هدف از این مطالعه بررسی تاثیر عصاره پوست سبزگردو بر روی کاهش علایم بیماری کپک آبی سیب، تغییرات میزان فعالیت آنزیمهای دفاعی شامل پراکسیداز و کاتالاز و همچنین تغییرات میزان بیان ژن این دو آنزیم در میوه سیب بود.مواد و روشها: در این پژوهش ابتدا از پوست سبزگردو عصارهگیری شد، سپس این عصارههای گیاهی جهت کنترل بیماری کپک آبی سیب با عامل Penicillium expansum، در آزمایشگاه و در انبار 4 درجه سانتیگراد استفاده شدند. تاثیر عصاره آبی پوست سبز گردو بر میزان فعالیت و همچنین بیان ژنهای دو آنزیم پراکسیداز و کاتالاز در میوه سیب، نیزمورد ارزیابی قرار گرفت.نتایج:بر اساس نتایج، در مورد آزمون اختلاط عصاره با محیط کشت و نیز عصارههای آبی و متانولی پوست سبز گردو در غلظت 1000×6 با میزان 41/86 و 84/75 درصد ممانعت از رشد قارچ بیمارگر بهترتیب، نسبت به شاهد، بهترینکنترلکنندگی را نشان داد. در آزمون انبار 4 درجه سانتیگراد سطح لکه ایجاد شده در تیمار عصارههای آبی و متانولی با غلظت 1000×6 بهمیزان 50/94 و 69/81 درصد، بهترتیب، نسبت به تیمار شاهد کاهش یافت. فعالیت آنزیمهای پراکسیداز و کاتالاز در روز نهم به بیشترین مقدار خود در بین روزهای نمونهبرداری رسید. بررسی بیان ژنهای پراکسیداز و کاتالاز بهروش Real-time PCR نشان داد که بهترتیب 60/227 و 08/314 برابر میزان بیان دو ژن و در تیمار عصاره پوست گردو بههمراه بیمارگر، نسبتبهشاهد و در روز نهم،افزایش نشان داد.نتیجهگیری: با توجه به نتایج این تحقیق مشخص شد که عصاره پوست سبز گردو علاوه بر اثر مستقیم قارچکشی قادر به القا بیان ژنهای دفاعی و بهدنبال آن افزایش فعالیت آنزیمهای دفاعی در میوه سیب است.
زهرا رضائی؛ رامین حسینی؛ بهور اصغری
چکیده
هدف: هدف از این پژوهش بررسی اثر دو نانو ذره به عنوان الیسیتور بر بیان سه ژن کلیدی این مسیر بود.مواد و روشها:. به این منظور از غلظتهای 5/0، 75/0 و 1 میلیگرم در لیتر نانواکسیدکبالت و نانواکسید روی استفاده و در زمانهای 8، 24و 48 ساعت پس از تیمار، نمونهبرداری انجام شد.نتایج: بررسی بیان ژنها به روش SQ-RT-PCR انجام شد. به طورکلی، هر دو ...
بیشتر
هدف: هدف از این پژوهش بررسی اثر دو نانو ذره به عنوان الیسیتور بر بیان سه ژن کلیدی این مسیر بود.مواد و روشها:. به این منظور از غلظتهای 5/0، 75/0 و 1 میلیگرم در لیتر نانواکسیدکبالت و نانواکسید روی استفاده و در زمانهای 8، 24و 48 ساعت پس از تیمار، نمونهبرداری انجام شد.نتایج: بررسی بیان ژنها به روش SQ-RT-PCR انجام شد. به طورکلی، هر دو الیسیتور مورد استفاده بر بیان ژنها تاثیر داشتند. تاثیر نانواکسید روی بر بیان ژنها بیشتر از نانواکسید کبالت بود. در مورد ژن STR و D4H بیشترین افزایش بیان مربوط به غلظت 5/0 میلیگرم در لیتر و برای ژن DAT غلظت 1 میلیگرم در لیتر نانواکسید روی در بازه زمانی 8 ساعت بود. نانواکسید کبالت در اکثر غلظتها و بازههای زمانی مورد استفاده باعث کاهش بیان ژنهای مورد بررسی شد.نتیجه گیری: هر دو نانو ذره نانو اکسید کبالت و روی توانستند بر بیان ژنهای کلیدی مسیر وین بلاستین و وین کریستین تاثیر بگذارند.
سارا قبادی؛ اسعد معروفی؛ محمد مجدی
چکیده
هدف: هدف از این تحقیق بررسی بیان ژنهای کلیدی 1-دی‌اکسی دی‌زایلولز-5-فسفات ردوکتوایزومراز (DXR) و گاماترپینن‌سنتاز (GTS) در مسیر بیوسنتز تیمول و کارواکرول در گیاه مرزه تابستانه (Satureja hortensis) یکی از گیاهان دارویی مهم متعلق به خانواده نعناعیان و از منابع مهم ترکیبات فوق بود.مواد و روشها: تیمار گیاهان با اسیدسالیسیلیک، متیل جاسمونات ...
بیشتر
هدف: هدف از این تحقیق بررسی بیان ژنهای کلیدی 1-دی‌اکسی دی‌زایلولز-5-فسفات ردوکتوایزومراز (DXR) و گاماترپینن‌سنتاز (GTS) در مسیر بیوسنتز تیمول و کارواکرول در گیاه مرزه تابستانه (Satureja hortensis) یکی از گیاهان دارویی مهم متعلق به خانواده نعناعیان و از منابع مهم ترکیبات فوق بود.مواد و روشها: تیمار گیاهان با اسیدسالیسیلیک، متیل جاسمونات و اشعه UV-B انجام گرفت. RNA از گیاهان شاهد و تحت تیمار استخراج شد و سپس cDNA سنتز شد. آغازگرها جهت جداسازی و بیان ژنهای DXR و GTS طراحی شدند. بیان ژنهای مورد مطالعه بهروش RT-PCR نیمه کمی بررسی شد.نتایج: قطعاتی از ژنهای GTS و DXR توالی یابی شدند. نتایج بررسی بیان ژن در سطح رونوشت نشان داد که هر دو ژن DXR و GTS در بافتهای مختلف (ریشه، ساقه، برگ و گل آذین) دارای بیانهای متفاوتی هستند و در بافتهای هوایی بهویژه گل آذین و برگ دارای بیان بیشتری میباشند. همچنین بیان این ژنها تحت تاثیر الیسیتورهای غیر زیستی شامل اسید سالیسیلیک، متیل جاسمونات و اشعه UV-B تغییرات چشمگیری نشان میدهد.نتیجهگیری: تحت شرایط کنترل شده با بهکارگیری الیسیتورهای غیر زیستی شامل اسید سالیسیلیک، متیل جاسمونات و اشعه UV-B میتوان بیان ژنهای DXR و GTS را بالا برده و احتمالا تولید متابولیت ثانویه تیمول و کارواکرول را افزایش داد.
رحیم حداد؛ صبا مخلصیان
چکیده
هدف: هدف از این پژوهش بررسی تاثیر سیلیکون بر شدت بیان ژن پراکسیداز و برخی صفات ریخت شناسی آن در دو لاین مقاوم و حساس گیاه جو تحت تنش خشکی بود. مواد و روشها: میزان پروتئین محلول کل، رنگدانه‌های فتوسنتزی، RNA کل از برگ‌های تیمارهای مختلف استخراج شد. ژن هدف پس از ساخت cDNA با استفاده از RT-PCR به‌صورت نیمه‌کمی بررسی شد. همچنین مقدار فعالیت ...
بیشتر
هدف: هدف از این پژوهش بررسی تاثیر سیلیکون بر شدت بیان ژن پراکسیداز و برخی صفات ریخت شناسی آن در دو لاین مقاوم و حساس گیاه جو تحت تنش خشکی بود. مواد و روشها: میزان پروتئین محلول کل، رنگدانه‌های فتوسنتزی، RNA کل از برگ‌های تیمارهای مختلف استخراج شد. ژن هدف پس از ساخت cDNA با استفاده از RT-PCR به‌صورت نیمه‌کمی بررسی شد. همچنین مقدار فعالیت آنزیم پراکسیداز با روش Chance و پرولین نیز با روش Bates تحت تنش خشکی مورد ارزیابی قرار گرفت. بدین منظور، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در سه تیمار شاهد، خشکی و سیلیکون –خشکی (2میلی‌مولار سیلیکات‌سدیم/ کیلوگرم خاک) با سه تکرار در گلخانه اجرا شد. نتایج: کاربرد سیلیکون در هر دو لاین، میزان پروتئین محلول کل و رنگدانه‌های فتوسنتزی را تحت شرایط تنش خشکی افزایش داد. آنالیز نیمه‌کمی RT-PCR اختلاف معنیداری را بین تیمارها نشان داد. بیشترین میزان بیان ژن پراکسیداز در تیمار سیلیکون-خشکی مشاهده شد. افزایش فعالیت آنزیمهای ضداکسنده و بررسی الگوی باندی این آنزیمها بر روی ژل آکریل‌آمید نشان داد که شدت باندها در تیمار سیلیکون بیشتر بود. میزان پرولین در شرایط تنش در مقایسه با تیمار شاهد افزایش یافت و با کاربرد سیلیکون افزایش بیشتری مشاهده شد. نتیجهگیری: سیلیکون به تاثیر کاهش خسارت اکسیداتیو ناشی از گونه‌های فعال اکسیژن کمک می‌کند و با افزایش در فعالیت آنزیمهای ضداکسنده، موجب حفاظت گیاه در برابر تنش‌های محیطی می‌شود.
ملیحه بهادری؛ سعیده ظفر بالانژاد؛ محمد مهدی فرقانی فرد
چکیده
هدف: هدف از این مطالعه بررسی کمی بیان mRNA ژنSALL4 در مزنسفالن طی مراحل رشد و نمو جنینی جوجه است . مواد و روشها : در این پژوهش تجربی از تخم مرغهای نطفه دار انکوبه شده در حرارت37 تا 5/37 درجه سانتیگراد و رطوبت 60 تا 65 درصد استفاده شد. پس از شروع رشد و نمو جنینی قسمتی از بافت پروزنسفالن مغز بهطور روزانه از تخم مرغها جمع آوری ...
بیشتر
هدف: هدف از این مطالعه بررسی کمی بیان mRNA ژنSALL4 در مزنسفالن طی مراحل رشد و نمو جنینی جوجه است . مواد و روشها : در این پژوهش تجربی از تخم مرغهای نطفه دار انکوبه شده در حرارت37 تا 5/37 درجه سانتیگراد و رطوبت 60 تا 65 درصد استفاده شد. پس از شروع رشد و نمو جنینی قسمتی از بافت پروزنسفالن مغز بهطور روزانه از تخم مرغها جمع آوری گردید، از بافت تفکیک شده Total RNA استخراج و سنتز cDNA انجام شد. cDNA سنتز شده بهعنوان الگو برای بررسی کمی بیان SALL4 mRNA ؛ بهروش Real Time PCR مورد استفاده قرار گرفت. نتایج: نتایج حاصل از Real-time PCR رونوشتهایSALL4 در بافت مزونسفالون مغز در طی تکوین جوجه نشان میدهد که بیان ژنSALL4 در طول رشد و نمو جنین در مزنسفالن متغیر است، درحالیکه بیان mRNA ژن SALL4 در طول رشد و نمو جنینی بررسیشد، بیشترین تعداد نسخههایmRNA ژنSALL4 از لحاظ کمی در نوزدهمین روز جنینی یافت شد. نتیجه گیری: در بررسی سطح بیانmRNA ژنSALL4 طی مراحل مختلف رشد و نمو جنینی جوجه، از روی شواهد میتوان پیشبینی نمود که احتمالا ارتباطی بین بیانSALL4 درمراکزعصبی مزنسفالن مغز و تکامل اندامهایی بینایی وجود داشته باشد.
