شیما چهرئی؛ حمیدرضا مومنی؛ زهرا اتابکی
چکیده
هدف: پژوهش حاضر با هدف ارزیابی تاثیر کورکومین بر تمامیت غشای پلاسمایی اسپرم و فاکتورهای استرس اکسیداتیو سرم و بیضه موشهای نر تیمارشده با کادمیوم انجام شد.مواد و روشها: در این مطالعه تجربی 24 موش نر بالغ نژاد NMRI به چهار گروه دستهبندی شدند: 1- کنترل،2- کادمیوم کلراید (5 میلیگرم بر کیلوگرم)، 3- کورکومین (100 میلیگرم بر کیلوگرم)، ...
بیشتر
هدف: پژوهش حاضر با هدف ارزیابی تاثیر کورکومین بر تمامیت غشای پلاسمایی اسپرم و فاکتورهای استرس اکسیداتیو سرم و بیضه موشهای نر تیمارشده با کادمیوم انجام شد.مواد و روشها: در این مطالعه تجربی 24 موش نر بالغ نژاد NMRI به چهار گروه دستهبندی شدند: 1- کنترل،2- کادمیوم کلراید (5 میلیگرم بر کیلوگرم)، 3- کورکومین (100 میلیگرم بر کیلوگرم)، 4- کورکومین + کادمیوم کلراید.تیمارها بهصورت تکدوز انجام شد و پس از 24 ساعت اسپرمهای اپیدیدیمی گروههای مختلف جهت بررسی تمامیت غشا مورد استفاده قرار گرفتند. علاوه بر این میزان مالون دیآلوئید (MDA) و همچنین قدرت آنتیاکسیدانتی کل سرم و بیضه مورد ارزیابی قرار گرفت. تجزیه و تحلیل آماری دادهها توسط آنالیز واریانس یکطرفه همراه شده با تست توکی انجام و تفاوت میانگینها در حد معنیدار (05/0p <) در نظر گرفته شد.نتایج: در این پژوهش کادمیوم کلراید باعث کاهش معنیدار تمامیت غشای پلاسمایی اسپرم نسبت به گروه کنترل شد. علاوه بر این کادمیوم موجب افزایش معنیدار MDA سرم و بیضه و کاهش معنیدار قدرت آنتیاکسیدانتی کل سرم و بیضه نسبت به گروه کنترل شد. در گروه کورکومین + کادمیوم کلراید، کورکومین توانست بهطور معنیداری اثرات مخرب کادمیوم را بر روی این پارامترها در مقایسه با گروه کادمیوم جبران کند.نتیجهگیری: بهنظر میرسد که کورکومین بهعنوان یک آنتیاکسیدانت قادر است اثرات مخرب کادمیوم کلراید را بر روی تمامیت غشا اسپرم، پراکسیداسیون لیپید و قدرت آنتیاکسیدانتی کل سرم و بیضه بهبود بخشد.
