معصومه اکبری-کلیشمی؛ شهره زارع کاریزی؛ مرتضی کریمی پور
چکیده
هدف: در مطالعه حاضر میزان بیان ژنهای مذکور در 30 بیمار مبتلا به سرطان سلولهای غیرکوچک ریه بررسی گردیده است.مواد و روش-ها: استخراج RNA از بافت توموری و بافت مجاور 30 بیمار مبتلا به سرطان سلولهای غیرکوچک ریه انجام شد. پس از سنتزcDNA ، با روشReal time-PCR بیان ژنهایBeclin1 و LC3 ارزیابی گردید. همچنین میزان بیان این ژنها با یافته‌های ...
بیشتر
هدف: در مطالعه حاضر میزان بیان ژنهای مذکور در 30 بیمار مبتلا به سرطان سلولهای غیرکوچک ریه بررسی گردیده است.مواد و روش-ها: استخراج RNA از بافت توموری و بافت مجاور 30 بیمار مبتلا به سرطان سلولهای غیرکوچک ریه انجام شد. پس از سنتزcDNA ، با روشReal time-PCR بیان ژنهایBeclin1 و LC3 ارزیابی گردید. همچنین میزان بیان این ژنها با یافته‌های بالینی و پاتولوژی بیماران مقایسه شد.نتایج: در مطالعه حاضر میزان بیان دو ژنBeclin1 (p <0.0001) و LC3 (p <0.0001) افزایش قابل توجهی داشت. همچنین ارتباط معنیداری بین افزایش بیانLC3 بانوع زیرگروه بافتی مشاهده شد (p=0.0171).نتیجهگیری: افزایش بیان دو ژن Beclin-1و LC3 ممکن است باعث افزایش فرآیند اتوفاژی شود و افزایش فرآیند اتوفاژی میتواند باعث توسعهی تومورزایی گردد که تایید این نتیجه نیاز به تحقیقات بیشتر دارد.
