مظفر باقرزاده همایی؛ علی‌اکبر احسان پور
چکیده
هدف: در این تحقیق، بهمنظور مقایسه سمیت و تنش اکسیداتیو احتمالی ناشی از اعمال نانو نقره و یون نقره، اثر غلظت‌های مختلف آنها بر بعضی از شاخصهای بیوشمیایی مرتبط با اکسیداسون پروتئینها در گیاه سیب‌زمینی مورد مطالعه قرار گرفته است.مواد و روش‌ها: گیاهچه‌های سیب‌زمینی حاوی یک گره، به محیط کشت پایه MS حاوی غلظت‌های 10،2،0، و 20 ...
بیشتر
هدف: در این تحقیق، بهمنظور مقایسه سمیت و تنش اکسیداتیو احتمالی ناشی از اعمال نانو نقره و یون نقره، اثر غلظت‌های مختلف آنها بر بعضی از شاخصهای بیوشمیایی مرتبط با اکسیداسون پروتئینها در گیاه سیب‌زمینی مورد مطالعه قرار گرفته است.مواد و روش‌ها: گیاهچه‌های سیب‌زمینی حاوی یک گره، به محیط کشت پایه MS حاوی غلظت‌های 10،2،0، و 20 میلی‌گرم بر لیتر از نانو نقره و نیترات نقره منتقل شدند. پس از 4 هفته، جدا کشت‌های رشد یافته بهمنظور اندازه‌گیری شاخصهای موردنظر برداشت شدند.نتایج: محتوی پروتئین کل برگ در جدا کشت‌های تیمارشده با نانو نقره یا یون نقره، بهجز در غلظت 2 میلی‌گرم بر لیتر از تیمار یون نقره، با افزایش غلظت کاهش نشان دادند. همچنین، تغییرات قابل ملاحظه‌ای در الگوی الکتروفورزی پروتئینهای برگ در 5 باند پروتئینی مشاهده شد. محتوی گروه‌های کربونیل در تیمارهای نانو نقره و یون نقره با افزایش غلظت نقره افزایش یافت. محتوی تیولهای پروتئینی و غیر پروتئینی بهترتیب کاهش و افزایش را نشان دادند. بهعلاوه، افزایش بیشتری در فعالیت پروتئاز و توان آنتی‌اکسیدانتی کل در جدا کشت‌های تحت تیمار یون نقره در مقایسه با نانو نقره مشاهده شد.نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج به‌دست‌آمده می‌توان نتیجه گرفت که آسیب اکسیداتیو در جدا کشت‌های تحت تیمار با نانو نقره بسیار بیشتر از جدا کشت‌های تیمارشده با یون نقره است و علاوه بر آزادسازی یون نقره، اثرات ویژه مرتبط با نانو ذرات هم می‌تواند در القای تنش اکسیداتیو ناشی از نانو نقره در گیاه سیب‌زمینی دخالت داشته باشد.
