فائزه آراسته؛ محمد مقدم؛ عبدالله قاسمی پیربلوطی
چکیده
هدف: در این مطالعه تاثیر محلول‌پاشی سطوح مختلف پوترسین بر صفات فیزیولوژیکی، بیوشیمیایی و میزان اسانس گیاه جعفری مکزیکی (Tagetes minuta L.) تحت تنش خشکی مورد بررسی قرار گرفت.مواد و روشها: آزمایش بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار و در شرایط گلخانهای اجرا شد. فاکتور اول تنش خشکی در سه سطح (75، 50 و 25 درصد ظرفیت زراعی) ...
بیشتر
هدف: در این مطالعه تاثیر محلول‌پاشی سطوح مختلف پوترسین بر صفات فیزیولوژیکی، بیوشیمیایی و میزان اسانس گیاه جعفری مکزیکی (Tagetes minuta L.) تحت تنش خشکی مورد بررسی قرار گرفت.مواد و روشها: آزمایش بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار و در شرایط گلخانهای اجرا شد. فاکتور اول تنش خشکی در سه سطح (75، 50 و 25 درصد ظرفیت زراعی) و فاکتور دوم محلول‌پاشی پوترسین در چهار سطح (0، 5/0، 1 و 2 میلیمولار) بود. تعداد 4 نشا در هر گلدان کاشته شد. اعمال تنش در موقعیکه ارتفاع گیاهان بهحدود 25 سانتیمتر رسید انجام شد. محلول‌پاشی پوترسین یک هفته قبل از گلدهی و با فاصله زمانی هر 7 روز یک‌بار تا مرحله 80 درصد گلدهی انجام شد.نتایج: نتایج نشان داد محلول‌پاشی 2 میلیمولار پوترسین از سایر غلظت‌ها موثرتر واقع شد و توانست اثرات مضر تنش خشکی را تا حد زیادی در این گیاه کاهش دهد. با افزایش خشکی همچنین فعالیت آنتی اکسیدانتی، فنل کل، پرولین و نشت الکترولیت افزایش یافت و در مقابل از محتوای نسبی آب برگ، رنگیزههای فتوسنتزی و پروتئین محلول کاسته شد. خشکی همچنین باعث افزایش فعالیت آنزیمهای آنتی اکسیدانتی گایاکول پراکسیداز (GPX) و پلی‌فنل‌اکسیداز (PPO) و میزان مالوندیآلدئید در این گیاه شد. با افزایش تنش خشکی تا سطح 50 درصد ظرفیت زراعی و محلول‌پاشی 1 میلیمولار پوترسین میزان اسانس جعفری مکزیکی افزایش یافت، در صورتیکه در شرایط تنش شدید (25 درصد ظرفیت زراعی) از میزان آن کاسته شد. پوترسین از طریق القا مقاومت به خشکی باعث کاهش فعالیت آنزیمهای آنتی اکسیدانتی و میزان مالوندیآلدئید شد.نتیجهگیری: استفاده از پوترسین موجب القا مقاومت به تنش خشکی در گیاه جعفری مکزیکی شد و به‌کارگیری غلطت 2 میلیمولار آن می‌تواند موثر و قابل توصیه می‌باشد.
فریبا محمدی فر؛ محمد مقدم
چکیده
هدف: هدف از این مطالعه بررسی تلقیح دو گونه قارچ مایکوریزا بر برخی خصوصیات رشدی، درصد همزیستی،فعالیت آنزیمهای آنتیاکسیدانتی و شاخص خطر و سلامت گشنیز تحت تنش فلز سنگین کادمیوم است.مواد و روشها: این تحقیق بهصورت گلدانی در گلخانه تحقیقاتی گروه علوم باغبانی و مهندسی فضای سبز دانشگاه فردوسی مشهد در سال 1397 بهصورت فاکتوریل ...
بیشتر
هدف: هدف از این مطالعه بررسی تلقیح دو گونه قارچ مایکوریزا بر برخی خصوصیات رشدی، درصد همزیستی،فعالیت آنزیمهای آنتیاکسیدانتی و شاخص خطر و سلامت گشنیز تحت تنش فلز سنگین کادمیوم است.مواد و روشها: این تحقیق بهصورت گلدانی در گلخانه تحقیقاتی گروه علوم باغبانی و مهندسی فضای سبز دانشگاه فردوسی مشهد در سال 1397 بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با 2 فاکتور و در 3 تکرار انجام شد. فاکتور اول نیترات کادمیوم در 4 سطح 0، 20، 40 و80 میلیگرم در کیلوگرم خاک و فاکتور دوم قارچ مایکوریزا در 3 سطح عدم تلقیح باقارچ و تلقیح با قارچهایGlomus mosseae و Glomus intraradices بود.نتایج: نتایج نشان داد که با افزایش غلظت کادمیوم مقادیر زیست توده تر اندام هوایی، سطح برگ، تعداد بذر، وزن هزار دانه، درصد همزیستی، پروتئین محلول، فعالیت آنزیمهای کاتالاز، آسکوربات پراکسیداز، گایکول پراکسیداز، پلیفنول اکسیداز در گیاه گشنیز بهطور معنی‌داری کاهش پیدا کرد؛ ولی مقادیر مالوندیآلدئید و شاخص خطر و سلامت افزایش یافت. درحالیکه کاربرد قارچهای مایکوریزا توانست اثرات زیان‌بار کادمیوم را در گیاه کاهش دهد، بهطوریکه باعث کاهش 1/47 درصدی شاخص خطر و سلامت و 2/17 درصدی مالوندیآلدئید در گیاه شدند.نتیجهگیری: براساس دستآوردهای این پژوهش در شرایط تنش فلز سنگین کادمیوم استفاده از قارچهای مایکوریزا تاثیر بهسزایی در بهبود اثرات مضر کادمیوم در گیاه گشنیز داشت، بهطوریکه باعث اصلاح شاخص خطر و سلامت برای مصرفکنندگان شد و استفاده از قارچهای مایکوریزا به‌عنوان راهکاری مدیریتی در مناطق آلوده به این فلز سنگین توصیه می‌شود.
سارا فرسرایی؛ محمد مقدم
چکیده
هدف: هدف از این مطالعه بررسی تاثیر برهمکنش تنش شوری و کاربرد پلیمرهای سوپرجاذب بر خصوصیات فیزیولوژیکی ریحان می‌باشد.مواد و روشها: آزمایشی گلدانی بهصورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی با چهار سطح شوری آب آبیاری (صفر، 40، 80 و 120 میلیمولار کلرید سدیم) و پلیمرسوپرجاذب (عدم کاربرد، آکوازروب، تراکوتم و استاکوزورب) انجام شد. صفات ...
بیشتر
هدف: هدف از این مطالعه بررسی تاثیر برهمکنش تنش شوری و کاربرد پلیمرهای سوپرجاذب بر خصوصیات فیزیولوژیکی ریحان می‌باشد.مواد و روشها: آزمایشی گلدانی بهصورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی با چهار سطح شوری آب آبیاری (صفر، 40، 80 و 120 میلیمولار کلرید سدیم) و پلیمرسوپرجاذب (عدم کاربرد، آکوازروب، تراکوتم و استاکوزورب) انجام شد. صفات مورد ارزیابی شامل پروتئین محلول، فعالیت آنزیمهای آنتیاکسیدانتی، محتوای مالوندیآلدئید و تولید اسانس بودند.نتایج: فعالیت آنزیمهای کاتالاز، گایاکول پراکسیداز، آسکوربات پراکسیداز و پلیفنل اکسیداز در چین اول برداشت و در شوری بالا (120میلیمولار) بهترتیب تحت کاربرد آکوازورب، تراکوتم، تراکوتم و آکوازورب 68/52، 10/73، 07/68 و 35/75 درصد کاهش یافت و در چین دوم برداشت نیز در بالاترین سطح شوری (80 میلیمولار) فعالیت این آنزیمها بهترتیب تحت تاثیر کاربرد آکوازورب، تراکوتم، آکوازورب، تراکوتم و تراکوتم 6/37، 5/62، 38/46، 06/43 و 47/38 درصد نسبت به تیمار شاهد کاهش یافتند. با افزایش شوری میزان اسانس کاهش یافت و کاربرد سوپرجاذب تراکوتم موجب افزایش آن شد. در چین اول برداشت بین مالوندیآلدئید و گایاکول پراکسیداز همبستگی مثبت (751/0) مشاهده شد و در چین دوم آسکوربات پراکسیداز و پروتئین دارای همبستگی منفی (753/0-)، سوپراکسید دیسموتاز و گایاکول پراکسیداز (848/0)، مالوندی آلدئید و گایاکول پراکسیداز (789/0) و مالون دیآلدئید و آسکوربات پراکسیداز (743/0) همبستگی مثبت داشتند.نتیجهگیری: نتایج نشان داد که کاربرد سوپرجاذبها در شرایط تنش شوری توانست از شدت این تنش بکاهد و از این طریق سبب کاهش معنیدار فعالیت آنزیمهای آنتیاکسیدانتی و میزان مالوندی آلدئید شود، ولی پروتئین محلول و تولید اسانس را افزایش داد.
