سارا فرسرایی؛ محمد مقدم
چکیده
هدف: هدف از این مطالعه بررسی تاثیر برهمکنش تنش شوری و کاربرد پلیمرهای سوپرجاذب بر خصوصیات فیزیولوژیکی ریحان میباشد.مواد و روشها: آزمایشی گلدانی بهصورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی با چهار سطح شوری آب آبیاری (صفر، 40، 80 و 120 میلیمولار کلرید سدیم) و پلیمرسوپرجاذب (عدم کاربرد، آکوازروب، تراکوتم و استاکوزورب) انجام شد. صفات ...
بیشتر
هدف: هدف از این مطالعه بررسی تاثیر برهمکنش تنش شوری و کاربرد پلیمرهای سوپرجاذب بر خصوصیات فیزیولوژیکی ریحان میباشد.مواد و روشها: آزمایشی گلدانی بهصورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی با چهار سطح شوری آب آبیاری (صفر، 40، 80 و 120 میلیمولار کلرید سدیم) و پلیمرسوپرجاذب (عدم کاربرد، آکوازروب، تراکوتم و استاکوزورب) انجام شد. صفات مورد ارزیابی شامل پروتئین محلول، فعالیت آنزیم‌های آنتیاکسیدانتی، محتوای مالوندیآلدئید و تولید اسانس بودند.نتایج: فعالیت آنزیم‌های کاتالاز، گایاکول پراکسیداز، آسکوربات پراکسیداز و پلیفنل اکسیداز در چین اول برداشت و در شوری بالا (120میلیمولار) بهترتیب تحت کاربرد آکوازورب، تراکوتم، تراکوتم و آکوازورب 68/52، 10/73، 07/68 و 35/75 درصد کاهش یافت و در چین دوم برداشت نیز در بالاترین سطح شوری (80 میلیمولار) فعالیت این آنزیمها بهترتیب تحت تاثیر کاربرد آکوازورب، تراکوتم، آکوازورب، تراکوتم و تراکوتم 6/37، 5/62، 38/46، 06/43 و 47/38 درصد نسبت به تیمار شاهد کاهش یافتند. با افزایش شوری میزان اسانس کاهش یافت و کاربرد سوپرجاذب تراکوتم موجب افزایش آن شد. در چین اول برداشت بین مالوندیآلدئید و گایاکول پراکسیداز همبستگی مثبت (751/0) مشاهده شد و در چین دوم آسکوربات پراکسیداز و پروتئین دارای همبستگی منفی (753/0-)، سوپراکسید دیسموتاز و گایاکول پراکسیداز (848/0)، مالوندی آلدئید و گایاکول پراکسیداز (789/0) و مالون دیآلدئید و آسکوربات پراکسیداز (743/0) همبستگی مثبت داشتند.نتیجهگیری: نتایج نشان داد که کاربرد سوپرجاذبها در شرایط تنش شوری توانست از شدت این تنش بکاهد و از این طریق سبب کاهش معنیدار فعالیت آنزیم‌های آنتیاکسیدانتی و میزان مالوندی آلدئید شود، ولی پروتئین محلول و تولید اسانس را افزایش داد.
