اکبر صفیپور افشار؛ فاطمه سعید نعمت پور؛ متینه لکزیان
چکیده
هدف: محصول ژن اورنیتین دکربوکسیلاز-1 ((ODC1 آنزیم کلیدی دخیل در سنتز پلیآمینها است که در انواع سرطان میزان آنها افزایش مییابد. در این پژوهش اثر عصاره ریشه گیاه شیرینبیان بر بیان ژن ODC1 و درصد زندهمانی در دو رده سلولی سرطانی (MCF-7, MDA-MB-231) و رده نرمال (MCF-10A) سلولهای پستانی انسان بررسی میشود.مواد و روشها: ردههای سلولی تحت تاثیر ...
بیشتر
هدف: محصول ژن اورنیتین دکربوکسیلاز-1 ((ODC1 آنزیم کلیدی دخیل در سنتز پلیآمینها است که در انواع سرطان میزان آنها افزایش مییابد. در این پژوهش اثر عصاره ریشه گیاه شیرینبیان بر بیان ژن ODC1 و درصد زندهمانی در دو رده سلولی سرطانی (MCF-7, MDA-MB-231) و رده نرمال (MCF-10A) سلولهای پستانی انسان بررسی میشود.مواد و روشها: ردههای سلولی تحت تاثیر غلظتهای افزایشی عصاره از صفر تا 200 میکروگرم در میلیلیتر قرار گرفتند. فعالیت سایتوتوکسیک عصاره با استفاده از سنجش MTT بررسی شد. بررسی کمی بیان ژن ODC1 با استفاده از تکنیک Real-time PCR انجام شد.نتایج: با افزایش غلظت عصاره میزان مرگ و میر سلولها بهویژه در دو رده سرطانی بهطور معنیداری افزایش یافت. همچنین با افزایش غلظت عصاره بیان ژنODC1 در ردههای سرطانی کاهش قابل توجهی پیدا کرد و در مقایسه دو رده سرطانی رده MDA-MB-231 بیشتر تحت تاثیر عصاره گیاه شیرین بیان قرار گرفت.نتیجهگیری: نتایج این تحقیق حاکی از اثر بالقوه عصاره گیاه شیرینبیان بر بیان ژن ODC1 در سلولهای سرطانی پستان انسان و ارتباط آن با مهار رشد سلولهای سرطانی است.