عباس شاهدی؛ احمد حسینی
چکیده
هدف: هدف از این مطالعه ارزیابی احتمالی اثرات انجماد شیشهای روی میزان بلوغ و فراساختار اووسیتهای بالغ شده انسانی در محیط آزمایشگاه است. مواد و روشها : در این مطالعه از 292 تخمک نابالغ مرحله وزیکول زاینده و متافاز I بهدست آمده از بیماران نابارور استفاده شد. تخمکها به دو گروه تقسیم شدند: 1- تخمکهای نابالغ مرحله وزیکول ...
بیشتر
هدف: هدف از این مطالعه ارزیابی احتمالی اثرات انجماد شیشهای روی میزان بلوغ و فراساختار اووسیتهای بالغ شده انسانی در محیط آزمایشگاه است. مواد و روشها : در این مطالعه از 292 تخمک نابالغ مرحله وزیکول زاینده و متافاز I بهدست آمده از بیماران نابارور استفاده شد. تخمکها به دو گروه تقسیم شدند: 1- تخمکهای نابالغ مرحله وزیکول زاینده (تعداد=145) 2- تخمکهای نابالغ مرحله متافازI (تعداد=147). تخمکها ابتدا منجمد شده و سپس ذوب و بالغ شدند. بهعلاوه از 10 عدد تخمک بالغ شده بهصورت In vivoبهعنوان کنترل استفاده شد. محیط بلوغ شامل Ham’s F10 به همراه FSH و LH و مایع فولیکولی بود. بعد از 36 ساعت تخمکها از لحاظ بلوغ و فراساختار مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج : میزان زنده ماندن و دژنراسیون تخمکها در گروه متافاز I نسبت به گروه وزیکول زاینده کاهش معنیداری داشت. اما میزان بلوغ تخمکها بین دو گروه تفات معنیداری نداشت (06/0p <). بهعلاوه میزان توقف بلوغ تخمکها بین دو گروه بهطور معنیداری بالاتر بود. از نظر فراساختاری تعداد گرانولهای قشری در هر دو گروه بهطور قابل ملاحظه ای کاهش یافت. همچنین واکوئل و تجمعات کوچکی از میتوکندری و شبکه اندوپلاسمیک صاف درون سیتوپلاسم اووسیتها دیده شد. نتیجه گیری : فرآیندهای انجماد و ذوب منجر به تغییرات فراساختاری در نواحی خاصی از اووسیت میشوند و احتمالا کاهش توانایی بلوغ اووسیتهای منجمد شده میتواند مربوط به این تغییرات باشد.
