حمیدرضا حسن زاده خانمیری؛ رسول شهروز؛ شاپور حسن زاده؛ غلامرضا نجفی
چکیده
هدف: هدف این مطالعه ارزیابی اثرات محافظتی کروسین بر ماستسلها و عروق خونی و تغییرات بیوشیمیایی تخمدان و سرم در موشهای درمان شده با بوسولفان میباشد.مواد و روشها: در این مطالعه تجربی30 سر موش نژاد NMRI در6 گروه مساوی در یک دوره 21 روزه مورد مطالعه قرار گرفتند. گروه کنترل سالم، حلال بوسولفان به حجم 1/0 میلی لیتر و گروه بوسولفان، فقط ...
بیشتر
هدف: هدف این مطالعه ارزیابی اثرات محافظتی کروسین بر ماستسلها و عروق خونی و تغییرات بیوشیمیایی تخمدان و سرم در موشهای درمان شده با بوسولفان میباشد.مواد و روشها: در این مطالعه تجربی30 سر موش نژاد NMRI در6 گروه مساوی در یک دوره 21 روزه مورد مطالعه قرار گرفتند. گروه کنترل سالم، حلال بوسولفان به حجم 1/0 میلی لیتر و گروه بوسولفان، فقط بوسولفان با دوز 10 میلیگرم بر کیلوگرم تک دوز دریافت کردند. گروههای تجربی شماره 1،2،3 کروسین را بهترتیب با دوزهای 100،200،400 میلیگرم بر کیلوگرم روزانه بههمراه بوسولفان با دوز 10 میلیگرم بر کیلوگرم تک دوز دریافت نمودند. گروه کنترل مثبت، کروسین با دوز 400 میلیگرم برکیلوگرم روزانه دریافت نمود. پایان دوره تخمدان چپ موشها جهت مطالعه ماستسلها و عروق خونی و تخمدان راست و سرم خونشان جهت ارزیابیهای بیوشیمیایی مورد استفاده قرار گرفتند. دادههای حاصله با استفاده از نرم افزار SSPS و روش آماری AVONA یک طرفه و تست تعقیبی yekuT مورد مقایسه قرار گرفتند و اختلاف در سطح 5/0>p معنی‌دار توصیف شد.نتایج: نتایج نشان داد بوسولفان باعث افزایش معنی‌دار ماستسلها (011/0p=) و کاهش معنی‌دار عروق خونی (009/0p=) و افزایش معنی‌دار مالوندیآلدئید (000/0p=) و کاهش معنی‌دار آنزیم سوپراکسید دیسموتاز (000/0p=) نسبت به گروه کنترل شد، در حالیکه کروسین در تمامی دوزهای مورد استفاده در مطالعه حاضر بهخصوص در دوز 200 میلیگرم بر کیلوگرم بهطور قابل توجهی آثار نامطلوب بوسولفان را تعدیل نمود.نتیجهگیری: متعاقب این تحقیق مشخص شدکه کروسین بهعلت خاصیت آنتیاکسیدانتی میتواند بهطور قابل توجهی عوارض سوء بوسولفان را کاهش دهد.
حجت عنبرا؛ رسول شهروز؛ علی شالیزار جلالی؛ سید رشید تونی
چکیده
هدف:. هدف مطالعه حاضر ارزیابی اثرات ژلرویال و ویتامین C در برابر آسیب کلیوی ناشی از فنیلهیدرازین در موش بود.مواد و روشها: موشهای نر بالغ بهصورت تصادفی به هشت گروه هشتتایی تقسیم شدند. چهار گروه از موشها فنیلهیدرازین را بهمیزان 60 میلیگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن بهصورت داخلصفاقی هر 48 ساعت بهمدت 35 روز ...
بیشتر
هدف:. هدف مطالعه حاضر ارزیابی اثرات ژلرویال و ویتامین C در برابر آسیب کلیوی ناشی از فنیلهیدرازین در موش بود.مواد و روشها: موشهای نر بالغ بهصورت تصادفی به هشت گروه هشتتایی تقسیم شدند. چهار گروه از موشها فنیلهیدرازین را بهمیزان 60 میلیگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن بهصورت داخلصفاقی هر 48 ساعت بهمدت 35 روز دریافت نمودند. به سه گروه از گروههای فوق چهار ساعت قبل از تزریق فنیلهیدرازین بهترتیب ویتامین C بهمیزان 250 میلیگرم بر کیلوگرم بهصورت داخلصفاقی، ژل رویال بهمیزان 100 میلیگرم بر کیلوگرم بهصورت خوراکی و نیز ژل رویال و ویتامین C بهصورت همزمان با دزهای مشابه تجویز شد. گروه شاهد دریافتکننده حلال و گروههایی که تنها ویتامین C، ژل رویال و ویتامین C و ژل رویال را بهصورت همزمان دریافت مینمودند، نیز در نظر گرفته شد. 24 ساعت پس از آخرین تیمار، نمونههای سرم و بافت کلیه جمعآوری شدند و بهترتیب جهت ارزیابیهای بیوشیمیایی و بافتشناسی مورد استفاده قرار گرفتند. دادههای این مطالعه با استفاده از آزمون آماری آنالیز واریانس یک طرفه و تست تعقیبی دانکن مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.نتایج: فنیل هیدرازین بهشکل معنیداری موجب افزایش سطح سرمی مالوندیآلدئید و نیز کاهش ظرفیت آنتی اکسیدانت تام سرم شد (05/0p <). بهعلاوه، فنیلهیدرازین افزایش معنیداری (05/0p <) در قطر حفره میانی لولههای پیچیده نزدیک و نیز کاهش معنیداری (05/0p <) در ارتفاع سلولهای پوششی این لولهها ایجاد کرد. تجویز همزمان ویتامین C و ژل رویال بهطور قابلتوجهای تغییرات مشاهده شده در نتایج مذکور را بهبود بخشید.نتیجهگیری: بهنظر میرسد ژلرویال و ویتامین C بهواسطه مهار واکنشهای اکسیداتیو میتواند آسیب کلیوی ناشی از فنیل هیدرازین در موش را کاهش دهند.
