سمانه فرنوش؛ ناهید مسعودیان؛ اکبر صفی‌پور افشار؛ فاطمه سعید نعمت‌پور؛ بوستان رودی
چکیده
هدف: هدف از این مطالعه بررسی تاثیر نانواکسید روی بر خصوصیات رشدی و فیزیولوژیکی، میزان تولید رزمارینیکاسید و بیان ژنهای کلیدی در مسیر بیوسنتزی این ترکیب در گیاه بادرنجبویه است.مواد و روش‌ها: در این مطالعه، دانه رستهای 30 روزه بادرنجبویه با غلظتهای صفر، 06/0 و 12/0 میلی‌گرم بر لیتر نانوذره‌اکسید روی تیمار شدند ...
بیشتر
هدف: هدف از این مطالعه بررسی تاثیر نانواکسید روی بر خصوصیات رشدی و فیزیولوژیکی، میزان تولید رزمارینیکاسید و بیان ژنهای کلیدی در مسیر بیوسنتزی این ترکیب در گیاه بادرنجبویه است.مواد و روش‌ها: در این مطالعه، دانه رستهای 30 روزه بادرنجبویه با غلظتهای صفر، 06/0 و 12/0 میلی‌گرم بر لیتر نانوذره‌اکسید روی تیمار شدند و سپس پارامترهای رشدی، میزان رنگیزههای فتوسنتزی، پرولین، گلایسین بتائین، پروتئین، فعالیت آنزیمهای آنتی اکسیدانتی و میزان تولید رزمارینیکاسید مورد بررسی قرار گرفت. هم‌چنین بیان ژنهای کلیدی در مسیر بیوسنتزی رزمارینیکاسید با روش Real-time PCR بررسی شد.نتایج: نتایج حاکی از این است که تیمار نانوذره اکسیدروی باعث افزایش رنگیزههای فتوسنتزی کلروفیلی، کاروتنوئیدها و فعالیت آنتی اکسیدانتی این گیاه شد. هم‌چنین بیش‌ترین میزان پرولین و گلایسین بتائین نیز تحت غلظت 12/0 میلی‌گرم بر لیتر این تیمار به‌دست آمد. هم‌چنین نانوذره‌اکسید روی باعث افزایش بیان ژنهای مسیر بیوسنتزی رزمارینیکاسید (TAT و 4-Cl) و در نتیجه افزایش مقدار این ترکیب شد.نتیجهگیری: براساس نتایج این تحقیق نانوذره اکسیدروی میتواند بر مراحل رشدی و فیزیولوژیکی گیاه بادرنجبویه اثر گذاشته و بنابراین میتوان از آن به‌منظور افزایش تولید رزمارینیکاسید استفاده کرد.
اکبر صفی‌پور افشار؛ فاطمه سعید نعمت پور؛ متینه لکزیان
چکیده
هدف: محصول ژن اورنیتین دکربوکسیلاز-1 ((ODC1 آنزیم کلیدی دخیل در سنتز پلی‌آمین‌ها است که در انواع سرطان میزان آن‌ها افزایش می‌یابد. در این پژوهش اثر عصاره ریشه گیاه شیرین‌بیان بر بیان ژن ODC1 و درصد زنده‌مانی در دو رده سلولی سرطانی (MCF-7, MDA-MB-231) و رده نرمال (MCF-10A) سلول‌های پستانی انسان بررسی می‌شود.مواد و روش‌ها: رده‌های سلولی تحت تاثیر ...
بیشتر
هدف: محصول ژن اورنیتین دکربوکسیلاز-1 ((ODC1 آنزیم کلیدی دخیل در سنتز پلی‌آمین‌ها است که در انواع سرطان میزان آن‌ها افزایش می‌یابد. در این پژوهش اثر عصاره ریشه گیاه شیرین‌بیان بر بیان ژن ODC1 و درصد زنده‌مانی در دو رده سلولی سرطانی (MCF-7, MDA-MB-231) و رده نرمال (MCF-10A) سلول‌های پستانی انسان بررسی می‌شود.مواد و روش‌ها: رده‌های سلولی تحت تاثیر غلظتهای افزایشی عصاره از صفر تا 200 میکروگرم در میلیلیتر قرار گرفتند. فعالیت سایتوتوکسیک عصاره با استفاده از سنجش MTT بررسی شد. بررسی کمی بیان ژن ODC1 با استفاده از تکنیک Real-time PCR انجام شد.نتایج: با افزایش غلظت عصاره میزان مرگ و میر سلولها بهویژه در دو رده سرطانی بهطور معنیداری افزایش یافت. هم‌چنین با افزایش غلظت عصاره بیان ژنODC1 در رده‌های سرطانی کاهش قابل توجهی پیدا کرد و در مقایسه دو رده سرطانی رده MDA-MB-231 بیشتر تحت تاثیر عصاره گیاه شیرین بیان قرار گرفت.نتیجهگیری: نتایج این تحقیق حاکی از اثر بالقوه عصاره گیاه شیرین‌بیان بر بیان ژن ODC1 در سلول‌های سرطانی پستان انسان و ارتباط آن با مهار رشد سلول‌های سرطانی است.
