مبینا پویا؛ مهدی خدایی مطلق؛ امیرحسین خلت آبادی فراهانی؛ مهدی میرزایی
چکیده
هدف: هدف از این پژوهش، بررسی تاثیر افزودن سطوح متفاوت روی به رقیقکنندهی منی بر ویژگیهای حیاتی اسپرم پس از انجماد-ذوب در قوچ بود.مواد و روشها: اسپرمگیری از پنج راس قوچ نژاد فراهانی (با میانگین سنی 5/0±3 سال و وزن 5±60 کیلوگرم)، هفتهای دوبار انجام شد. منی از قوچها توسط واژن مصنوعی جمعآوری شده و سپس برای جلوگیری از ...
بیشتر
هدف: هدف از این پژوهش، بررسی تاثیر افزودن سطوح متفاوت روی به رقیقکنندهی منی بر ویژگیهای حیاتی اسپرم پس از انجماد-ذوب در قوچ بود.مواد و روشها: اسپرمگیری از پنج راس قوچ نژاد فراهانی (با میانگین سنی 5/0±3 سال و وزن 5±60 کیلوگرم)، هفتهای دوبار انجام شد. منی از قوچها توسط واژن مصنوعی جمعآوری شده و سپس برای جلوگیری از اثرات فردی هر قوچ، نمونهها با هم مخلوط شدند. نمونههای اسپرم (در پنج تکرار) بهطور تصادفی به چهار گروه (سطوح صفر، 50، 100 و 150 میکرومول سولفاتروی) تقسیم شدند، که بههر فالکون مقدار رقیقکنندهی مورد نظر افزوده شد و با سولفاتروی و تریس مخلوط شده و جهت انجام مراحل فریز آمادهسازی شدند. نمونهها در پایوتهای نیم میلیلیتری و در شرایط همدما و دمای 37 درجهی سانتیگراد با نمونهها نگهداری و در این شرایط پر و منجمد شدند. نمونههای اسپرم بعد از یخگشایی از نظر ویژگیهای: تحرک، تحرک پیشرونده، زندهمانی (تست ائوزین– نگروزین)، یکپارچگی غشای اسپرم (هاست) و ریختشناسی اسپرمها (تست هانکوک) بررسی شدند.نتایج: نتایج نشان داد که اختلاف معنیداری در درصد تحرک و یکپارچگی غشای اسپرم در محیطهای دارای سولفات روی با گروه شاهد مشاهده نشد. تیمار 50 میکرومول سولفات روی سطح معنیداری بیشتری در درصد تحرک پیشرونده در مقایسه با گروه شاهد از خود نشان داد) 05/0p˂). از نظر افزایش درصد زندهمانی، سطح دارای 100 میکرومول سولفات روی در مقایسه با سطوح دارای 50 و150 میکرومول سولفات روی، اختلاف معنیداری داشتند) 05/0p˂).نتیجهگیری: استفاده از سولفات روی در رقیقکنندهی منی قوچ احتمالا میتواند سبب بهبود برخی فراسنجههای اسپرم بعد از فرایند انجماد-ذوب شد.