اسیل کامل محمد‌موسوی؛ احمدرضا بهرامی؛ امیر شکوه‌سلجوقی؛ مریم مقدم متین
چکیده
هدف: سرطان کولورکتال (CRC)، دومین عامل مرگ و میر در دنیا محسوب میشود و نانوذرات ترانوستیک با قابلیت درمانی و تصویربرداری بهصورت همزمان بهعنوان بسترهای درمانی و تشخیصی در نظر گرفته میشوند. مواد و روشها: در این مطالعه، نانوذرات متخلخل مغناطیسی (SPION-MSNs) با یک طراحی ویژه، بهمنظور عدم آزادسازی داروی شیمیدرمانی 5-FU ...
بیشتر
هدف: سرطان کولورکتال (CRC)، دومین عامل مرگ و میر در دنیا محسوب میشود و نانوذرات ترانوستیک با قابلیت درمانی و تصویربرداری بهصورت همزمان بهعنوان بسترهای درمانی و تشخیصی در نظر گرفته میشوند. مواد و روشها: در این مطالعه، نانوذرات متخلخل مغناطیسی (SPION-MSNs) با یک طراحی ویژه، بهمنظور عدم آزادسازی داروی شیمیدرمانی 5-FU در مجاورت سلولهای سالم سنتز شده و توسط کنترلگرهای دریچهای طلا، رهایش دارو مهار شد. در گام بعد، بهکمک پلیمر دوسر عملکردی پلیاتیلنگلیکول (PEG) با هدف افزایش زیستسازگاری، سطح بیرونی نانوذرات پوشانده شده و نانوذرات غیر هدفمند سنتز شد. بهعلاوه، بهمنظور دستیابی به رویکرد درمانی فعال و تحویل انتخابی داروی 5-FU، سطح بیرونی نانوذرات مجهز به آپتامر EpCAM شد. در ادامه، خصوصیات فیزیکی و شیمیایی نانوذرات سنتزشده، ارزیابی شده و فعالیت ضدسرطانی آنها در محیط برونتنی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج: SPION-MSNs ساختار کروی بههمراه توزیع یکنواخت را نشان دادند. داروی شیمیدرمانی 5-FU با موفقیت داخل منافذ باز نانوذرات سیلیکا بارگذاری شد و نتایج نشان داد که رهایش داروی 5-FU از نانوذره، وابسته به pH میباشد. نانوذرات هدفمند با اندازهی حدود nm 78 و بار سطحی منفی سنتز شدند. مطالعات برونتنی سمیت معنیدار نانوذرات هدفمند را در برابر سلولهای بیانکنندهی گیرندهی EpCAM نشان داد و این سمت بر روی سلولهای CHO بسیار ناچیز بود. این نتایج حاکی از کارآیی موثر اتصال آپتامر EpCAM در هدفگیری اختصاصی سلولهای سرطانی میباشد. نتیجهگیری: نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که این نانوذرات هدفمند، میتوانند بهعنوان یک نانوبستر ترانوستیک امیدوارکننده جهت درمان CRC در نظر گرفته شوند.
لیلا وفادارقاسمی؛ مرتضی بهنام رسولی؛ مریم مقدم متین؛ ناصر مهدوی شهری
چکیده
هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر تیمار موشهای صحرایی هیپرگلیسمیک با بنفوتیامین بر میزان مانایی سلولهای بنیادی مشتق از بافت چربی بر روی داربستهای سلولزدایی شده عصب سیاتیک بوده است.مواد و روشها: بعد از القای هیپرگلیسمی (STZ) و تیمار 4 و 8 هفتهای با بنفوتیامین از یکسوم میانی عصب سیاتیک، بهروش ساندل، داربستهای سلولزدایی ...
بیشتر
هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر تیمار موشهای صحرایی هیپرگلیسمیک با بنفوتیامین بر میزان مانایی سلولهای بنیادی مشتق از بافت چربی بر روی داربستهای سلولزدایی شده عصب سیاتیک بوده است.مواد و روشها: بعد از القای هیپرگلیسمی (STZ) و تیمار 4 و 8 هفتهای با بنفوتیامین از یکسوم میانی عصب سیاتیک، بهروش ساندل، داربستهای سلولزدایی شده تهیه شد. بهموازات آن، از بافت چربی سلولهای بنیادی استخراج، تکثیر و سپس در مرحله پاساژ 4 بر روی داربستها پیوند زده شدند. در روز هشتم پس از پیوند، ماتایی سلولها در محیط کشت توسط تست MTT و همچنین میزان چسبندگی سلولها بر روی داربست توسط میکروسکوپ الکترونی نگاره (SEM) مورد ارزیابی قرار گرفتند.نتایج: در مقایسه با گروه سالم، میزان مانایی سلولها در محیط کشت محتوی داربستهای متعلق به موشهای صحرایی هیپرگلیسمیک تیمار نشده بهطور معنیداری کاهش یافت ولی بین گروه تیمارشده با بنفوتیامین و گروه سالم تفاوت معنیداری دیده نشد. بررسی SEM داربستها چسبندگی سلولها بر روی داربست را تایید کرد.نتیجهگیری: هیپرگلیسمی احتمالا از طریق افزایش گلیکوزیلاسیون و تولید AGEs موجب کاهش اثرات القایی پروتئینهای ECM بر میزان مانایی و همچنین چسبندگی سلولها به داربست سلولزدایی شده میشود. چنین بهنظر میرسد که تیمار موشهای صحرایی هیپرگلیسمیک با بنفوتیامین با ممانعت از تغییرات متابولیک پیشرفته در پروتئینهای ECM از تغییرات ساختاری ECM جلوگیری میکند.
مینا وفائی راد؛ فرهنگ حداد؛ مریم مقدم متین
چکیده
هدف: در این مطالعه تاثیر ژنوتوکسیک امواج الکترومغناطیس در طول موج مشابه امواج تلفن همراه بهعنوان یک منبع رایج در تولید این امواج بههمراه یک آنیوژن شناخته شده (وین بلاستین) در سلولهای در محیط کشت بررسی شد.مواد و روشها: سلولهای L929 بهمدت 2 ساعت تحت تاثیر میدان الکترومغناطیس بهدو شکل ثابت و منقطع با طول موج تقریبی MGh900 در حضور ...
بیشتر
هدف: در این مطالعه تاثیر ژنوتوکسیک امواج الکترومغناطیس در طول موج مشابه امواج تلفن همراه بهعنوان یک منبع رایج در تولید این امواج بههمراه یک آنیوژن شناخته شده (وین بلاستین) در سلولهای در محیط کشت بررسی شد.مواد و روشها: سلولهای L929 بهمدت 2 ساعت تحت تاثیر میدان الکترومغناطیس بهدو شکل ثابت و منقطع با طول موج تقریبی MGh900 در حضور و عدم حضور ng/ml 5/1 وین بلاستین قرار گرفتند. بررسی صدمات کروموزومی با استفاده از آزمون میکرونوکلئوس در سلولهای دو هسته ای و توانایی زنده ماندن سلولها در تمامی تیمارها توسط آزمون MTT انجام شد.نتایج: فراوانی میکرونوکلئوس در سلولهای تحت تاثیر میدان الکترومغناطیسی منقطع و پیوسته در مقایسه با میدان خاموش و گروه شاهد افزایش معنیداری را نشان داد. تیمار همزمان سلولها با وین بلاستین باعث افزایش بیشتر این فراوانی نگردید. بررسیها نشان داد که در هیچ یک از گروههای تیمارشده، کاهش قدرت زندگی رخ نداده است.نتیجهگیری: نتایج بیانگر توانایی میدان الکترومغناطیس، بهخصوص بهصورت منقطع، در ایجاد صدمات کروموزومی است. تیمار همزمان میدان الکترومغناطیس و وین بلاستین، باعث افزایش بیشتر این صدمات نشد.
