پریچهر حناچی؛ شقایق صالحی زاده؛ ریحانه رمضانی؛ خدیجه کیارستمی
چکیده
هدف:. این مطالعه برای بررسی اثر سایتوتوکسیکی عصاره آبی ریحان و گل حنا بر روی سرطان معده رده سلولی AGS انجام شد.مواد و روشها: جهت سنجش فعالیت آنتی اکسیدانی عصاره ها از روش FRAP استفاده شد. پس از تهیه عصاره آبی ریحان و گل حنا، اثر ضد سرطانی آنها بر روی رشد سلولهای سرطانی AGS در زمانهای 24، 48 و 72 با روش MTT مورد سنجش قرار گرفت.نتایج: بیشترین ...
بیشتر
هدف:. این مطالعه برای بررسی اثر سایتوتوکسیکی عصاره آبی ریحان و گل حنا بر روی سرطان معده رده سلولی AGS انجام شد.مواد و روشها: جهت سنجش فعالیت آنتی اکسیدانی عصاره ها از روش FRAP استفاده شد. پس از تهیه عصاره آبی ریحان و گل حنا، اثر ضد سرطانی آنها بر روی رشد سلولهای سرطانی AGS در زمانهای 24، 48 و 72 با روش MTT مورد سنجش قرار گرفت.نتایج: بیشترین میزان فعالیت آنتی اکسیدانی اندازه گیری شده ریحان و گل حنا با روش FRAP مربوط به حلال آب و روش عصارهگیری خیساندن بود که در ریحان 11/0 ± 878/0 میلیمولار و در گل حنا 03/0 ± 30/1 میلیمولار اندازه گرفته شد. بر اساس دادههای بهدست آمده از تست MTT بیشترین سمیت عصاره 72 ساعت بعد از اضافه نمودن عصاره به سلولها اتفاق میافتد. کمترین میزان IC50 عصاره آبی گیاه ریحان برابر 002/0 ± 022/3 میلیگرم بر میلیلیتر و در گل حنا برابر 001/0 ± 87/2 میلیگرم بر میلیلیتر اندازه گرفته شد که در سطح احتمال 05/0˂ pدارای اختلاف معنیداری بود.نتیجهگیری: نتایج مربوط به بررسی اثر ضد سرطانی عصاره آبی ریحان و گل حنا نشان دهندهی این امر است که این گیاهان در غلطتهای بالاتر دارای خاصیت کشندگی هستند و در مدت زمان طولانیتری اثر خود را میگذارند.
