ماهرخ افشاری؛ سید عطا اله سادات شاندیز؛ سید محمد مهدی حمدی
چکیده
هدف: هدف از این تحقیق، ارزیابی اثرات ضدسرطانی نانو ذرات اکسید روی با کمک ارزیابی بیان ژنهای گلوتاتیون پراکسیداز و گلوتاتیون ردوکتاز در رده سلولی سرطان پستان میباشد.مواد و روشها:در این مطالعه ردههای سلولی سرطانی پستان (MCF-7) و نرمال (HEK293) تحت تیمار نانو ذرات اکسید روی تحت غلظتهای مختلف طی زمان 24 ساعت قرار گرفتند. درصد ...
بیشتر
هدف: هدف از این تحقیق، ارزیابی اثرات ضدسرطانی نانو ذرات اکسید روی با کمک ارزیابی بیان ژنهای گلوتاتیون پراکسیداز و گلوتاتیون ردوکتاز در رده سلولی سرطان پستان میباشد.مواد و روشها:در این مطالعه ردههای سلولی سرطانی پستان (MCF-7) و نرمال (HEK293) تحت تیمار نانو ذرات اکسید روی تحت غلظتهای مختلف طی زمان 24 ساعت قرار گرفتند. درصد زندهمانی نانو ذرات بر روی ردههای سلولی سرطانی و نرمال با کمک روش رنگ سنجی MTT(3-(4, 5-Dimethylthiazol-2-yl)-2,5-Diphenyltetrazolium Bromide) ارزیابی شد. بیان کمی ژنها نسبت به ژن کنترل داخلی GAPDH با کمک تکنیک real time PCR بررسی شد.نتایج:نتایج تست MTT نشان داد که نانو ذرات اکسید روی میزان زنده مانی سلولهای سرطانی را نسبت به سلولهای نرمال به طور معنی داری کاهش می دهد. همچنین، بیان ژنهای گلوتاتیون پراکسیداز و گلوتاتیون ردوکتاز بعد از تیمار با نانو ذرات به ترتیب به میزان 70/0±13/2 (100/0p < ) و 05/0±22/1 (50/0p < ) برابر نسبت به ژن کنترل داخلی افزایش یافت.نتیجهگیری:دادههای این تحقیق نشان داد افزایش بیان ژنهای گلوتاتیون پراکسیداز و گلوتاتیون ردوکتاز به عنوان عوامل کلیدی سیستم گلوتاتیون علیه ردهی سلولی سرطانی پستان MCF-7 در حذف گونههای فعال اکسیژن با تیمار نانو ذرات اکسید روی افزایش مییابد.
