محمدرضا دینی ترکمانی؛ ناصر عباسپور؛ مراد جعفری؛ افسانه صمدی
چکیده
هدف: در این تحقیق بهمنظور بهینهسازی شرایط رشد ریشههای موئین، ریزنمونههای حاصل از برگ، ریشه و هیپوکوتیل با باکتری آگروباکتریوم رایزوژنز تلقیح و سپس اثر چهار محیط کشت پایه موراشیک و اسکوگ مایع با ترکیبات و دمای متفاوت بر رشد ریشههای موئین بهدست آمده مورد بررسی قرار گرفت.مواد و روشها: بهمنظور القای ریشههای ...
بیشتر
هدف: در این تحقیق بهمنظور بهینهسازی شرایط رشد ریشههای موئین، ریزنمونههای حاصل از برگ، ریشه و هیپوکوتیل با باکتری آگروباکتریوم رایزوژنز تلقیح و سپس اثر چهار محیط کشت پایه موراشیک و اسکوگ مایع با ترکیبات و دمای متفاوت بر رشد ریشههای موئین بهدست آمده مورد بررسی قرار گرفت.مواد و روشها: بهمنظور القای ریشههای موئین از دو سویه A13 و 9534 باکتری آگروباکتریوم به دو روش اسپری و دیسک برگی استفاده شد. برای تایید تراریخت بودن ریشهها و عدم آلودگی، واکنش PCR برای تکثیر اختصاصی ژن rol-B و virD انجام شد. ریشههای موئین بهدست آمده در محیطهای کشت پایه موراشیک و اسکوگ تحت تیمارهای مختلف در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار کشت شده و وزن خشک ریشهها بعد از گذشت دو ماه اندازه گیری شد. نتایج: بعد از 8 روز ریشههای موئین در ریزنمونههای ریشه، هیپوکوتیل و برگ گیاهچهها مشاهده شد. بیشترین درصد تراریختی ریزنمونهها مربوط به برگ بود. نتایج بهدست آمده نشان داد که بیشترین میزان وزن خشک ریشههای موئین (19/0 گرم) مربوط به محیط کشت پایه موراشیک و اسکوگ مایع با 3 درصد ساکارز در دمای 35 درجه سانتیگراد و کمترین رشد (05/0 گرم) مربوط به محیط کشت MS پایه غنی شده با 2/0 گرم بر لیتر هورمون اکسین بود.نتیجه گیری: بهطور کلی نتایج نشان داد که نوع ترکیبات محیط کشت و دما نقش مهمی در افزایش زیست توده کلی ریشه موئین دارند.
