اعظم عابدی کوشالشاهی؛ مهناز آذرنیا؛ منصور جمالی؛ فریبرز معیر
چکیده
هدف: هدف از انجام این تحقیق بررسی اثر فاکتورهای ترشحی سلولهای بنیادی مزانشیمی انسانی بر آسیب حاد کلیوی ناشی از جنتامایسین در موش صحرایی میباشد. مواد و روشها: در این تحقیق ابتدا آزمایشی جهت دستیابی به مدل حیوانی استاندارد طراحی شد. سپس حیوانات بهطور تصادفی به چهار گروه تقسیم شدند. یک گروه بهعنوان کنترل در نظر گرفته ...
بیشتر
هدف: هدف از انجام این تحقیق بررسی اثر فاکتورهای ترشحی سلولهای بنیادی مزانشیمی انسانی بر آسیب حاد کلیوی ناشی از جنتامایسین در موش صحرایی میباشد. مواد و روشها: در این تحقیق ابتدا آزمایشی جهت دستیابی به مدل حیوانی استاندارد طراحی شد. سپس حیوانات بهطور تصادفی به چهار گروه تقسیم شدند. یک گروه بهعنوان کنترل در نظر گرفته شد که هیچ تزریقی در حیوانات این گروه صورت نگرفت، سه گروه دیگر جنتامایسین را بهصورت داخل صفاقی با دوز 100 میلیگرم بر کیلوگرم درشش روز متوالی دریافت کردند. سپس به یکی از این سه گروه محیط کشت رویی سلولهای بنیادی مزانشیمی انسانی و به گروه دیگر محیط کشت فاقد فاکتورهای ترشحی بهصورت داخل صفاقی و بهمدت سه روز متوالی تزریق شد. در نهایت در روزهای سوم، پنجم و هشتم بعد از تزریق جنتامایسین، نمونههای کلیه و خون حیوانات جمع آوری و مورد بررسیهای بافتشناسی و بیوشیمیایی قرار گرفت.نتایج: نتایج گرچه به جز در موردی خاص، هیچ کاهش معنیداری در میزان بیومارکرهای خونی حیوانات در گروه دریافت کننده محیط کشت رویی سلولهای بنیادی مزانشیمی انسانی نسبت به دو گروه دیگر نشان نداد. اما بهبودی آسیب بافتی در تعدادی از روزهای مورد بررسی مشاهده شده است.نتیجه گیری: نتایج تحقیق حاضر پیشنهاد میکند که فاکتورهای ترشحی سلولهای بنیادی مزانشیمی انسانی میتوانند در برابر آسیب بافتی ناشی ازجنتامایسین اثر محافظتی داشته باشند.
