سمانه فرنوش؛ ناهید مسعودیان؛ اکبر صفی‌پور افشار؛ فاطمه سعید نعمت‌پور؛ بوستان رودی
چکیده
هدف: هدف از این مطالعه بررسی تاثیر نانواکسید روی بر خصوصیات رشدی و فیزیولوژیکی، میزان تولید رزمارینیکاسید و بیان ژنهای کلیدی در مسیر بیوسنتزی این ترکیب در گیاه بادرنجبویه است.مواد و روشها: در این مطالعه، دانه رستهای 30 روزه بادرنجبویه با غلظتهای صفر، 06/0 و 12/0 میلی‌گرم بر لیتر نانوذره‌اکسید روی تیمار شدند ...
بیشتر
هدف: هدف از این مطالعه بررسی تاثیر نانواکسید روی بر خصوصیات رشدی و فیزیولوژیکی، میزان تولید رزمارینیکاسید و بیان ژنهای کلیدی در مسیر بیوسنتزی این ترکیب در گیاه بادرنجبویه است.مواد و روشها: در این مطالعه، دانه رستهای 30 روزه بادرنجبویه با غلظتهای صفر، 06/0 و 12/0 میلی‌گرم بر لیتر نانوذره‌اکسید روی تیمار شدند و سپس پارامترهای رشدی، میزان رنگیزههای فتوسنتزی، پرولین، گلایسین بتائین، پروتئین، فعالیت آنزیمهای آنتی اکسیدانتی و میزان تولید رزمارینیکاسید مورد بررسی قرار گرفت. هم‌چنین بیان ژنهای کلیدی در مسیر بیوسنتزی رزمارینیکاسید با روش Real-time PCR بررسی شد.نتایج: نتایج حاکی از این است که تیمار نانوذره اکسیدروی باعث افزایش رنگیزههای فتوسنتزی کلروفیلی، کاروتنوئیدها و فعالیت آنتی اکسیدانتی این گیاه شد. هم‌چنین بیش‌ترین میزان پرولین و گلایسین بتائین نیز تحت غلظت 12/0 میلی‌گرم بر لیتر این تیمار به‌دست آمد. هم‌چنین نانوذره‌اکسید روی باعث افزایش بیان ژنهای مسیر بیوسنتزی رزمارینیکاسید (TAT و 4-Cl) و در نتیجه افزایش مقدار این ترکیب شد.نتیجهگیری: براساس نتایج این تحقیق نانوذره اکسیدروی میتواند بر مراحل رشدی و فیزیولوژیکی گیاه بادرنجبویه اثر گذاشته و بنابراین میتوان از آن به‌منظور افزایش تولید رزمارینیکاسید استفاده کرد.
