ملک سلیمانی مهرنجانی؛ سیدمحمد علی شریعت زاده؛ مهدی آزادپور
چکیده
هدف: هدف از این مطالعه بررسی اثر حفاظتی روغن سیاه دانه بهعنوان یک آنتی اکسیدانت بر بافت بیضه موشهای تیمار شده با بیس فنول A بود.مواد و روشها: در این مطالعه 24 سر موش نر بالغ NMRI به چهار گروه (6=n) : کنترل، بیس فنول A (mg/kg/day 200)، روغن سیاه دانه (ml/kg/day 5) و بیس فنول A + روغن سیاه دانه تقسیم شدند. 34 روز پس از تیمار دهانی با اندازه‌گیری ...
بیشتر
هدف: هدف از این مطالعه بررسی اثر حفاظتی روغن سیاه دانه بهعنوان یک آنتی اکسیدانت بر بافت بیضه موشهای تیمار شده با بیس فنول A بود.مواد و روشها: در این مطالعه 24 سر موش نر بالغ NMRI به چهار گروه (6=n) : کنترل، بیس فنول A (mg/kg/day 200)، روغن سیاه دانه (ml/kg/day 5) و بیس فنول A + روغن سیاه دانه تقسیم شدند. 34 روز پس از تیمار دهانی با اندازه‌گیری وزن موش، بیضه راست خارج و فیکس شد. پارامترهای مورفومتریک بافت بیضه پس از انجام برش گیری، پاساژ بافتی و رنگ آمیزی Heidenhain's Azan ، توسط روش استریولوژی مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج : میانگین حجم لوله‌های منی‌ساز، ارتفاع اپیتلیوم زایشی، قطر و ضخامت غشا پایه لوله‌های منی‌ساز، تعداد سلول‌های اسپرماتوسیت، اسپرماتید گرد و دراز، اسپرماتوگونی و سلول‌های سرتولی در گروه بیس فنول A نسبت به گروه کنترل کاهش معنی‌داری نشان داد (05/0 p <). افزایش میانگین حجم لوله‌های منی‌ساز و تعداد سلول‌های سرتولی در گروه بیس فنول A + روغن سیاه دانه در حد گروه کنترل بود اما میانگین تعداد سلول‌های اسپرماتوسیت و اسپرماتید گرد و دراز در این گروه نسبت به گروه بیس فنول A دارای افزایش معنی‌داری شد (05/0p <). نتیجه گیری: مصرف همزمان روغن سیاه دانه و بیس فنول A از اثرات نامطلوب بیس فنول A بر بافت بیضه موش بالغ جلوگیری نمود.
